Aylar önce ayrıldık, bugün çat kapı

3-4 ay önce uzatmaları da tamamen bitti demiştim...5 yıllık ilişkimdi...Narsist özellikleri yogun sekilde gösteren, 46 yaşında annesiyle yaşayan, en değer verdiği şeylerden biri maddiyat olan, iyi ve kötü günlerimizin geçtiği biri...Beni çok çok üzen, yıpratan bir ilişkiydi...Karşılıklı ayrılamayıp deniyorduk ama hep bişeylere kızıp anında terkediyordu, başta 3 gün küserken yıllar içinde bu küsmeler aylara uzanmıştı....Sürekli onun ufak bi tartışmada bile iletişimi hemen kestiği, başlarda onun sonraları benim özleyip aradığım bir ilişkiye dönüşmüştü...Sonlara doğru küstüğünde artık ben aramazsam aylarca aramayandı...

Neyse en son 3 ay kadar önce görüşmüştük yeniden başlar gibi, tabi en ufak şeye parlayıp ayrıldı sadece 1 ay sürebilmişti...Benim ev anahtarım ondaydı bişey gelecekti eve o ilgilenmişti o sebeple...

Bu akşam çat kapı geldi...apartman girişinden elindeki anahtarla okutup geçmiş, aşağıdan zili çalma gereği bile duymamış ve daire kapısına gelmiş direkt...Zil çaldı açtım kapıyı...Merhaba, nasılsın dedi...İyiyim diyebildim sadece...Anahtarın bendeymiş, çantaya bakarken farkettim dedi..Ki asla boyle seyleri unutmayan biri, tesadufen gördüm falan hikaye ...Onu verdi ve iyi akşamlar deyip gitti...Burdan geçiyormuş ta

Zaten acılarını hala tam silemediğim bişeydi hala yıllarıma üzüldüğüm, görmek zorunda mıydım akşam akşam bu duygusuzluğu acaba...
Payıma sadece hayalkırıklığı düşüyor benim ya

Duygusuz ve ayrılmış buz gibi birini görmek istemediğim için anahtarı bile boşvermiştim, istememiştim


Ha bu arada kapıyı kapadıktan sonra 2.kez çalıp bu arada borcun vardı uygun olunca ödersen sevinirim dedi. Esas bunun için gelmiş sanırım, esas hayalkırıklığı da bu
Sende 4 ay sonra getiririm deseydin
 
Ara ara konularınızı okumuştum .Adam tam bir öküz,aldığı ekmeğin bile hesabını yapan bir öküz..Borç da 250 TL falandı sanki (sallıo olabilirim,öyle hatırladım).Ya ben bazen kadınları anlamıyorum. Yani böyle bir malla 5 yıl geçirmek zaten falso. Üstüne ayrıldım die üzülmek nie.Ben olsam hayır yapardım.Geçen zamanınıza üzülüosanız da olan olmuş artık,en azından kucağınızla çocukla ortada kalmadınız. Silkinip kendinize gelin .İnsan üzülecekse de değecek birine üzülmeli.
 
Ha bu arada kapıyı kapadıktan sonra 2.kez çalıp bu arada su kadar borcun vardı uygun olunca ödersen sevinirim dedi. Esas bunun için gelmiş sanırım
İstediğine değecek bir para mı bu, yoksa gıcıklığına mı geldi, hiç farketmez gerçi eski konularını hatırlıyorum, parasını hesabına havale et, muhatap olmak için gerekçesi kalmasın, yazık sinirlerine de ruhuna da
 
500₺ ve altındaysa ben şahsen tenezzül etmezdim ya da çok kızdım 5 kuruşum geçsin istemiyorsam o zaman zahmet edip kapısına gitmez msjla hesap numaramı atarak talebimi bildirirdim. Tapıya gelmek için gereksiz kasmış sanki senden bir hareket beklemiş gibi. Bir an önce borcunu ödeyip iletişimi kesin derim ben.
 
Hayatı falan kaymaz...cok büyük miktar değil onun için...ama dert olmuş, zaten 2-3 ayda istemediğine sasırmıştım
Ee siz de ödeseymişsiniz. Miktardan bağımsız olarak biriyle ayrılınca tüm maddi ilişkinizi bitirmek sizin faydanıza olur, yoksa böyle canı sıkılınca karşınızda bulursunuz.
 
Ee siz de ödeseymişsiniz. Miktardan bağımsız olarak biriyle ayrılınca tüm maddi ilişkinizi bitirmek sizin faydanıza olur, yoksa böyle canı sıkılınca karşınızda bulursunuz.

Zaten odeyecektim ki odedim de..borcu da haberim bile yokken banka hesabıma gondermişti, ben kimseden istemedim
 
3-4 ay önce uzatmaları da tamamen bitti demiştim...5 yıllık ilişkimdi...Narsist özellikleri yogun sekilde gösteren, 46 yaşında annesiyle yaşayan, en değer verdiği şeylerden biri maddiyat olan, iyi ve kötü günlerimizin geçtiği biri...Beni çok çok üzen, yıpratan bir ilişkiydi...Karşılıklı ayrılamayıp deniyorduk ama hep bişeylere kızıp anında terkediyordu, başta 3 gün küserken yıllar içinde bu küsmeler aylara uzanmıştı....Sürekli onun ufak bi tartışmada bile iletişimi hemen kestiği, başlarda onun sonraları benim özleyip aradığım bir ilişkiye dönüşmüştü...Sonlara doğru küstüğünde artık ben aramazsam aylarca aramayandı...

