Merhaba hemşireler hepinize muhteşem geceler diliyorum öncelikle sizinle paylaşmak ve fikrinizi almak istediğim bir konu var.
Bugün erkek arkadaşımla bir yerde kahve içerken aramızda bir konu geçti. Ilk önce gerekli açıklamaları yapayım. Sevgilim ile 6. Senemiz bitecek Allah nasip ederse de bir buçuk seneye evlenmiş oluruz diye plan yapıyoruz. O benim ailemle ben onun ailesi ile tanıştık anlaştık iyiyiz. Aileler henüz birbirini görmedi çünkü dahil olmaları için erken bulduk ne kadar az ve geç dahil olurlarsa o kadar iyi diye düşünüyoruz ikimizde. Şimdi konumuza gelirsek;
Annem sevgilime kek yollamak istedi ve sevgilimin yanimdayken telefonla aradı. Ben de sevgilimin yaninda anneme dedim ki bosver o yemez zaten gerek yok. Gercekten de yemez hem de annem bu kadar ilgi gostermesin istemedim acikcasi cunku ben onun annesinden o kadar buyuk bir ilgi görmüyorum. Sonra üzerinden geçti bu konuşmanın cümle icin de dedim ki bundan sonra insanlara karşı tavrım fazla ya da eksik olmaz herkes bana nasıl gelirse ben de öyle giderim. Aman fazlasını yapayım falan tarzında takılmam diye bir cümle attım konu içinde o da neden böyle bir kelime kullandın felan dedi konumuzla bağlantılı olarakta devam etti yani dedi senin annenle benim ilişkim ne olursa benim annemle de senin ilişkin aynı mi olacak dedi ben de evet dedim.
Ve ekledim arayani ararım sorani sorarım kimseden de beni neden aramadı sormadı diye trip atmam hesap sormam felan. Sonra o başladı benim annem mesaj yazmayı bilmiyor aramak içinde seni rahatsız eder müsait olmazsın diye korkuyormuş felan dedi. Dedim müsait olmazsam sonra ben onu ararım bu bir bahane değil eğer aramasına geri dönmezsem dediğinde doğru ama şimdiye kadar hiç böyle bir durum olmadı. Artık kusura bakmasın ben de aramam ararsa konuşurum dedim. Sevgilim beni çok sert olmakla, tavır almakla suçladı. Ben de ona açıklama yaptım. Benim kimseden bir bekletim yoktu her zaman ilk adımı ben attım. Ilk kandil mesajını ben yolladim. Bayramda ben aradım. Ilk doğum günü hediyesini ben aldım. Anneler gunu cicegi yolladim.Yeni yıl hediyesini ben aldım. Yiğenin doğdu gelmesem bile hediyemi alıp yolladım. Senin ailende ki herkese gerektiği ölçüde hep ilk adımı ben attım dedim. Ama ne doğum günüm kutlandı ne de bir çorap hediye aldım sadece ara sıra cuma mesajı vatsaptan geliyor o dedim. Daha fazla devam etmedim cunki yalakalik gibi algılanmasından korktum ama her zaman onları düşündüğümü gösteren adımları ben attım inanın gorumcemin (9yasinda )karne günü doğum günü yaz tatili yani aklınıza gelebilecek her şeyinde aradım mesaj attım hediyesini aldim yani o sırada elimden ne geliyorsa onu yaptım yeri geldi gezdirdim yemek yedik alışveriş yaptık. Yani çocuk sonuçta gönlü ne isterse onu yaptım hiç kırmadım. Neyse ben bi baktım kendimi tutamamışım her şeyi aklıma geldiği kadarıyla söylemişim. Sonra dedim ben bu kadar şey yaparken sen beni katı olmakla tavır almakla suçlayamazsın bunların hepsini karşılıksız olarak yaptım. Fakat devam etmek istemiyorum böyle sanki insanları eziyormuşum gibi olur dedim hediyeyle felan eğer dedim onlar bana sıcak yaklaşırlarsa yine hazırım karşılığını her zaman veririm. Ama ailen demek ki böyle şeyleri sevmiyor ya da alışkın değil ben de ilk adımı attım kendi bildiğim dilden yaklaştım ama dönüt olmadı (böyle diyince de onlar bana hediye almadı ama gibi oluyor ama vallahi değil) ben de hoşlanmadıklarını düşündüğüm için artık Başka bir çaba göstermeyeceğim dedim. O da bana hak verdi işin sonunda sen haklısın bizimkiler biraz duvar gibi dedi bilmezler boyle seyi geline sadece altin takilir felan saniyorlar sanirim dedi senin kadar ince dusunmedikleri icin kirilma uzulme dedi. Ben de uzulmuyorum sadece artik onlar gibi davranmak istiyorum dedim. Yani bana geldikleri kadar giderim dedim konu kapandı.
Fakaaaattt sonra çok pişman oldum. Sanki kendimin suçlu olmadığını kanıtlamak için yani aslında tavir almadığını belirtmek için yaptığım bütün iyilikleri dökmüşüm gibi oldu. Gerçekten üzüldüm böyle konuştuğum için sonuçta onlar benden bir sey istemedi ara sor hediye yolla demedi benim kendi içimden geldi yaptım simdi de hoşlanmadıklarını düşünerek geri çekildim sadece onlar gibi yaklaşıyorum demek istemiştim. Sizce yanlış mı yaptım? Eğer yanlışsa bu yanlıştan nasıl dönebilirim. Kimseye karşı bir tavrım kırgınlığım felan yok esasen ama bu cümlelerimden sonra yanlış anlasilmis olabilir miyim?
