Üniversiteyi ailemin yanında okudum ki asla ev işleri ve fatura alışveriş vs gibi dışarı işleriyle de alakam yoktu. Okula gidip arkadaşlarımla gezip tozup eğlenirdim sadece. Daha sonra başka bir şehre atandım ve tek başıma eve çıktım. Ailem asla baskıcı bir aile olmamasına rağmen inanın tek yaşadığım dönem hayatımın en güzel dönemlerinden biriydi.Ilk basta zorlandım yalnız kalmaktan korktum geceleri ama zamanla alışıp kendi düzenimi kurdum.Ayrica herşeyi tek.basina yapabilmek kendi ayaklarının üzerinde durmak kadar güzel birşey yok.o özgürlük kendine yetebilme duygusu herşeye değer
ama önce biraz birikime ihtiyaç var sanırım. Ciddi düşündükçe kenarda param olmaması tedirgin ediyor. Biraz daha sabredip güvence olacak kadar biriktirmeye çalışacağım.
