- 9 Eylül 2013
- 12.047
- 27.757
- 798
- Konu Sahibi eyluldeyenihayat
-
- #41
Başka birine de yazdım ayni şeyi kimseyi ne arkadaşı ne kocayı ne sevgiliyi ailenden fazla sevmemek gerekliBiliyorum hepiniz bana boşa kurtul diyeceksınız
Şu an ailemin yanındayım neredeyse 1 ay olacak. Hiç kimse hiçbişey bilmiyo sadece işlerimizin kötü gittiğini
bizimde çok bunaldığımızı anlattım. Oysa üniversitede 18 yaşımda tanıştığım gözümü onunla açtığım, herkesin
imrenerek baktığı, ağzından aşkım canım bitanem laflarının düşmediği kocamın 10 yıllık gönül birliğimiz
ve 7 yıl evliliğimizden sonra şu an bir çocuklu dul olan benden önceki sevgilisini arayıp bulduğunu
ve ben öğrendiğimde 3 aydır onla beraber olduğunu itiraf ettiğini kimseye anlatamıyorum. Ustelik o ahlaksız evli olduğunu çocuğumuz olduğunu biliyo kocamın metresi olmaya ikinci kadın olmaya razıymış...
Biz eşimle ölümler kazalar hastalıklar atlattık. Kaza geçirdi felç oldu anne çocuk olduk, yeri geldi abi kardeş
olduk, ikimizinde ortağı olduğumuz firmada ortak olduk. Karı koca olmayı unuttuk sanırım....
Evet iş güç stresinden biraz uzaklaştık. Ama ben ona hayatımızın her engelinde sırtımı verdim, elini tuttum...
İnandımki bağımız sevgimiz her zorluğun üstesinden gelir. Kocamın ona ulaştığı zamanlarda aramızda belli bir sorun
yoktu. Kavga gürültümüz yoktu. İşimiz çok yoğun ve stresliydi. Bende 5 yaşındaki evladımlada ilgileniyodum aynı zamanda.
Oğlum çok hırçın ve anaokulndanda sürekli şikayetler alıyorum. Onu nasıl düzeltirim davranışlarını nasıl yoluna sokarım
derken demek kocamı ihmal etmişim. Kocamınsa oğlumla iletişimi yok kadar az. Akşam yemeklerini bile ayda 1-2 kez
anca aynı sofrada yerdik. Yani oğlumun tüm sorumluluğu eğitimi gezmesi psikolojik desteği ihtiyaçları sadece bendeydi.
Ben herşeye rağmen ona öyle bağlıydımki bu kadar ilgisizlik karşısında hiç kimsede ilgi sevgi aramadım.
Ona bağlılığım hiç bir zaman zarar görmedi. Ama o bıçakla keser gibi bi anda benden uzaklaştı.
Arkadaşı gibi sohpet eder gibi konuştum ne oldu nasıl oldu? yüreğim kana kana dinledim.
Biz anlaşamayan kavga gürültü yaşayan bi çift değildik. Sadece zorluklar çok üstümüze geldi yıprandık.
Biraz çabaya değmezmiydi emeklerimiz? Alıp karşısına konuşsaydı bize ne oluyo kendimizi toparlayalım deseydi.
Ama o beni direk arkasına atıp ona koştu. Hemde aynı işyerinde olduğumuz için tüm elemanların gözleri onunde
aylarca beni aldatmış....
İnanamıyorum, benim vicdanlı gözümün içine bakan kocamın beni bir anda silebildiğine. Ben onu annemden babamdan
öte bağlandım. Kimseye danışmadığımı konuşmadığımı onunla konuşurdum.Şimdi o benim boşluğumu doldurdu ama benim içim
kocaman karanlık bi boşluk... Şimdi bana gel yakınımda olun işinin başında dur diyo. o gözlerimin onunde başkasıyla
aşk yaşarken bende iş arkadaşı olayım istiyo, görüşmediğini söylüyo ama görüştüğünü biliyorum.. Bir yanım git duruma
bak düzelebilecek gibimi belki kurtarılacak tarafı vardır diyo bir yanımda boşver gitsin ne kadar erken hayata başlarsan
o kadar iyi bir an önce unut diyo. Ortaklığım sebebiyle işe de giremiyorum hemde firmada emeğim var, hakkım var.
en azından ailemin olduğu şehirde bir ev alacak kadar kazanıp öyle ayrılmak mantıklı geliyo oda bunu istiyor. Ama o sürede
yaramı deşmek kanatmak ölüm gibi geliyo. Kendimi feda edip oğlumun ayrılıktan sonra daha rahat etmesi ve o sürede babasına
yakın olması gibi sebeplerle bi süreliğine dönmem gerek.
