Benime ilk baslarda motive etme gibi etkileri vardi tabi bazen.Ancak son zamanlara demotive etmeye yönelik etmeye yönelik.Sanırım bunu duzeltmem gerek
Yazmak iyi geliyor mu cidden ya bende de var o sorun?Günlük gibi mi yaziyorsunuz rahatlamak icin yoksa direk hayalleri mibende de var ama öyle çok etkilemiyor ders çalışırken bazen dalardım hayallere sonra geri çıkıp kaldığım yerden devam ederdim bir şekilde kontrol edebiliyorum mesela otobus yolculuklarında çok hoşuma gidiyor müziğide açıp hayallere dalmak birde evde müzik açıp kulağıma takıp evin içinde dolaşıyorum annem önceden napıyorsun diye garipserdi artık alıştı galibaaslında yazarak azalıyor yazabilrsin kurduğun hayalleri birde bence telkinle alakalı bişey şu an ders çalışmam lazım diyip o anda hayal kurmanın önüne geçebilirsin bence sende kendine kaçış yolu gibi görüyorsun istemsizce umutsuzluğa kapılıyorsun zira bence hayall kurmak güzel şey belki biraz daha fazla bizimki ama olsun en kötü şey mesela depresf mutsuz kitapları okuyamıyorum çünkü karakterin içine girip hayallerimde yaşıyorum çok etkiliyor o nedenle o tarz film ve kitaplardan uzak duruyorum
başka bir psikiyatrise gitÖncelikle merhabalar.Benim malesef aşırı hayal kurmak gibi bir sıkıntım var.Sürekli istemsiz bir sekilde hayaller kuruyorum kafamda senaryolar oluşturup kafamda kurguladığım karakterlerle o senaryoyu oynuyorum.Bir tiyatro gibi adeta.Oyleki jest ve mimiklerimde oynattigim karakterlerle beraber değişiyor oynuyor.O karakter guluyorsa gülüyorum gibi.Odada sürekli gezinme isteği sürekli hayal kurma isteğim var.Asosyal bi insan degilim ama malesef sosyal iliskilerimi olumsuz yönde etkiliyor.
"Sizofreni olmayasın psikiyatr git"diyceksiniz.Gittim şizofren falan değilim zira bunların hayal olduğunun bilincindeyim.Psikiyatr kaldı ki dalgaya aldı gibi üstünde bile durmadı.
Bu lanet illet yüzünden odaklanma problemim var hiç ama hiç ders çalışamıyorum Çünkü kafam direk hayallere gidiyor.
Var mı benim gibi olan veya önerisi olan cidden artık hayatımı cooook etkiliyor.
Film izleyemiyorum kitap okuyup müzik dinleyemiyorum.Çünkü bunlar daha cok tetikliyor.
Edebiyatın sanatın olmadığı bi hayatı ne yapayim ben.Moralim çok bozuk.Zor bir çocukluk ergenlik geçirdim hala da zorluklar devam ediyor.Acaba diyorum bunlardan mı kaynaklı
Gerçeklerden kaçmak o an için iyi ama o gerçekler hep var olacaklar yüzleşmek çözüm üretmek gerek bu yüzden rahatsız oluyorum.Benim de mak isteyip basaramadigim seyler var ve tekrar çalışmam gerek basarmak için ancak bu durum buna engel malesefAynı durum bende de var ve ben baska bir insanın bunu yaşadığını hiç dusunmemistim.
Rahatsızlığını çok iyi anlıyorum ders çalışırken bi anda kendini hayallerin içinde buluyorsun ve kendine geldiğinde odağın tamamen gitmiş oluyor.
Ama zor çocuklukla alakasi olduğunu düşünmüyorum.
Kendi adima yorum yapayım mesela ben istediğim hic birşey olmadığı için olduğunu biliyorum.Yani küçüklükten beri ben şu olacağım ben bunu başaracağım dedigim hicbir şeyi yapamadım.
