nekadar çok asker yolu bekleyen varmış
nekadar çok asker yolu bekleyen varmış
buraya yazmayanlar var canım baya fazla valla
inşallah kıymetimizi bilirler
walla her kızın harcı değildir asker yolu beklemek..dediğin gibi inş kıymetimizi bilirler..zordur asker yolu beklemek sabır işidir..güwen işidir..fedakarlık işidir..seviyorsan her türlü beklersinn..
asker yolu beklemek zordur...her şeyden önce bir kadın olarak ''potansiyel aldatan'' bakışlarına maruz kalırsınız,halbuki bekleyenin aklı fikri sadece gidendedir;yok değilse zaten gidenin bir bekleyeni olmamıştır.
ilk günlerin yakıcılığıyla mücadele etmeyi öğrenirsiniz.çünkü en zorlu geçen anlar ilk günlerdir.hele daha önceden de asker yolu beklememiş ve konu hakkında çok az bilgi sahibiyseniz,sevdiğiniz orda siz burda askerlikle yatıp kalkarsınız.
önceleri milletten duyup da size saçma gelen şu ''şafak sayma'' olayıdır buaralar sadece sizi oyalayan.nerdeyse ''zamanla'' kavga edebilecek moda gelirsiniz ''neden bu kadar yavaş ilerliyosun,hızlan hızlan'' diyerek.
telefona bağımlı yaşarsınız,vücudunuzun yeni bir uzvu haline gelir o küçük radyasyon kaynağı,ama umrunuzda dahi olmaz çünkü 3-5dk olsun onun o güzel sesini duymanızı sağlayacak tek kaynaktır kendileri..saatlerinizi onun başında harcarsınız,gidip gelip telefonun sesini kontrol edersiniz acaba açık mı diye,''ya ararsa duymazsam'' korkuları sarar sarmalar sizi.
algılarınız da daha bir açıktır hani bu zamanlarda,önceleri ağzından çıkan her cümleye bu derece dikkat etmezken şimdi ''pırt'' dese ona bile bi anlam yüklersiniz.-eğerki benim gibi de karamsar biriyseniz yüklediğiniz anlamlar devamlı olumsuz şeyler olur,yetmezmiş gibi kendinizi bir de bu taraftan hırpalamaya devam edersiniz.-
o orda ''yemek yiyemiyorum'' dediğinde, aynı açlığı onunla paylaşmak adına siz de burda yemezsiniz.onsuz en sevdiği yiyecekler geçmez boğazınızdan...
kendinizi eve kapatırsınız.dışarı çıkmak dolaşmak sanki size haram edilmiş yasak bir meyve gibi gelir.tüm bunlar olurken kimin dost kimin düşman olduğunu da öğrenirsiniz yakın çevrenizdekiler içinden.birer birer eksilmeler yaşar sayıca onlarda.
saçma sapan klişe olmuş ''avutma'' cümlelerini dinler bunlara da tahammül etmek zorunda kalırsınız: ''sayılı gün çabuk geçer,aa sen gene iyisin bak en azından güzel yere düşmüş,aman canım yapacak tabi boşver kasma bu kadar''
o gitmeden önce çektiğiniz her kare fotoğrafı artık ezberlemiş,her videosunu adeta en sevdiğiniz ve defalarca izlemekten sıkılmadığınız,replikleri ezberlenmiş bir film edasıyla izler olursunuz.
geçmişinize tutunursunuz,aslında şuan geçmişle geleceğin arasında sıkışıp kalmış olsanız da...hayallerinize sarılıp ağlarsınız geceleri.bir kaç hafta öncesini düşünür ve kızarsınız kendinize neden elimdeki zamanı daha verimli geçirmedim daha çok bakmadım gözlerine diye.
kendinizi hiç olmadığınız kadar yalnız hissedersiniz,hiç bişeyi halletmeye gücünüz yetmezmiş gibi gelir.sudan çıkmış balığa dönersiniz.
dedim ya zordur asker yolu beklemek,herkes katlanamaz onca şeye...güçlü olmak yetmez,sabır etmeyi de öğrenmek gerek...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?