Gel gitler olurlar olmazlar arasında gidip geliyorum kafam bi dünya....
ama inanamıyorum çok canım yanıyo. Bu adam bana bunu yaptıysa kimseye güvenemem bundan sonra.
Canım onun bacakları tutmuyor ama den daha beter olmuş gibisin inş sende tekrar uçacaksın tekrar sende seveceksin sevileceksineşim değneklerle yürüyo. senelerdir hep etrafında bakıcı gibi oldum ama severek yaptım. sevdiğim için herşeyiyle ilgilendim.
o ise hiç bunun travmasını yaşamadı yıllardır. iş gücte biraz kötüye gidince tetikledi. şu anki psikolojisi beni böyle başka biri kabul edermi? o yuzden eski tanıdığı birine ulaştı bi de boşanmış hazır...
benim onun yanında bakıma muhtaç olduğunu düşündüğüm için durduğumu sanıyo. Ondan bıktığımı usandığımı düşünüyo. Bense ona karşı çok hassatım hiç gücendirmedim kendisini kötü hissedecek hiç bi laf etmedim.
Sevgiyi bende değil yeni biilişkide araması yüreğimi kanattı..
şimdi 1 aydır tek başına yaşayabiliyor olması bile kendine bişeyler kanıtlar nitelikte.
Bu öneriyi beğendimAldattığı için yüklü bir tazminat talep edin. Firmaya ortaklığınız devam etsin, işe gitmeyin, yerinize vekil atayın ve kârdan pay alın ya da hissenizi satışa çıkarın. Yüklü bir nafaka talep edin. Bu yaptığını cezasız bırakmayın. Tazminatla ev alın kendinize. Gerisiyle de hayatınızı yaşayın. O çalışsın siz yeyin yani
yoo ufak tartışmalar olurdu çok konuşurduk iletişimsiz değildik kavga gürültümüz yok derken geçimsiz değildik.
Ya bisi dicegim o nedenle kinunuzu okumayi yarida biraktim.. inanin siz onunla ilgilenseydiniz de aldatirdi . Bu sefer de cok boğdun derdi. Siz bundan sonra onunuze bakacaksiniz tooarlanmaya calisacaksiniz evet dile kolay ama imkansiz degilBiliyorum hepiniz bana boşa kurtul diyeceksınız
Şu an ailemin yanındayım neredeyse 1 ay olacak. Hiç kimse hiçbişey bilmiyo sadece işlerimizin kötü gittiğini
bizimde çok bunaldığımızı anlattım. Oysa üniversitede 18 yaşımda tanıştığım gözümü onunla açtığım, herkesin
imrenerek baktığı, ağzından aşkım canım bitanem laflarının düşmediği kocamın 10 yıllık gönül birliğimiz
ve 7 yıl evliliğimizden sonra şu an bir çocuklu dul olan benden önceki sevgilisini arayıp bulduğunu
ve ben öğrendiğimde 3 aydır onla beraber olduğunu itiraf ettiğini kimseye anlatamıyorum. Ustelik o ahlaksız evli olduğunu çocuğumuz olduğunu biliyo kocamın metresi olmaya ikinci kadın olmaya razıymış...
Biz eşimle ölümler kazalar hastalıklar atlattık. Kaza geçirdi felç oldu anne çocuk olduk, yeri geldi abi kardeş
olduk, ikimizinde ortağı olduğumuz firmada ortak olduk. Karı koca olmayı unuttuk sanırım....
Evet iş güç stresinden biraz uzaklaştık. Ama ben ona hayatımızın her engelinde sırtımı verdim, elini tuttum...