Bende kendimi hayallere verdim.
Evet kitap okuduğumda veya film izlediğimde deli gibi tetikliyor çoğu karakterin yerime gecerim bende hemen.
Benim çok hoşuma gidiyor ama bu durum.
Gerçeklerden kaçmak her zaman mutlu etti beni.
Yaş 22 ve küçüklüğümden beri var.Son zamanlarda olumsuz etkiliyor.Etkisindwn cikamiyorum odaklanamiyorum hicbirşeye film izlerken bile beynimde bambaşka alemler arkadaslarla otururken beyin baska yerde gibi.Umarım zamanla biter bu sey.Valla yonetmenlik veya senaristlik için çabalıyabilirim.Ilgimi cekiyor filmlerde ozellikle çekimlerArkadaşlardan biri bahsetmiş "maladaptive daydreaming"e tam uyuyor anlattığınız durum. Bu bir hastalık değil. En azından bu aşamasında değil. Sosyal hayatınızı etkilemediği, gerçekle bağınız kopmadığı sürece de hastalık olarak kabul edilmiyor. Hatta bu durumu çok güzel amaçlar için kullanmanız mümkün. Sanatsız bir hayat olmaz diyorsunuz ya hani. Büyük sanatçıların bir kısmı aynen sizin durumunuzda olduğu için büyük sanatçı. Bu arada 17-18 yaşlarıma kadar ben de öyleydim. Tabiri caizse sanki kafamın içinde evcilik oynar gibiydim. Hayalini kurduğum kahramanın söylediği cümlelerde ağzımı oynatırdım hatta. Bazen aynı şekilde hareket ederdim odamın içinde. Bir kitap okuyorsam mutlaka oradaki karakterlerden biri olurdum ve uyumadan önce saatlerce hayal kurardım. Bir film izlediğimde de aynısı söz konusu oluyordu. Benim durumum yaşla beraber geçti. Halen hayal kuruyorum ama bu ölçüde değil:)))) Ayrıca hayatınızı etkilemediği sürece hayal kurmak güzeldir.
Verdiginiz taktığı uygulamaya calisacam umarım bende de işe yarar.Cok teşekkür ederim :)Konumun nedir bilmiyorum ama şu sekilde yardimci olmaya calisayim.
Yasadigin zorluklari bir meslek sahibi olana kadar ben de yasadim. Evet benimki de asiriydi ders calisamiyordum aninda hayaller hayaller.
Sonra çözümü SESLI çalismakta buldum.
Ozaman beyin, sesine odaklaniyor boylece dikkatin de dagilmiyor.
Enerjin düsunerek konusmaya harcaniyor doktorla konus bu taktigi istersen
Unv sinavlari kpss kpds ales bilmem ne hepsini bu sekilde hallettim
Ve atandim simdi özgurce kasmadan hayal kuruyorum
Doktor dogru soylemis, aklin yolu bir))
Valla akrabalar bwnimkilerim icine nadir giriyor ancak intikamlı falan bi senaryo ve korku senaryoları ise akrabalarim devreye giriyorValla hastalik midir nedir bilmem ama ben de cok hayal kuruyorum aşiri hemde. Konuyu gorunce farkettim
Tanidigim tanimadigim hayalini kurdugum karakterlerle ailem arkadaslarim akrabalarimla aklimda senaryolar yazip oynuyorum. Konular genelde alakasiz oluyor. Mantiksiz. Amaci yok.
Durduk yere kitap okurken o karakterlerin yerine kendimi ve baskalarini koyup okuyorum . Dizi film hep karakterler benim aklimdaki kisiler oluyor.
