Aşık oldum fakat bazı sorunlar var

Biraz biraz hissediyorum belki de bana öyle geliyor.Hiç konuşmadık ama hep yakınıma otururdu okulda.Yani tek o öyleydi.Göz göze de çok gelirdik her yerde karşıma çıkardı.Annem meselesi bence de saçma ben de sevmiyorum ama işte🥺
Hiç konuşmadığın bir insanın sırf yakınında oturuyor diye senden hoşlandığını düşünmek fazla hayalperestçe bir yaklaşım bence. Öncelikle onunla iletişim kurmalısın, normal arkadaşça bir iletişimden bahsediyorum, direkt açılmak hiç mantıklı değil. Aranızdaki ilişkinin gidişatına göre karar verirsin. Annen konusuna gelecek olursak hayat senin hayatın, kendi kararlarını alabilecek yaştasın.
 
Benim ailem erkek arkadaşım olmasına karşı değildi ancak derslerime odaklanmamı vs istedikleri için üniversite bitene kadar erkek arkadaşım olmasını istemediler. Babam bana hep "elinde bir mesleğin olsun ondan sonra istediğin adamla çık karşıma, karışmayacağım evlendireceğim" demiştir. Aslında mantıklı. Ama kanı deli akan fear dinler mi:D üniversitede erkek arkadaşım vardı üç yıl boyunca. Ailemden gizledim. Son senemde tesadüf eseri öğrendiler biraz tantana çıktı. Ben ise seviyorum okul bitince evleneceğim dedim susturdum. Sonra ne mi oldu? Mezun olmama yakın o kişinin bana uygun olmadığını hissetmwye başladım, daha önce görmezden geldiğim bazı kötü huyları gözüme batmaya başladı. Sonuç: mezun olunca evlenicem diyen Fear mezun olduktan iki ay sonra çocultan ayrıldı:D bu işler hiç belli olmuyor. Derslerini etkilememek şartıyla (benim etkilemedi mesela, Hacettepeden derece ile mezun oldum) çocukla konuşup görüşebilirsin (onun da isteği varsa) bir süre annene söylemezsin ama büyük yalanlar söyleme büyük hayallere kapılıp aileni karşına da alma, bir işe yaramıyor.
 
o kişi sizi sevecek mi sizinle fikirleri hayat görüşü v.s uyuşacak mı v.s v.s bir sürü aşama var önce . ayrıca kız teklif edince erkekler biraz daha farklı olabilir heleki bu yaşlarda
 
Biraz dereyi görmeden paçayı nasıl sıyıracağım sorusu olmuş sanki :KK16: Üniversite öğrencisisiniz ve hayatınıza alacağınız kişiyi seçebilecek yaştasınız, anneniz bunu mutlaka anlayacaktır bu ayrı fakat önceliğiniz çocukla tanışmak, konuşmaya başlamak olmalı bence sonrasına sonra karar verirsiniz
 
O kadar okul okuyosunuz ailelerimize her konuda ayak uydurmak zorunda değilsiniz kendi dogrularinizi savunun. Lisedeyken kız arkadaşımla Msn'de yazışma rağmen babam onu erkek olarak varsayip sert davranmisti. Konuştuğum kişi erkek de olabilir muhabbet edemiycek miyim hatta sevgilim de olabilirdi bu yazta sizin sevgiliniz yok muydu diye yükselmiştim. Evlilik çağında değilsin dediğinde de tanımadan evlenicegim yaşta mi birini bulayım dedim. Aşırı kıskanç adam ondan sonra boyle konularda benim psikolojimi bozmayı birakmisti
 