İnandımki bağımız sevgimiz her zorluğun üstesinden gelir. Kocamın ona ulaştığı zamanlarda aramızda belli bir sorun
yoktu. Kavga gürültümüz yoktu. İşimiz çok yoğun ve stresliydi. Bende 5 yaşındaki evladımlada ilgileniyodum aynı zamanda.
Oğlum çok hırçın ve anaokulndanda sürekli şikayetler alıyorum. Onu nasıl düzeltirim davranışlarını nasıl yoluna sokarım
derken demek kocamı ihmal etmişim. Kocamınsa oğlumla iletişimi yok kadar az. Akşam yemeklerini bile ayda 1-2 kez
anca aynı sofrada yerdik. Yani oğlumun tüm sorumluluğu eğitimi gezmesi psikolojik desteği ihtiyaçları sadece bendeydi.
Ben herşeye rağmen ona öyle bağlıydımki bu kadar ilgisizlik karşısında hiç kimsede ilgi sevgi aramadım.
Ona bağlılığım hiç bir zaman zarar görmedi. Ama o bıçakla keser gibi bi anda benden uzaklaştı.
Arkadaşı gibi sohpet eder gibi konuştum ne oldu nasıl oldu? yüreğim kana kana dinledim.
Biz anlaşamayan kavga gürültü yaşayan bi çift değildik. Sadece zorluklar çok üstümüze geldi yıprandık.
Biraz çabaya değmezmiydi emeklerimiz? Alıp karşısına konuşsaydı bize ne oluyo kendimizi toparlayalım deseydi.
Ama o beni direk arkasına atıp ona koştu. Hemde aynı işyerinde olduğumuz için tüm elemanların gözleri onunde
aylarca beni aldatmış....
İnanamıyorum, benim vicdanlı gözümün içine bakan kocamın beni bir anda silebildiğine. Ben onu annemden babamdan
öte bağlandım. Kimseye danışmadığımı konuşmadığımı onunla konuşurdum.Şimdi o benim boşluğumu doldurdu ama benim içim
kocaman karanlık bi boşluk... Şimdi bana gel yakınımda olun işinin başında dur diyo. o gözlerimin onunde başkasıyla
aşk yaşarken bende iş arkadaşı olayım istiyo, görüşmediğini söylüyo ama görüştüğünü biliyorum.. Bir yanım git duruma
bak düzelebilecek gibimi belki kurtarılacak tarafı vardır diyo bir yanımda boşver gitsin ne kadar erken hayata başlarsan
o kadar iyi bir an önce unut diyo. Ortaklığım sebebiyle işe de giremiyorum hemde firmada emeğim var, hakkım var.
en azından ailemin olduğu şehirde bir ev alacak kadar kazanıp öyle ayrılmak mantıklı geliyo oda bunu istiyor. Ama o sürede
yaramı deşmek kanatmak ölüm gibi geliyo. Kendimi feda edip oğlumun ayrılıktan sonra daha rahat etmesi ve o sürede babasına
yakın olması gibi sebeplerle bi süreliğine dönmem gerek.
Gel gitler olurlar olmazlar arasında gidip geliyorum kafam bi dünya....
ama inanamıyorum çok canım yanıyo. Bu adam bana bunu yaptıysa kimseye güvenemem bundan sonra.
en başta ailenize herşeyi anlatmanız lazım.aldatılmışsınız donuna kadar alabilirsiniz ev alma derdi ortadan kalkar.siz sizi aldatan eşinizin hala yanında durmaya bahane arıyorsunuz bence.olabilir kınamam da bunu affedebilirsinizde sizin hayatınız sonuçta her aldatılan kadın boşanmıyor neticede.Biliyorum hepiniz bana boşa kurtul diyeceksınız
Şu an ailemin yanındayım neredeyse 1 ay olacak. Hiç kimse hiçbişey bilmiyo sadece işlerimizin kötü gittiğini
bizimde çok bunaldığımızı anlattım. Oysa üniversitede 18 yaşımda tanıştığım gözümü onunla açtığım, herkesin
imrenerek baktığı, ağzından aşkım canım bitanem laflarının düşmediği kocamın 10 yıllık gönül birliğimiz
ve 7 yıl evliliğimizden sonra şu an bir çocuklu dul olan benden önceki sevgilisini arayıp bulduğunu
ve ben öğrendiğimde 3 aydır onla beraber olduğunu itiraf ettiğini kimseye anlatamıyorum. Ustelik o ahlaksız evli olduğunu çocuğumuz olduğunu biliyo kocamın metresi olmaya ikinci kadın olmaya razıymış...
