benim kadar ataerkil ailesi olan azdır şurda yüksek ihtimalle
benim kastım o değildi, benim kastım dilimiz. tanımlarımız. dünyayı nasıl görüp nasıl anlamlandırıyorsak o dille konuşuyoruz. konuştuğumuzu normalleştiriyoruz.
insanların namusuna laf ederken, küfrederken hiç babasına değil hep analara vuruyoruz, eksik yanlış edepsiz şeyleri hep kadın cinselliği üzerinden tanımlıyoruz, dilimiz neyse zihin dünyamız da öyle şekillenir. olağanlaşır.
o nedenle önce dilimizi, tanımlarımızı bu cinsiyetçi, (cinsiyetçilik de önemli değil de) kadını aşağılayıcı bakıştan kurtarmamız lazım diye düşünüyorum.
kadını aşağılamadan (evet baba evi, koca evi diyerek yaptığımız şey aşağılamak, yok görmek o evdeki kadını), evleri erkek egemenliğinde görmeden de derdimizi anlatabiliriz karşımızdakine, bence.