- 27 Haziran 2014
- 155
- 84
- 323
Arkadaşlar kafam çok karışık, yardımlarınızı bekliyorum. İlişkimiz yeni bitti sayılır, ancak O'na göre çok uzun zaman önce belki. Ona değer veriyorum ancak sonucunda değer görmemek ve bunu çok acı bir şekilde anlamak beni çok sarstı. Başta her şey çok güzeldi, ben bağlandım. Bağlandıktan sonra da işler değişti, fark etmeden. Sürekli kavga ediyorduk, bir gün iyi iki gün kötü. Ben hep zorladım. Hep sevdiğim için alttan aldım gerekirse özür diledim. Kendimi çok düşük durumlara soktum. Başka birisi anlatsa inanın seni sevmeyeni sen neden seviyorsun derdim. Ama beni seviyor diye düşündüm hep.
Bir kez çok kötü ayrıldık, o kadar kötü şeyler söyledi ki. Neyse biz barıştıktan sonra ben hareketlerime çok ama çok dikkat ettim. Her hareketime kızıyor her şeyde telefonu kapatıyor, mesajlaşırken kısa kısa yazıyor, hatta bir yere oturduğumuzda benle hiç konuşmuyor telefonuna bakıyor. Fark ettim ki beni sevmiyor. Zaten şüpheliydim o da söylüyordu ama hep kavga esnasında söylediği için sinirden diye düşündüm. Fark etse de konduramıyor insan. Bir de hep düzelir diye düşündüm. En son gün ağzına geleni saydı sebep o kadar özel ki yazamıyorum. Beni çok rencide etti sonrasında. Deli gibi bağırdı diyebilirim tabi ben yapma böyle barışalım modunda iticiyim.
Her neyse bir gün sonra aradım. O kadar kötü laflar etti ki çünkü ona açıklamak istedim kendimi. Ben ağlıyorum senin beni sevmemen bana çok koyuyor. Onun dediği yeni heyecanlar lazım sana sen seversin zaten. Bundan sonra böyle hatalar yapmazsın. Sana geniş biri lazım ben geniş olamadım.
Kafayı yicem kısaca aklımdan çıkmıyor. Hiçbir zaman bana güvenmedi. Birde bana gelmiş diyor artık yaşım şu kadar. Bu demek ki evlenme zamanı geldi ama sen evlenilecek kız değilsin demeye getirdi.
Napmam gerekiyor?
Bir kez buluşucaz nasıl davranayım sizce?
Bir kez çok kötü ayrıldık, o kadar kötü şeyler söyledi ki. Neyse biz barıştıktan sonra ben hareketlerime çok ama çok dikkat ettim. Her hareketime kızıyor her şeyde telefonu kapatıyor, mesajlaşırken kısa kısa yazıyor, hatta bir yere oturduğumuzda benle hiç konuşmuyor telefonuna bakıyor. Fark ettim ki beni sevmiyor. Zaten şüpheliydim o da söylüyordu ama hep kavga esnasında söylediği için sinirden diye düşündüm. Fark etse de konduramıyor insan. Bir de hep düzelir diye düşündüm. En son gün ağzına geleni saydı sebep o kadar özel ki yazamıyorum. Beni çok rencide etti sonrasında. Deli gibi bağırdı diyebilirim tabi ben yapma böyle barışalım modunda iticiyim.
Her neyse bir gün sonra aradım. O kadar kötü laflar etti ki çünkü ona açıklamak istedim kendimi. Ben ağlıyorum senin beni sevmemen bana çok koyuyor. Onun dediği yeni heyecanlar lazım sana sen seversin zaten. Bundan sonra böyle hatalar yapmazsın. Sana geniş biri lazım ben geniş olamadım.
Kafayı yicem kısaca aklımdan çıkmıyor. Hiçbir zaman bana güvenmedi. Birde bana gelmiş diyor artık yaşım şu kadar. Bu demek ki evlenme zamanı geldi ama sen evlenilecek kız değilsin demeye getirdi.
Napmam gerekiyor?
Bir kez buluşucaz nasıl davranayım sizce?
llar ama artık ondan bir hayır gelmeyeceğini anladım eskisi gibi canım yanmıyor ben onu değil o beni kaybetti hala da unutabilmiş değilim ama bence gerçekleri görüp geç olmadan doğru kararı vermek önemli seninle olmak istese zaten olurdu
Belli bir yerden sonra fark ettim ama dediğim gibi çok ilgisizdi. Rahatsız olduğum şeyleri sakin bir şekilde anlatmaya çalışınca dinlemiyor, sesim yükselince ama sen sesini yükselttin diye azarlıyor, sakin şekilde anlatınca takmıyordu. Bu durumda zaten ne kadar sakin olursanız olun patlıyorsunuz. Yazılacak çok şey var ama hepsi boşa. 
