asker yolu beklemedim ama asker eşiyim:)
şu an acemi birliği etimesgut bakalım sonra neresi gelecek? onun için dua et. doğuda küçük bir ilçedeyiz şu an, bizim karakolda 30 tane er yok. çocukların çarşı izinleri yok, olsa bile gidebilecekleri bir yer yok ve güvenlik açısından sıkıntılı biraz.
asker yolu beklemedim ama çok yakın bir arkadaşım kısa dönem askerlik yaptı. o zamanlar telefon yasaktı, hemen her çarşı izninde arardı beni ama son 3 ay dertleşmek için.. kız arkadaşından ayrılmıştı çünkü ve hiç iyi değildi. sürgün yeri denilen bir yerde yapıyordu askerliğini. "beni anlamıyor? burada ne kadar arayabilirim ki? daha ne kadar ilgi gösterebilirdim? o kadar adamın arasında yine arıyorum ama rahat konuşamıyorum doğal olarak ama o beni anlamıyor.." diyordu hep. aramayacağım artık demişti ve askerden dönene kadar aramadı da, ikna edemedim araması için. askerden döndükten sonra bir şekilde ikna ettim konuşmaya başladılar yine, evliler şu an.
diyeceğim o ki; fazla ilgi bekleyip boğma çocuğu sen de.. benim eşim şu an bir eğitimde ayrıyız o yüzden, er gibi doğru düzgün konuşamıyoruz bile. özledim seni diyorum, anlıyorum seni aynen ben de, diyor

yalnız kalıp görüntülü konuştuğumuzda da telefon kızımızdan bana kalmıyor, alıp kaçırıyor telefonu başbaşa konuşuyor babasıyla

ne doluymuşum destan yazmışım