Asla seni evladının yerine koymuyor

Arkadaşlar bikac gün öncede yazmıştım Sagolun fıkır verdiniz.Ben ve bebeğim hastayız. yere egilecek dahi dermanım yok. bende kv geldim biraz yardım ederler diye ama ben anlamıyorum ya. Geldiğimden beri bende hastayım antibiyotik kullanmam lazim. Beni biri telefonda sorsa bende rahatsızim deyip anlatıyor kendini. Bebege mama yapılacak ben bilmiyorum deyip beni kaldırıyor. İnanin 20dk bebegi bırakıp uzandım kaldırıp dolaştırmamis bile oturduğu yerden sallıyor bebekte çığlık çığlığa ağlıyor.Telefonun sesi son ses açık çoçuk sese uyanıyor esime de dedim bu durumu diyor abartıyorsun.Sabrım kalmadı. Ama lafa gelince anneme diyor tabi bakacaz evladımız bizim bilmem ne ama sadece laf öyle üzülüyorum ki.Kendi kızı hasta olmuş üzüntüden mahvoldu. Ben kendimi öyle kötü hissediyorum ki sanki eşyalarımı toplayıp çekip gitmek istiyorum anneme.
Kimse kimseye bakmak zorunda degil yaşını başını almis insanlarin evine gidip yatayim cocuguma da o baksin ohhh neyin kafasi bu anlamiyorum.O hasta olsa eve alıp bakacak miydiniz hayır.
 
Annem başka şehirde. Mama bilmemesi normal ama bana göster bile demiyor.Nasil anlatsam yapmaya yada yardımcı olmaya çalışmıyor.Yada ne bileyim nasıl yapıyorsun diye ilgilenmiyor. Sonuçta hasta olmasam bende gitmem.

Donun evinize ya.
Ben gurbetteyim, annemden binlerce kv den yuzlerce km uzakta oturuyorum.
esim nobetciyken atesten halusinasyon gordugumu bilirim, cayir cayir yanarak surune surune corba yapip iki cocugumu besledigimi bilirim.
Gidin evinizde dinlenin, cocugunuza gayet bakabilirsiniz.
 
Back