Bu olasılıklar bende de var ama esinizin yyaşadığı anlattığım durum gibi mi bilemiyorum.O olasiliklar kötü ya.Hesaplanılan ve hayal edilen gibi gerçekleşmeyince bazen hayal kırıklığı bile oluyor.Beklenti artıyor istenilen durum olmayınca motivasyon düşüyoreşimin de benzer bir durumu var o gerçek karakterler ve gerçek olaylar üzerinden hayal kuruyor böyle olursa nasıl olur söyle olursa nasıl olur diye tüm olasılıkların hayalini kuruyor gece çok zor uyuyor yaklaşık 4 senedir psikoloğun verdiği ilacı kullanıyor ilacı kullanınca durum daha iyi bi kaç gündür uyku müzikleri ile daha rahat uyuyor
sana önerim başka bi psikoloğa git
rabbim herkese şifa versin inşallah
ben öyle çok hayal kuramıyorum sanırım.ama bende de şöyle bir sorun var.ders zamanı başka şeyler düşünüyorum ay buna internetten bakıyım bu ne falan derken.yine telefon elimde.sürekli merak ettiğim şeyler bitmiyor.ama ilerleme de kaydedemiyorum.en son ne biliyim günlük çalışmaya başladım 1-2saat tekrar şeklinde olunca daha kolay oluyor ve daha gven geliyor.ders zamanı da dersi sevmeye çalışıyoru ve hemen 30 dk kendimi veriyim sonra atıyorum tv izlicem diyorum bu şekilde motive edin bence kendinizi.hani bir hayal geldi.10k sonra tenefüs yapıcam o zaman düşüniyim gibiÖncelikle merhabalar.Benim malesef aşırı hayal kurmak gibi bir sıkıntım var.Sürekli istemsiz bir sekilde hayaller kuruyorum kafamda senaryolar oluşturup kafamda kurguladığım karakterlerle o senaryoyu oynuyorum.Bir tiyatro gibi adeta.Oyleki jest ve mimiklerimde oynattigim karakterlerle beraber değişiyor oynuyor.O karakter guluyorsa gülüyorum gibi.Odada sürekli gezinme isteği sürekli hayal kurma isteğim var.Asosyal bi insan degilim ama malesef sosyal iliskilerimi olumsuz yönde etkiliyor.
"Sizofreni olmayasın psikiyatr git"diyceksiniz.Gittim şizofren falan değilim zira bunların hayal olduğunun bilincindeyim.Psikiyatr kaldı ki dalgaya aldı gibi üstünde bile durmadı.
Bu lanet illet yüzünden odaklanma problemim var hiç ama hiç ders çalışamıyorum Çünkü kafam direk hayallere gidiyor.
Var mı benim gibi olan veya önerisi olan cidden artık hayatımı cooook etkiliyor.
Film izleyemiyorum kitap okuyup müzik dinleyemiyorum.Çünkü bunlar daha cok tetikliyor.
Edebiyatın sanatın olmadığı bi hayatı ne yapayim ben.Moralim çok bozuk.Zor bir çocukluk ergenlik geçirdim hala da zorluklar devam ediyor.Acaba diyorum bunlardan mı kaynaklı
Bende de bi dönem ozellikle depresif kitapları okumak dram filmlerini izlemek gibi huy peydah oldu sırf kendimi üzmek için.iran sinemasının dram filmlerini hatmettim yyahu hergün bir doz alıyordum kendimi hırpaliyordum çok.Allahtan fark ettimde üstüne gittim bunun normal olmadığını anladim için.Guzel sey ama ayarında olsa iyi olurdu.Evin icinde kulaklikla gezme durumu bende de varbende de var ama öyle çok etkilemiyor ders çalışırken bazen dalardım hayallere sonra geri çıkıp kaldığım yerden devam ederdim bir şekilde kontrol edebiliyorum mesela otobus yolculuklarında çok hoşuma gidiyor müziğide açıp hayallere dalmak birde evde müzik açıp kulağıma takıp evin içinde dolaşıyorum annem önceden