Aynaya baktığım zaman kendimden tiksiniyorum

BuzlarUlkesi .!.:

yapma güzelim bak tedvai oluyormussun,

sanirim kalan sey sadece dikis izi oluyor..suannda böyle hissetmen normal hic hayal kuramiyorum diyorsun,Allah askina baksana bir etrafina

insanlar sanki kusurusz biriyle birlikte mi?

msela bakiyorsun bebek gibi güzek bir kiz kilo problemi var ama sevgilsi var..

öyle düsünme hic iliskilerini etkilemesin,hic aldiris etme....

ben 7 yasinda trafik kazasi gecirdim,kamyonn carpti,o zaman sürüklendigimden dolayi yüzümün sag tarafi tamamen yaraydi ve ben o zaman 7 yasindayim yarayi kavlatmak istiyordum

artik dr.lar aynayla ne halde oldugumu gösterdiler..o zaman cok korkmusutm izden filan degilde aklimda kalmis bir dizi vardi kizin yüzünde birsey vardi ve maske takiyordu

manualle mi neydi dizinin ismi,cok korkmustum öyle olacak diye,sükür iyi temizlemisler ama yinede kücük kalp sekline bir iz var:) orasi sanirim iyi temizlenmemis,sanirim kücükken takiyordum

biri sorsa minnacikti ama insanlar merakli buraya ne oldu diye soruyorlardi cok üzülüyordum o günler aklima geliyordu..ama kendimi begenmekten hic vazgecmedim

hergün aynaya bakinca bu güzellik beee diyorum :) unuttumda simdi sen yazinca elimle baktim durumuyor hala diye,tabiki duruyor ama ben unutmusum..simdi yok sivilceydi yok suydu yok buydu

diye ugrasiyoruz..diyecegim o ki isen tedavi oluyorsun ve eminimki ilk göründügü gibi degildir..bunun senin hayatina etkilemesine izin verme...

benim erkek arkadasimin sanirim ayni problemi vardi,yani ben dudaginda dikis izi gördüm ama hicte bu ne diye sormadim merakta etmedim,ben kesildi bisey oldu saniyordum cocukken düstü filan ama kendisi anlatti ..biz 7 yildir birlikteyiz,bir kerede dis görünüsünden dolayi (yani sadece dudak degil mesele baska fiziksel özellikleride var ) sevmemeyi düsünmedim...

benim ablam ilk gördügünde bu mudur dedi yani pek begenmemisti benim gibi birinin öyle biryle olacagini bak onda bile dudagini görmedi baska seyleri gördü..valla seviyorumda,kiskaniyorumda

ben kiskaninca aman onu ne yapinlar diyorlar ama sevmek öyle disina bakmak degil ki,ben ona bakinca nasil bi tatlilik görüyorum anlatamam..illaki senin icinde aynisi gecerli..

kir kabugunu ve cik insanlardan kacma Allaha sükür birseyin yok,yasinin en güzel zamanlarinda böyle cekilme..birak iinsanla gercekten cok acimasiz ben kücükken birde anlatir aglardim

cok etkileniyordum:) ama simdi gülüyorum yahu ne var yani ben kendimi cok seviyorum sükürler olsuN bununla atlamissim..ya koluma,bacagima birsey olsaydi, ya o zaman yüzümün tamamami gitseydi..oda nazar boncugumuz:) aslinda hepimiz böyleyiz illa bi didikler bakariz..ama sen aldirma kimseye saklama kendini ki farkedil...

Genişletmek için tıkla...

eunbin .!.:

90doğumluyum doğuştan tavşan dudak olarak dünyaya geldim.bu zamana kadar 14 ameliyat geçirdim ve hala daha tedavim devam etmekte...hiç bir ortama giremiyorum.insanların bana bakmasından nefret ediyorum.insanlardan çok korkuyorum.sürekli yüzümü gizlemekten bu bedeni taşımaktan çok yoruldum.hiç hayal kuramıyorum çünkü hiç bir hayalimin gerçekleşmeyeceğini biliyorum.çevrem yüzünden her sosyal aktivitelerden kendimi geri çektim.hiç erkek arkadaşımda olmadı.bir erkek tarafından sevilmek nedir bilmedim hiç..nasıl bir duygudur ki? vee çok kırgınım hergün ailemin gözlerinin içine bakıp sessizce nolur beni kurtarın.bana yardım edin diye çığlık atmalarım işe yaramıyor kimse farketmiyor yaşadığım bu durumu..ve en kötüsü ben kimseye derdimi anlatamıyorum sürekli neşeli görünüşlüyüm sürekli espiri yapan insanları güldüren biriyim..ama başımı yastığa koyduğum zaman kendim için ne yaptım diye düşünüyorum ve koca bir hiç..insanlara faydalı kendine faydasız bir insanım..bu da beni çok yıprattı..vee çok düşünüyorum niye ben?? neden sağlıklı birey olarak gelmedim dünyaya? aynaya baktığım zaman kendimden tiksiniyorum.insanların bakışlarından tiksiniyorum.
ben bu yaşamı hakedecek ne yaptım?

Genişletmek için tıkla...

eunbin .!.:

90doğumluyum doğuştan tavşan dudak olarak dünyaya geldim.bu zamana kadar 14 ameliyat geçirdim ve hala daha tedavim devam etmekte...hiç bir ortama giremiyorum.insanların bana bakmasından nefret ediyorum.insanlardan çok korkuyorum.sürekli yüzümü gizlemekten bu bedeni taşımaktan çok yoruldum.hiç hayal kuramıyorum çünkü hiç bir hayalimin gerçekleşmeyeceğini biliyorum.çevrem yüzünden her sosyal aktivitelerden kendimi geri çektim.hiç erkek arkadaşımda olmadı.bir erkek tarafından sevilmek nedir bilmedim hiç..nasıl bir duygudur ki? vee çok kırgınım hergün ailemin gözlerinin içine bakıp sessizce nolur beni kurtarın.bana yardım edin diye çığlık atmalarım işe yaramıyor kimse farketmiyor yaşadığım bu durumu..ve en kötüsü ben kimseye derdimi anlatamıyorum sürekli neşeli görünüşlüyüm sürekli espiri yapan insanları güldüren biriyim..ama başımı yastığa koyduğum zaman kendim için ne yaptım diye düşünüyorum ve koca bir hiç..insanlara faydalı kendine faydasız bir insanım..bu da beni çok yıprattı..vee çok düşünüyorum niye ben?? neden sağlıklı birey olarak gelmedim dünyaya? aynaya baktığım zaman kendimden tiksiniyorum.insanların bakışlarından tiksiniyorum.
ben bu yaşamı hakedecek ne yaptım?

Genişletmek için tıkla...