- 6 Mayıs 2019
- 922
- 594
- 103
- Konu Sahibi MoonlitSoul
- #1
Merhaba herkese,
Eşim de ben de normalde sakin, güleryüzlü insanlarız. Ben pek girişken biri sayılmam kabul ediyorum, ilk kez girdiğim bir ortamda genelde gözlemlerim direkt samimi olamam tanıştığım kişiyle. Sorun şu ki ailecek görüştüğümüz pek aile dostumuz yok, gidip geldiğimiz, tatile gidebileceğimiz birileri de. Benim bireysel olarak çok olmasa da arkadaşım var, iş arkadaşlarım, çocukluk arkadaşlarım, okuldan vs var ara sıra dışarda görüştüğüm yani.
Ama ailecek görüştüğümüz kimse yok, eşimin arkadaşlarının eşleriyle ya frekansım tutmuyor, soğuk kalıyorum, ya da eşim benim arkadaşlarımın eşlerine karşı öyle kalıyor. Çocuk da var, istiyorum ki ailecek haftasonları görüştüğümüz çocuklu birileri olsun, tatile gidilecekse gidilsin bir iki gün.
Bilmiyorum ben mi asosyalim acaba, ilk kez tanıştığım kişilerle o yakınlığı kuramıyorum, kızlar siz nasıl beceriyorsunuz bu işi? Kaç senedir aynı muhitteyiz, komşularla bile merhabanın ötesine geçemedik
mesela kendi ailemden örnek verecek olursam babam aşırı sosyaldir, etrafta herkesle kolayca arkadaş olur, tanınır. Annem ben gibi biraz, sanırım ona benzemişim.
Oğlumla parka gittiğimizde bile diğer annelerle yüzeysel konuşuyoruz, hiçbir şeyin devamı gelmiyor. Bakıyorum etrafta parkta bile 2 görüşmede herkes kanka oluyor. Nasıl yani, benim yapamadığım ne? Sosyal fobim olduğunu düşünüyorum, sizde durum nedir?
Eşim de ben de normalde sakin, güleryüzlü insanlarız. Ben pek girişken biri sayılmam kabul ediyorum, ilk kez girdiğim bir ortamda genelde gözlemlerim direkt samimi olamam tanıştığım kişiyle. Sorun şu ki ailecek görüştüğümüz pek aile dostumuz yok, gidip geldiğimiz, tatile gidebileceğimiz birileri de. Benim bireysel olarak çok olmasa da arkadaşım var, iş arkadaşlarım, çocukluk arkadaşlarım, okuldan vs var ara sıra dışarda görüştüğüm yani.
Ama ailecek görüştüğümüz kimse yok, eşimin arkadaşlarının eşleriyle ya frekansım tutmuyor, soğuk kalıyorum, ya da eşim benim arkadaşlarımın eşlerine karşı öyle kalıyor. Çocuk da var, istiyorum ki ailecek haftasonları görüştüğümüz çocuklu birileri olsun, tatile gidilecekse gidilsin bir iki gün.
Bilmiyorum ben mi asosyalim acaba, ilk kez tanıştığım kişilerle o yakınlığı kuramıyorum, kızlar siz nasıl beceriyorsunuz bu işi? Kaç senedir aynı muhitteyiz, komşularla bile merhabanın ötesine geçemedik

Oğlumla parka gittiğimizde bile diğer annelerle yüzeysel konuşuyoruz, hiçbir şeyin devamı gelmiyor. Bakıyorum etrafta parkta bile 2 görüşmede herkes kanka oluyor. Nasıl yani, benim yapamadığım ne? Sosyal fobim olduğunu düşünüyorum, sizde durum nedir?