napıyorsun diye garipserdi artık alıştı galibaaslında yazarak azalıyor yazabilrsin kurduğun hayalleri birde bence telkinle alakalı bişey şu an ders çalışmam lazım diyip o anda hayal kurmanın önüne geçebilirsin bence sende kendine kaçış yolu gibi görüyorsun istemsizce umutsuzluğa kapılıyorsun zira bence hayall kurmak güzel şey belki biraz daha fazla bizimki ama olsun en kötü şey mesela depresf mutsuz kitapları okuyamıyorum çünkü karakterin içine girip hayallerimde yaşıyorum çok etkiliyor o nedenle o tarz film ve kitaplardan uzak duruyorum
O evden cikmiyormus canim istedi diye tüm gün yataktan ayrilmadigimi bilirim.merhaba, abimin eşinde de ayni durum var ve ben haric kimseye soylemiyor bu durumu. Abimin bile haberi yok dusunun :) hatta konuyu ilk yengem yazdi zannettim. O da ayni seylerden sikayetci tam olarak. Kulagina kulakligi takip evin icinde geziyormus ve bazen sirf hayal kurmak icin disari bile gitmiyormus. Onun da ilkokul yillarindan itibaren varmis ve yengemin zor bir cocukluk donemi gecirdigini biliyorum. Sanirim bununla alakali. Konuyu takipteyim ben de. İnsallah bir cozumu vardir.
sanırım bende azalmadigi için rahtasizlik vermeye başladı.Umarim benime bitero bir zamnalr bende de vardı mesela 1 şarkı dinlerken bir kelimeye takılırdı aklım nelere nelee giderdi bir bakardım 10-15 dk geçmiş sürekli hayal kurup mutlu olurdum
artık zamanla mı yaşla mı alakalı bilmiyorum da baya azaldı bu durum baya baya hemde... Şimdi keşke eskisi gibi hayal kursam diyorum
Bwnde sık sık dalarım.Kafamdaki olay göre yüz ifadem değiştiği için az cok baskalarida anliyor."hayırdır ne oldu ne gwldi aklina"gibi sorular alıyorum.Bende konuyu açan kuzenim sandım önce .
Çocukluğundan beri onda da var bu durum .
Yani bu sanılan gibi bir hayal kurma değil . Yatağa yattığında ... ya da seyahatte kafasını cama dayayıp hayal kurma değil .
Bildiğin o hayali o an canlandırarak yaşamak .
Bazen belli etmemeye çalışır , bazen iyice dalardı.
Senin de o kadar yoğun mu ?
Bir gün uyuyorum . O erken kalkmış . Kulaklık takmış müzik dinliyor , bir yandan da hayal aleminde .
Oooo sohbet muhabbet , kurlar işveler cilveler ...seste ayarlayamıyor arada .
Herkes görmezden gelirdi , ben uyarırdım . İnkar ederdi.
Çok dalga geçildi onunla . İş yerinde ..okulda ..ailede ... sofrada isek abim tabağı havaya uzatır , arkadaşında börek ister mi derdi mesela ?
Sonra ... azaldı ama geçmedi . Şuan 40 küsür yaşında tabi .
Yalnız değilsin evet .
Ama gittiğin psikiyatrinin dalga geçmesine anlam veremedim . Evet şizofreni değildir ama bu da bir rahatsızlık .
Bence yeni bir psikiyatre git.
Yalnız kalmamaya bak.
Boş vakitlerinde ..kitap oku ...puzzle yap... düşünme fazla.
Aynen kararında olsa idi güzel olurdu ama değil iste.Insanlar hayalleri ile varlar ancak cılkınıda cikarmamak gerek o kafadaki basroller zaten olmasin istiyorim ya.Bu hayat benim.Bende aynı durumdan muzdaribim. Hayatımda hiç bir şey istediğim gibi olmadı. Bende kendi kafamda bazen geçmişte yaşadığım olayları kendi istediğim şekilde kurgularım ya da gelecekte yaşamak istediğim olayları kurgularım.