Biz eşimle ölümler kazalar hastalıklar atlattık. Kaza geçirdi felç oldu anne çocuk olduk, yeri geldi abi kardeş
olduk, ikimizinde ortağı olduğumuz firmada ortak olduk. Karı koca olmayı unuttuk sanırım....
Evet iş güç stresinden biraz uzaklaştık. Ama ben ona hayatımızın her engelinde sırtımı verdim, elini tuttum...
İnandımki bağımız sevgimiz her zorluğun üstesinden gelir. Kocamın ona ulaştığı zamanlarda aramızda belli bir sorun
yoktu. Kavga gürültümüz yoktu. İşimiz çok yoğun ve stresliydi. Bende 5 yaşındaki evladımlada ilgileniyodum aynı zamanda.
Oğlum çok hırçın ve anaokulndanda sürekli şikayetler alıyorum. Onu nasıl düzeltirim davranışlarını nasıl yoluna sokarım
derken demek kocamı ihmal etmişim. Kocamınsa oğlumla iletişimi yok kadar az. Akşam yemeklerini bile ayda 1-2 kez
anca aynı sofrada yerdik. Yani oğlumun tüm sorumluluğu eğitimi gezmesi psikolojik desteği ihtiyaçları sadece bendeydi.
Ben herşeye rağmen ona öyle bağlıydımki bu kadar ilgisizlik karşısında hiç kimsede ilgi sevgi aramadım.
Ona bağlılığım hiç bir zaman zarar görmedi. Ama o bıçakla keser gibi bi anda benden uzaklaştı.
Arkadaşı gibi sohpet eder gibi konuştum ne oldu nasıl oldu? yüreğim kana kana dinledim.
Biz anlaşamayan kavga gürültü yaşayan bi çift değildik. Sadece zorluklar çok üstümüze geldi yıprandık.
Biraz çabaya değmezmiydi emeklerimiz? Alıp karşısına konuşsaydı bize ne oluyo kendimizi toparlayalım deseydi.
Ama o beni direk arkasına atıp ona koştu. Hemde aynı işyerinde olduğumuz için tüm elemanların gözleri onunde
aylarca beni aldatmış....
İnanamıyorum, benim vicdanlı gözümün içine bakan kocamın beni bir anda silebildiğine. Ben onu annemden babamdan
öte bağlandım. Kimseye danışmadığımı konuşmadığımı onunla konuşurdum.Şimdi o benim boşluğumu doldurdu ama benim içim
kocaman karanlık bi boşluk... Şimdi bana gel yakınımda olun işinin başında dur diyo. o gözlerimin onunde başkasıyla
aşk yaşarken bende iş arkadaşı olayım istiyo, görüşmediğini söylüyo ama görüştüğünü biliyorum.. Bir yanım git duruma
bak düzelebilecek gibimi belki kurtarılacak tarafı vardır diyo bir yanımda boşver gitsin ne kadar erken hayata başlarsan
o kadar iyi bir an önce unut diyo. Ortaklığım sebebiyle işe de giremiyorum hemde firmada emeğim var, hakkım var.
en azından ailemin olduğu şehirde bir ev alacak kadar kazanıp öyle ayrılmak mantıklı geliyo oda bunu istiyor. Ama o sürede
yaramı deşmek kanatmak ölüm gibi geliyo. Kendimi feda edip oğlumun ayrılıktan sonra daha rahat etmesi ve o sürede babasına
yakın olması gibi sebeplerle bi süreliğine dönmem gerek.
Gel gitler olurlar olmazlar arasında gidip geliyorum kafam bi dünya....
ama inanamıyorum çok canım yanıyo. Bu adam bana bunu yaptıysa kimseye güvenemem bundan sonra.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?