Benim ailem erkek arkadaşım olmasına karşı değildi ancak derslerime odaklanmamı vs istedikleri için üniversite bitene kadar erkek arkadaşım olmasını istemediler. Babam bana hep "elinde bir mesleğin olsun ondan sonra istediğin adamla çık karşıma, karışmayacağım evlendireceğim" demiştir. Aslında mantıklı. Ama kanı deli akan fear dinler mi:KK70: üniversitede erkek arkadaşım vardı üç yıl boyunca. Ailemden gizledim. Son senemde tesadüf eseri öğrendiler biraz tantana çıktı. Ben ise seviyorum okul bitince evleneceğim dedim susturdum. Sonra ne mi oldu? Mezun olmama yakın o kişinin bana uygun olmadığını hissetmwye başladım, daha önce görmezden geldiğim bazı kötü huyları gözüme batmaya başladı. Sonuç: mezun olunca evlenicem diyen Fear mezun olduktan iki ay sonra çocultan ayrıldı:KK70: bu işler hiç belli olmuyor. Derslerini etkilememek şartıyla (benim etkilemedi mesela, Hacettepeden derece ile mezun oldum) çocukla konuşup görüşebilirsin (onun da isteği varsa) bir süre annene söylemezsin ama büyük yalanlar söyleme büyük hayallere kapılıp aileni karşına da alma, bir işe yaramıyor.
Hayırlısı olsun hakkınızda.Birden kafam çok karıştı napıcağımı şaşırdım direkt burda sormak istedim.Bazı arkadaşlara komik gelmiş olabilir haklılar ama napayım işte😂Bir bakalım evet ailemin kararları da önemli elbette.Vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederim ☺️
 
Biraz dereyi görmeden paçayı nasıl sıyıracağım sorusu olmuş sanki :KK16: Üniversite öğrencisisiniz ve hayatınıza alacağınız kişiyi seçebilecek yaştasınız, anneniz bunu mutlaka anlayacaktır bu ayrı fakat önceliğiniz çocukla tanışmak, konuşmaya başlamak olmalı bence sonrasına sonra karar verirsiniz
Annem karşıyken bu durumlara önce napıcağımı şaşırdım vallahi🤭🤭Bakalım evet belki arkadaşça konuşuruz önce sonrasında hisleri varsa anneme söylerim mecbur🤭
 
Annen baya bi yobaz neden karşı? Yıl 2021
 
Hayırlısı olsun hakkınızda.Birden kafam çok karıştı napıcağımı şaşırdım direkt burda sormak istedim.Bazı arkadaşlara komik gelmiş olabilir haklılar ama napayım işte😂Bir bakalım evet ailemin kararları da önemli elbette.Vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederim ☺️
Sağol, büyük konuşmayayım ama hayırlısı oldu sanırım, 27 yaşındayım nişanlıyım şuan ve ilişkim güzel gidiyor. Senin de hakkında hayırlısı olsun ama seni uyarıyorum ben senin yaşlarında aileme yalan söyleyip bir ilişki yaşadım, pek hayırlı bitmedi. İnce ele sık doku, yaşın küçük. Olursa olur olmazsa takma okuluna bak. Doğru kişi illa ki seni bulur
 
Yazdıklarınızdan çıkardığım sonuç: Ailesine değer veren iyi bir genç kız gördüğüm. Aile çok kıymetlidir tabi ve bizi tüm kötü şartlardan, insanlardan koruyup-kollamak isterler. Ancak iyi bir eş bulmaya giden yol birazda karşı cinsle tanışıp-tanımaktan geçiyor. Deneyim kazanmaz ve arada biraz hırpalanmazsanız nasıl bileceksiniz tam olarak nasıl birini isteyip, nasıl insanlardan hoşlandığınızı ya da kırmızı çizgilerinizi veya ilişki de duygusal mı, kıskanç mı, otoriter mi olduğunuzu? Neleri sevip, neleri sevmediğinizi? (bu çoğaltılabilir) Yine nasıl bileceksiniz karşı cinsle sağlıklı bir bağ kurup kuramadığınızı. Dışarı da her türlü insanla karşılabileceğinizi. Acı tecrübelerde yaşayabilirsiniz ama tüm bu deneyim sizi gözü açık, ne istediğini bilen, kendinden emin bir yetişkin yapar. Hiç tanımadan veya kısa bir tanışma sonrası evlenmek bence büyük riskler barındırıyor. (Anneniz böyle düşünüyorsa diye belirtmek istedim) Bir noktada annenizi anlasam da kendisine bu soruları da sorarak ve ne isteğinizi belirterek anne-kız ilişkinizi düzgün bir zeminde yürütebileceğinize inanıyorum. Eğer ilişkinizde kendinizi yok sayacak ve sorumluluğunu alamayacağınız hatalar yapmazsanız hayat arkadaşınızı bulma yolunda faydalı tecrübeler edinebilirsiniz. Tanıştığınız ilk kişi de hayat arkadaşınız olabilir onu da bilemeyiz. Tabi önce hoşlandığınız çocukla bağ kurup, tanışıp e birazda yol almanız lazım ki annenize hoşlandığım çocuk var diye bir giriş yapabilesiniz, değil mi?
 
