- Konu Sahibi angelalone
- #1
Arkadaslar cok ama cok mutsuzum ozel bir unide 2. sinifim burslu olarak okuyorum. Ama 2 yillik bir bolum zaten. Ama gelin gorun ki ne kampus hayati var ne de ortami var. herkes bir havalarda. Kizlar zaten havalarindan gecinmiyor. Sinifimda tek bir arkadasim bile yok kafa dengi bir tane var oda erkek ama fazla samimi olmak istemiyorum. Gecen sene 3 arkadasim vardi ucundende kazik yedim zaten. Ama simdi tek arkadasim yok ogle arasi oluyor yalniz takilmaktan biktim. Insan konusucak bir insan ariyor.
bolumumde sinif birincisiyim yani basariliyim ama iste mutsuz olduktan sonra hicbir anlamiyok benim icinUni gibi bir hayati boyle gecirince cok uzuluyorum. Zaten okuldan o kadar nefret ediyorum ki ne kuluplere hic biseye katilmak istemiyorum. Sabahlari nefret ederek gidiyorum 4 yilliga genetige tamamlicam baska unide. Bolumum deseniz oda ayri hic mutlu degilim bolumumde de tip istiyordum ama olmadi zaten gec artik cunku hic bisekilde hevesim kalmadi ve sagligin icinde oldugum icinde az cok tipin ne kadar sorumluluk gerektirecek bir meslek oldugunu anladim. Ama simdi oku deseler okumam cunku hevesim kalmadi genetikten baska da carem yok cunku bana uygun meslek bulamiyorum bosluga dustum. genetik okursamda akademik kariyer yapicam ama ya mutsuz olursam ya arastirma bana gore degilse. yani iyi bir yerlere gelmek istiyorum ama ya geldigim yerde mutlu olmazsam Şu an oldugu gibi. Belki bolumu sevseydim yine severek gelebilirdim belki. Ya ilerde pismanlik duyursam tip okumadim diye gerci isteyip istemedigimide bilmiyorum ama uzun lafin kisasi ne okulumdan mutluyum ne bolumumden ustunede askla sarilacagim bir hedefimin olmamasi beni cok uzuyor napabilirim arkadaslar depresyona girdim bildiginiz cekilmiyor hayat boyle hic
bolumumde sinif birincisiyim yani basariliyim ama iste mutsuz olduktan sonra hicbir anlamiyok benim icinUni gibi bir hayati boyle gecirince cok uzuluyorum. Zaten okuldan o kadar nefret ediyorum ki ne kuluplere hic biseye katilmak istemiyorum. Sabahlari nefret ederek gidiyorum 4 yilliga genetige tamamlicam baska unide. Bolumum deseniz oda ayri hic mutlu degilim bolumumde de tip istiyordum ama olmadi zaten gec artik cunku hic bisekilde hevesim kalmadi ve sagligin icinde oldugum icinde az cok tipin ne kadar sorumluluk gerektirecek bir meslek oldugunu anladim. Ama simdi oku deseler okumam cunku hevesim kalmadi genetikten baska da carem yok cunku bana uygun meslek bulamiyorum bosluga dustum. genetik okursamda akademik kariyer yapicam ama ya mutsuz olursam ya arastirma bana gore degilse. yani iyi bir yerlere gelmek istiyorum ama ya geldigim yerde mutlu olmazsam Şu an oldugu gibi. Belki bolumu sevseydim yine severek gelebilirdim belki. Ya ilerde pismanlik duyursam tip okumadim diye gerci isteyip istemedigimide bilmiyorum ama uzun lafin kisasi ne okulumdan mutluyum ne bolumumden ustunede askla sarilacagim bir hedefimin olmamasi beni cok uzuyor napabilirim arkadaslar depresyona girdim bildiginiz cekilmiyor hayat boyle hic 