3 yıl önce bir diziye kafayı takmış ve kendimi başrol karakterinin yerine koyup hep kafamda kurgulamıştım ve bu 1 yıl sürmüştü. Bu yüzden artık tv çok izlemem. Şuan ise değişen tek şey hayalimdeki başrol kahramanı benim ve yaşamak istediğim şeyleri kafamda canlandırıyorum. Hayal ettiklerim olmadıkça bazen çok üzülüyorumda
Benimde derslerimi ve hayatımı fazlasıyla etkiliyor. Ama yaşamın ürkütücü gerçeklerini bastıracak hayallerim olmasa sanki hayatta tutunacak bir dalım olmayacak ve her günüm mutsuzlukla geçecek gibi...
Tabi kararında olsa güzel olurdu..
Cok ilginc geldi bana :) oldum olasi piskolojiye ilgi duyarum nasil yani olmayan karakterlerle olmayan bi hayat hayal edip o hayatin icinde kendinize bir rol verip kafanizin icinde bildigin bir dizimi cekiyorsunuz.. cunku anladigim kadari ile benim yatarken uykuya dalmak icin kurdugum hayallerle (muratboz ile tesaduf eseri tanisip bana asik olmasi gibi ütopya hayaller :) hic alakasi yok sizin bu hayal dunyaninizinBu durum bende de var. Şimdi eskisi gibi değil ama 13-14 yaşlarımda çok fazla hayal kurardım. Müzik dinleyerek odamın içinde dolaşıp hayal kurardım. Bazen hayallerimdeki diyaloglar o kadar duygusal oluyodu ki gözlerim doluyoduHatta arkadaşlarımla teneffüse çıkmak yerine hayal kurmayı tercih ediyordum. Arada yine hayal kurduğum oluyor ama o dönemdeki gibi yoğun değil. Şimdi kurduğum hayallerden de o yaşlardaki gibi zevk almıyorum.
Benden başka 1 tane daha varmış. Tabi genç ken daha ucuk du hayaller. Offf hemde ne hayaller dünyayı geziyordum resmen. Hatta süper güçlerim vardı benim bazen görünmez olup birine tekme bile atıyordum. Yaş kemale erdi çoluk çocuk derken hayal kurmaktan vazgeçmedim de daha ele avuca sığan olabilecek hayaller peşinde koşmaya başladım.Öncelikle merhabalar.Benim malesef aşırı hayal kurmak gibi bir sıkıntım var.Sürekli istemsiz bir sekilde hayaller kuruyorum kafamda senaryolar oluşturup kafamda kurguladığım karakterlerle o senaryoyu oynuyorum.Bir tiyatro gibi adeta.Oyleki jest ve mimiklerimde oynattigim karakterlerle beraber değişiyor oynuyor.O karakter guluyorsa gülüyorum gibi.Odada sürekli gezinme isteği sürekli hayal kurma isteğim var.Asosyal bi insan degilim ama malesef sosyal iliskilerimi olumsuz yönde etkiliyor.
"Sizofreni olmayasın psikiyatr git"diyceksiniz.Gittim şizofren falan değilim zira bunların hayal olduğunun bilincindeyim.Psikiyatr kaldı ki dalgaya aldı gibi üstünde bile durmadı.
Bu lanet illet yüzünden odaklanma problemim var hiç ama hiç ders çalışamıyorum Çünkü kafam direk hayallere gidiyor.
Var mı benim gibi olan veya önerisi olan cidden artık hayatımı cooook etkiliyor.
Film izleyemiyorum kitap okuyup müzik dinleyemiyorum.Çünkü bunlar daha cok tetikliyor.
Edebiyatın sanatın olmadığı bi hayatı ne yapayim ben.Moralim çok bozuk.Zor bir çocukluk ergenlik geçirdim hala da zorluklar devam ediyor.Acaba diyorum bunlardan mı kaynaklı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?