Bugün erkek arkadaşımla bir yerde kahve içerken aramızda bir konu geçti. Ilk önce gerekli açıklamaları yapayım. Sevgilim ile 6. Senemiz bitecek Allah nasip ederse de bir buçuk seneye evlenmiş oluruz diye plan yapıyoruz. O benim ailemle ben onun ailesi ile tanıştık anlaştık iyiyiz. Aileler henüz birbirini görmedi çünkü dahil olmaları için erken bulduk ne kadar az ve geç dahil olurlarsa o kadar iyi diye düşünüyoruz ikimizde. Şimdi konumuza gelirsek;
Annem sevgilime kek yollamak istedi ve sevgilimin yanimdayken telefonla aradı. Ben de sevgilimin yaninda anneme dedim ki bosver o yemez zaten gerek yok. Gercekten de yemez hem de annem bu kadar ilgi gostermesin istemedim acikcasi cunku ben onun annesinden o kadar buyuk bir ilgi görmüyorum. Sonra üzerinden geçti bu konuşmanın cümle icin de dedim ki bundan sonra insanlara karşı tavrım fazla ya da eksik olmaz herkes bana nasıl gelirse ben de öyle giderim. Aman fazlasını yapayım falan tarzında takılmam diye bir cümle attım konu içinde o da neden böyle bir kelime kullandın felan dedi konumuzla bağlantılı olarakta devam etti yani dedi senin annenle benim ilişkim ne olursa benim annemle de senin ilişkin aynı mi olacak dedi ben de evet dedim.
Ve ekledim arayani ararım sorani sorarım kimseden de beni neden aramadı sormadı diye trip atmam hesap sormam felan. Sonra o başladı benim annem mesaj yazmayı bilmiyor aramak içinde seni rahatsız eder müsait olmazsın diye korkuyormuş felan dedi. Dedim müsait olmazsam sonra ben onu ararım bu bir bahane değil eğer aramasına geri dönmezsem dediğinde doğru ama şimdiye kadar hiç böyle bir durum olmadı. Artık kusura bakmasın ben de aramam ararsa konuşurum dedim. Sevgilim beni çok sert olmakla, tavır almakla suçladı. Ben de ona açıklama yaptım. Benim kimseden bir bekletim yoktu her zaman ilk adımı ben attım. Ilk kandil mesajını ben yolladim. Bayramda ben aradım. Ilk doğum günü hediyesini ben aldım. Anneler gunu cicegi yolladim.Yeni yıl hediyesini ben aldım. Yiğenin doğdu gelmesem bile hediyemi alıp yolladım. Senin ailende ki herkese gerektiği ölçüde hep ilk adımı ben attım dedim. Ama ne doğum günüm kutlandı ne de bir çorap hediye aldım sadece ara sıra cuma mesajı vatsaptan geliyor o dedim. Daha fazla devam etmedim cunki yalakalik gibi algılanmasından korktum ama her zaman onları düşündüğümü gösteren adımları ben attım inanın gorumcemin (9yasinda )karne günü doğum günü yaz tatili yani aklınıza gelebilecek her şeyinde aradım mesaj attım hediyesini aldim yani o sırada elimden ne geliyorsa onu yaptım yeri geldi gezdirdim yemek yedik alışveriş yaptık. Yani çocuk sonuçta gönlü ne isterse onu yaptım hiç kırmadım. Neyse ben bi baktım kendimi tutamamışım her şeyi aklıma geldiği kadarıyla söylemişim. Sonra dedim ben bu kadar şey yaparken sen beni katı olmakla tavır almakla suçlayamazsın bunların hepsini karşılıksız olarak yaptım. Fakat devam etmek istemiyorum böyle sanki insanları eziyormuşum gibi olur dedim hediyeyle felan eğer dedim onlar bana sıcak yaklaşırlarsa yine hazırım karşılığını her zaman veririm. Ama ailen demek ki böyle şeyleri sevmiyor ya da alışkın değil ben de ilk adımı attım kendi bildiğim dilden yaklaştım ama dönüt olmadı (böyle diyince de onlar bana hediye almadı ama gibi oluyor ama vallahi değil) ben de hoşlanmadıklarını düşündüğüm için artık Başka bir çaba göstermeyeceğim dedim. O da bana hak verdi işin sonunda sen haklısın bizimkiler biraz duvar gibi dedi bilmezler boyle seyi geline sadece altin takilir felan saniyorlar sanirim dedi senin kadar ince dusunmedikleri icin kirilma uzulme dedi. Ben de uzulmuyorum sadece artik onlar gibi davranmak istiyorum dedim. Yani bana geldikleri kadar giderim dedim konu kapandı.
Fakaaaattt sonra çok pişman oldum. Sanki kendimin suçlu olmadığını kanıtlamak için yani aslında tavir almadığını belirtmek için yaptığım bütün iyilikleri dökmüşüm gibi oldu. Gerçekten üzüldüm böyle konuştuğum için sonuçta onlar benden bir sey istemedi ara sor hediye yolla demedi benim kendi içimden geldi yaptım simdi de hoşlanmadıklarını düşünerek geri çekildim sadece onlar gibi yaklaşıyorum demek istemiştim. Sizce yanlış mı yaptım? Eğer yanlışsa bu yanlıştan nasıl dönebilirim. Kimseye karşı bir tavrım kırgınlığım felan yok esasen ama bu cümlelerimden sonra yanlış anlasilmis olabilir miyim?