aşk acısı demeyelim de,adını adımla aynı cümle içinde duyduğumda kendimden iğrenme diyelim ona benim adıma.
çocuk yaşta 3 yıl onunla,dile kolay.onunla büyüdüm,o da çok büyük değildi ya birlikte büyüdük..
şimdi düşünüyorum hayat ne garip zincirler silsilesi,iç içe hepsi,birbirlerine vesile..
ne sevmişim,ne gözüm körmüş,ne çocukmuşum.
hiç unutmuyorum 18.yaş günüm,18ime giriyorum düşünsene,ne büyük bi şey o zaman için..
onunlayız babam aradı,nerdesin kızım dedi,dışardayım baba dedim,arkadaşlarımlayım.
eve geldim annem ablam telaşlı babam olağanca sakin görünüyo,çağırdı beni içeriye,pc nin önüne oturttu,
msn plus konuşma günlüğü açık,oku dedi bana,benim onunla aramda geçen bütün bel altı muhabbetler,ergenlik ya işte..
işte o zaman boynum düştü önüme,hiç o kadar utanmadım hayatımda.keşke dövseydi babam,ağzımı yüzümü kırsaydı da öyle buruk bakmasaydı bana
okutmasaydı kendi ayıbımı bana.neyse o gün internet ve telefon yasaklandı bana.gene aynı akşam çok kalabalıktık misafirler vardı
ben de bi fırsat yan binadaki arkadaşıma kaçıp msnden olanları yazmıştım.bana ilk önerdiği şey "ayrılalım mı o zaman" olmuştu.
ben o utancın derin sularında yüzdüğüm gün gene deli cesaretiyle evden kaçıyorum ona yazmak için,o ise aklınca benim iyiliğimi düşünerek ayrılalım önerisi yapıyor.
o an kaynar sular döküldü,hiçbi şey söylemeden evime gittim.o dönem liseden mezun olmuşum hem çalışıyorum-maddi durumumuz biraz sıkıntılıydı ve dersaneye gitmem için gerekli parayı kendim kazanmam gerekiyordu-hem dersaneye gidiyorum.o günü ertesi güne bağlayan gece hayatımın dönüm noktası olmuştur.şuanki koşullarımı o zaman şekillendirdim kafamda.bu koşuşturma olduğundan telefon net aramadım çok.o dersaneme falan gelip benden haber alamadığından çok merak ettiğini,her şeye rağmen yanımda olduğunu ve bunun gibi şeyler zırvaladı. inanılmaz soğumuştum ama kolay kopamayacağımı düşündüğümden devam ettim bi süre, eskisi gibi arayıp sormuyorum ilgilenmiyorum,onun aramalarına çok sonra dönüyorum,bahanem de var çalışıyorum,össye hazırlanıyorum vaktim yok.sınıftan x diye biriyle yakınlaştım o ara,tesadüfen de onunla aynı yerde oturuyordu.zamanla x in bana ilgisi olduğunu anladım.olur ya bir de aklınızın b*mb*k olduğu bi zamanda herkesten ilgi yağar,üç beş kişi vardı sürekli etrafımda ama x ten hoşlanmaya başlamıştım.diğeri de kendini kendi bitirmişti zaten x den de güç alarak bittiğini söyledim.o kadar çirkinleşti ki,başka kızlarla dersane önüne gelmeler,xle oturduğumuz masanın önünden geçmeler falan.beni geri kazanmak için attığı her adım midemi bulandırdı.içip içip arardı kapının önüne gel yoksa ben gelirim diye falan.öyle böyle kabullendi durumu,her karşıma çıkma istediğine bi şekilde engel koydum,bu arada x de bayağı kapılmaya başlamıştı bana ve bunun da onun için pek hayırlı olmadğına kanaat getirip onunla da noktaladım zaten ne idüğü belli olmayan ilişkimizi.ailmle de konuştum,ne yaparsanız,ne derseniz kabulümdür,hak ettim ve hatalıyım.ne yapacaksanız össden sonraya saklayın sadece bu zorlu dönemde ne olur daha da zorlaştırıp geleceğimi benim de eşekliklerime lanet okumak adına karartmayalım.sonra geçmişi silip atarak,kendime büyük bir söz vererek devam ettim yoluma,çok şükür başarmak istediğim her şeyi başardım.şuan o zor dönemlerimi atlatmama yardımcı olan çok sevdiğim,onun da bana olan sevgisine emin olduğum,ailemin de bildiği ve ciddi düşündüğüüz bi ilişkim var.
çok değil 4 yıl öncesi yaşamışım bu anlattıklarımı,ama öyle bir büyüttü ki beni,gülüp geçiyorum artık..
o mu?
o ise hala bana mail atıyor,yeni sevgililerinin bana neden o kadar çok benzediğini açıklıyor,unutamayacağını söylüyor vs..
çok uzun oldu farkındayım,bu da benim öyküm,benim gerçeğim.
şimdi adımla adı aynı cümlede geçtiğinde yüzüm kızarıyor,utanıyorum.ailemle aram çok çok iyi.
benim tarafımda her şey çok iyi,ya onun?köhne hayatında sürünüyor.
çok sevdiğim bir şiir var,paylaşayım sizinle..
Kimdi giden kimdi kalan
Giden mi suçludur her zaman
Aslında giden değil
Kalandır terkeden
Giden de
Bu yüzden gitmiştir zaten..
Evet ben çok büyük aşk acısı çekmedim,ama büyük bi utanç yaşamaktansa acı çekmeyi yeğlerdim.
Şunu unutmayın,herkes gider bi gün,bi kendimiz kalırız.
Bi kendimiz terk edemeyiz bizi,o yüzden kendimize iyi bakmamız,acıyı bal eylememiz lazım..
Kendi omuzlarına tırman,başka nasıl yükselebilirsin ki...
