kızlar merhaba,
üniversiteye çocuk denilecek yaşta başladım ve o 4 yıl içinde birçok şeyi kaçırdım, yaşımın küçük olması , sadece derslere ağırlık vermem filan derken koca 4 yıl yaşayamadığım türlü anılarla geçip gitti. Mezun oldum ve apar topar işe başladım ve 3 yıldır da çok iyi bir işte çalışıyorum. Ama
bu yaşıma kadar heyecanla bahsedebileceğim , anımsayınca mutlu olacağım, birşeyleri paylaştığım bir ilişkim olmadı ve bunun özlemini yaşıyorum. üniversite döneminde hayatıma girenler oldu fakat doğru insan değillerdi ve bitti. Ama şuan yalnızlığımın o kadar farkındalığını yaşıyorum ki. Mutlu anımı , mutsuzluğumu heyecanımı paylaşabileceğim biri yok hayatımda. son zamanlarda bunun özlemini o kadar çok çekiyorum ki. geriye dönüp baktığımda yaşayamadığım heyecanlar ve anılarla dolu. kalmibi çok zor birilerine açıyorum , benim için aylarca uğraşan insanlara tamam deneyim dediğim an birden uzaklaşıyorlar benden . en on ilişkim bir yıl önce bitti ve o da 2 hafta sürdü
Kısacası şu ki sevmeye , sevilmeye ihtiyacım var. 24 yaşındayım ve bu yaşlarımında boşuna geçip gitmesini istemiyorum. ilerde geçmişe bakıp daha fazla ah çekmek istemiyorum. Kendimi nasıl değiştirebilirim , nasıl güzel anılar yakalayabilirim.
kızlar biraz uzun oldu ama sanırım depresyonun eşiğindeyim çünkü sebepsiz ağlama krizlerine girer oldum. Okuduğunuz için şimdiden teşekkür ederim.
üniversiteye çocuk denilecek yaşta başladım ve o 4 yıl içinde birçok şeyi kaçırdım, yaşımın küçük olması , sadece derslere ağırlık vermem filan derken koca 4 yıl yaşayamadığım türlü anılarla geçip gitti. Mezun oldum ve apar topar işe başladım ve 3 yıldır da çok iyi bir işte çalışıyorum. Ama
bu yaşıma kadar heyecanla bahsedebileceğim , anımsayınca mutlu olacağım, birşeyleri paylaştığım bir ilişkim olmadı ve bunun özlemini yaşıyorum. üniversite döneminde hayatıma girenler oldu fakat doğru insan değillerdi ve bitti. Ama şuan yalnızlığımın o kadar farkındalığını yaşıyorum ki. Mutlu anımı , mutsuzluğumu heyecanımı paylaşabileceğim biri yok hayatımda. son zamanlarda bunun özlemini o kadar çok çekiyorum ki. geriye dönüp baktığımda yaşayamadığım heyecanlar ve anılarla dolu. kalmibi çok zor birilerine açıyorum , benim için aylarca uğraşan insanlara tamam deneyim dediğim an birden uzaklaşıyorlar benden . en on ilişkim bir yıl önce bitti ve o da 2 hafta sürdü
Kısacası şu ki sevmeye , sevilmeye ihtiyacım var. 24 yaşındayım ve bu yaşlarımında boşuna geçip gitmesini istemiyorum. ilerde geçmişe bakıp daha fazla ah çekmek istemiyorum. Kendimi nasıl değiştirebilirim , nasıl güzel anılar yakalayabilirim.
kızlar biraz uzun oldu ama sanırım depresyonun eşiğindeyim çünkü sebepsiz ağlama krizlerine girer oldum. Okuduğunuz için şimdiden teşekkür ederim.