Sağol, büyük konuşmayayım ama hayırlısı oldu sanırım, 27 yaşındayım nişanlıyım şuan ve ilişkim güzel gidiyor. Senin de hakkında hayırlısı olsun ama seni uyarıyorum ben senin yaşlarında aileme yalan söyleyip bir ilişki yaşadım, pek hayırlı bitmedi. İnce ele sık doku, yaşın küçük. Olursa olur olmazsa takma okuluna bak. Doğru kişi illa ki seni bulur
Çok sevindim Allah daim etsin☺️Dikkatli davranacağım tekrar teşekkür ediyorum❤️
 
Yazdıklarınızdan çıkardığım sonuç: Ailesine değer veren iyi bir genç kız gördüğüm. Aile çok kıymetlidir tabi ve bizi tüm kötü şartlardan, insanlardan koruyup-kollamak isterler. Ancak iyi bir eş bulmaya giden yol birazda karşı cinsle tanışıp-tanımaktan geçiyor. Deneyim kazanmaz ve arada biraz hırpalanmazsanız nasıl bileceksiniz tam olarak nasıl birini isteyip, nasıl insanlardan hoşlandığınızı ya da kırmızı çizgilerinizi veya ilişki de duygusal mı, kıskanç mı, otoriter mi olduğunuzu? Neleri sevip, neleri sevmediğinizi? (bu çoğaltılabilir) Yine nasıl bileceksiniz karşı cinsle sağlıklı bir bağ kurup kuramadığınızı. Dışarı da her türlü insanla karşılabileceğinizi. Acı tecrübelerde yaşayabilirsiniz ama tüm bu deneyim sizi gözü açık, ne istediğini bilen, kendinden emin bir yetişkin yapar. Hiç tanımadan veya kısa bir tanışma sonrası evlenmek bence büyük riskler barındırıyor. (Anneniz böyle düşünüyorsa diye belirtmek istedim) Bir noktada annenizi anlasam da kendisine bu soruları da sorarak ve ne isteğinizi belirterek anne-kız ilişkinizi düzgün bir zeminde yürütebileceğinize inanıyorum. Eğer ilişkinizde kendinizi yok sayacak ve sorumluluğunu alamayacağınız hatalar yapmazsanız hayat arkadaşınızı bulma yolunda faydalı tecrübeler edinebilirsiniz. Tanıştığınız ilk kişi de hayat arkadaşınız olabilir onu da bilemeyiz. Tabi önce hoşlandığınız çocukla bağ kurup, tanışıp e birazda yol almanız lazım ki annenize hoşlandığım çocuk var diye bir giriş yapabilesiniz, değil mi?
Çok çok teşekkür ediyorum beni çok iyi anlamışsınız gerçekten.Elbette annem de beni korumak ya da insanlara güvenmediği için bu şekilde olmasını istiyordur onu da anlıyorum.Gerçekten ben de sevmiyorum aracı yoluyla evliliği.Tamam belki sevgili olmak yakın olmak onları da hoş karşılamıyor.Ama yine de biraz zaman geçirmek gerekiyor seviyeli bir şekilde benim bakış açım böyle.Sanıyorum yavaş yavaş anneme bu konu hakkındaki düşüncelerimi belirtmem gerekiyor.Dediğim çocukla da bakalım önce arkadaş olarak bağ kurmak istiyorum sonrası hayırlısı.Tekrr teşekkür ederim💜
 
Back
X