Neyse en son 3 ay kadar önce görüşmüştük yeniden başlar gibi, tabi en ufak şeye parlayıp ayrıldı sadece 1 ay sürebilmişti...Benim ev anahtarım ondaydı bişey gelecekti eve o ilgilenmişti o sebeple...

Bu akşam çat kapı geldi...apartman girişinden elindeki anahtarla okutup geçmiş, aşağıdan zili çalma gereği bile duymamış ve daire kapısına gelmiş direkt...Zil çaldı açtım kapıyı...Merhaba, nasılsın dedi...İyiyim diyebildim sadece...Anahtarın bendeymiş, çantaya bakarken farkettim dedi..Ki asla boyle seyleri unutmayan biri, tesadufen gördüm falan hikaye ...Onu verdi ve iyi akşamlar deyip gitti...Burdan geçiyormuş ta

Zaten acılarını hala tam silemediğim bişeydi hala yıllarıma üzüldüğüm, görmek zorunda mıydım akşam akşam bu duygusuzluğu acaba...
Payıma sadece hayalkırıklığı düşüyor benim ya

Duygusuz ve ayrılmış buz gibi birini görmek istemediğim için anahtarı bile boşvermiştim, istememiştim


Ha bu arada kapıyı kapadıktan sonra 2.kez çalıp bu arada borcun vardı uygun olunca ödersen sevinirim dedi. Esas bunun için gelmiş sanırım, esas hayalkırıklığı da bu
Bence borç için gelmemiş. Adam narsist demişsin, onu kapıda gördüğünde sevinçten boynuna atlamani bekliyordu, istediği tepkiyi vermediğin için nasıl canını yakarım diye düşünüp aklına borç konusu gelip geri dönmüş. Boynuna atlamak falan mübalağa tabi de, gözlerinde bir sevinç pırıltısiyla içeri davet etmeni falan beklemiştir kesin. Derdi borç olsa kapına kadar neden gelsin, arayıp söyler ya da mesaj atar. Narsistik biriyle sevgililik tecrübem var tanıdık geldi o yüzden.
 
Bence borç için gelmemiş. Adam narsist demişsin, onu kapıda gördüğünde sevinçten boynuna atlamani bekliyordu, istediği tepkiyi vermediğin için nasıl canını yakarım diye düşünüp aklına borç konusu gelip geri dönmüş. Boynuna atlamak falan mübalağa tabi de, gözlerinde bir sevinç pırıltısiyla içeri davet etmeni falan beklemiştir kesin. Derdi borç olsa kapına kadar neden gelsin, arayıp söyler ya da mesaj atar. Narsistik biriyle sevgililik tecrübem var tanıdık geldi o yüzden.

Evet canım aynen öyle bence de...Mesajla isterdi yoksa dediğin gibi..
Yani bu nasıl bir mantık, benim onu sevinçle karşılamam mümkün mü beni en zor zamanımda, en yardıma ihtiyacım oldugu zamanda pat diye bırakmıştı saçmasapan şeyleri bahane edip...
Ben cocuk oyuncagı değilim yani...Hadi daha once ona olan sevgimi falan biliyordu, yine aynı şekilde komik ama yine anahtar vs bahane edip geliyordu ben de içeri davet ediyordum ve barısıyorduk...Ama artık oyle değilim, o günlerin üzerine benden defalarca ayrıldı, yalnız bıraktı, daha once onsuz yasayamaz gibi hissederken beni yalnızlıga alıştırdı...

Üstelik son ayrılmadan once daha yeni barısmıstık 1 ay olmuştu ama beni gündüz aramamaya baslamıştı, yok senin işin vardır vs bahaneleriyle...Ben de hayatında biri oldugunu düşünmüştüm veya benden artık sogudugu...Yani görsen bana iğrenç davranıyordu, kabus gibi, en ufak bişeyden tartışma cıkıyordu...Ben de tepki gösterdiğimde yine suclu ben oluuordum...Ben eskisinden de beter olmuşum, her seferinde belki düzelir diye barısıyormus ama ben daha da beter olmuşum bu sefer...Aramızdaki atışmalar iğrenç bi hal aldı demiştim en son...O zaman bırak iğrençliği ile kalsın dedi ve o cümleden sonra 3 ay ne aradı ne sordu...

Bütün bu yıkımların üzerine sevinçle mi karsılayacaktım, en ufak bana karşı bi gönül alma çabası bile yokken hem de...Zaten gönlümü falan da alamaz artık ben coook yalnız kaldım, acılar cektim, beraberken beni gündüz hiç.arayıp sormaması, neden dediğimde kavga etmesi bile bana yetti zaten

Peki şimdi ne yapacak sence, herhalde ümidi kesip başka ava yonelir
 
Back
X