merabalar arkadaşlar.ben 23 yaşında çalışan bir memurum.bir derdimi paylaşmak istedim
bundan 9-10 ay öncesi sözlüydüm.sözlendiğim insan makamca yüksekti.yakışıklıydı da.fakat çok huysuzdu.onu gerçekten tanıyan insanlar sen onunla yapamazsın seninle o çok farklı derlerdi.onları dinlemedim.o benim ilk sevgilim ilk elini tuttuğumdu.okulumuzda sınıf karma değildi.onun için hep erkekleri merak etmişimdir.acaba nasıl oluyorlar??sınıf ortamında nasıllar ev ortamında nasıllar diye ve hep istemişimdir mantığıma uyan biriyle flört ve sonrasında mutlu sona ulaşmayı...karşıma çıkınca teklifini kabul ettim.
tanışır tanışmaz nişan yapanların aptal olduğunu düşünürken çıktığımızın bikaç gününe sözlendik.aşk gözümü kör etti tabii.kıskanılırdım.etrafça saygınlığı olan genç ve yakışıklı biriyle olduğum için yaşıtım kızlar bana özenirlerdi bunu hissederdim.onu çok severdim.
derken aileler tanıştı.huysuzluklarına artık sabredememeye başladım.alttan almıyordum artık.bana söz olduktan sonra değiştiğimi söyledi.son iki ayımız hep kavgalı geçti.tabiiki iyi günlerimiz de oldu fakat kavgalı geçen günlerin kirli dumanını hep soluduk
.sözden sonra kasıtlı olarak değişmedim.fakat eleştirileri arttı.giyimim hoşuna gitmemeye başladı.eskisi kadar güzel görünmediğimi bile dile getirdiği oldu
ben dış görünüşüm ile alakalı eleştirilere hiç açık değilimdir.hemen soğur karşımdakini de soğuturum kendimden.o dönemler benim çok kilo verdiğim dönemlerdi.zayıfım zaten daha çok kilo vermek beni çirkinleştirir.ben de çirkinleştiğimin farkındaydım fakat biz evleneceksek o hallerimi de görsün istedim.:26:evlenince hiç mi kilo vermeyeceğim?
bu arada boyum 160 kilom 48-50 arası..onun sevgisinin azalması beni de etkiledi bendede soğuma oldu.ne bileyim canımmm dediğim insanın bir gün karşıma geçip ben mutlu olacağımızı düşünmüyorum ayrılalım diyeceğini.
...kaybedince onu nekadar çok sevdiğimi anladım fakat artık çok geçti...
sen dedim hiç sevmemişsin beni
.bunu bana söyleyen biri hiç sevmemiş olmalı dedim.
hayır dedi gözlerinden yaşlar aktı.sevdim dedi.ama sevgisi bitmişti.yıkıldım..son defa dedim ne olur son defa sarılayım.ona sarılmak bana huzur verirdi.en çok sarıldığımız anları özlüyorum
benim o yıkılma anlarım onu nekadar etkiledi hiç bilmiyorum.sarılma isteğimi kendine zarar veriyorsun hayır gibi kibarca reddettiysede yalvarışlarıma dayanamadı.önceki gibi hissetmedim.hiç tanımadığım birine sarılır gibiydim.soğuk buz gibi.
.
hiç ayrılacağımız aklımın ucuna gelmezdi.başlarda nekadarda bağlıydı.evlilik hayalleri kurardı.çok kıskanırdı beni çok koruyucuydu.
bir erkeğin kanatları altında hissettirmişti.ama ne oldu??hani o çok güvendiğim erkek??sen beni terketmediğin sürece ben seni bırakmam deyip sıkı sıkı sarılan erkek hanii??kimselere güvenmemek gerekirmiş.bağlanmayacaksın kimseye..onsuz yaşayamam demeyecekmişsin.yaşanırmış.zor da olsa yaşanırmışş.
ayrıldıktan sonra onu hiç görmedim.sigaraya başlamış.ne halt yerse yesin.geri dönmesin.istemem artık hiçbirşey.yaşayamam derdim fakat yaşanıyor inanın bana...yorumlarınız iyi yada kötü...kırmam kırılmam...bekliyorum.teşekkürler..

tanışır tanışmaz nişan yapanların aptal olduğunu düşünürken çıktığımızın bikaç gününe sözlendik.aşk gözümü kör etti tabii.kıskanılırdım.etrafça saygınlığı olan genç ve yakışıklı biriyle olduğum için yaşıtım kızlar bana özenirlerdi bunu hissederdim.onu çok severdim.
derken aileler tanıştı.huysuzluklarına artık sabredememeye başladım.alttan almıyordum artık.bana söz olduktan sonra değiştiğimi söyledi.son iki ayımız hep kavgalı geçti.tabiiki iyi günlerimiz de oldu fakat kavgalı geçen günlerin kirli dumanını hep soluduk
.sözden sonra kasıtlı olarak değişmedim.fakat eleştirileri arttı.giyimim hoşuna gitmemeye başladı.eskisi kadar güzel görünmediğimi bile dile getirdiği oldu

ben dış görünüşüm ile alakalı eleştirilere hiç açık değilimdir.hemen soğur karşımdakini de soğuturum kendimden.o dönemler benim çok kilo verdiğim dönemlerdi.zayıfım zaten daha çok kilo vermek beni çirkinleştirir.ben de çirkinleştiğimin farkındaydım fakat biz evleneceksek o hallerimi de görsün istedim.:26:evlenince hiç mi kilo vermeyeceğim?
bu arada boyum 160 kilom 48-50 arası..onun sevgisinin azalması beni de etkiledi bendede soğuma oldu.ne bileyim canımmm dediğim insanın bir gün karşıma geçip ben mutlu olacağımızı düşünmüyorum ayrılalım diyeceğini.


sen dedim hiç sevmemişsin beni

hayır dedi gözlerinden yaşlar aktı.sevdim dedi.ama sevgisi bitmişti.yıkıldım..son defa dedim ne olur son defa sarılayım.ona sarılmak bana huzur verirdi.en çok sarıldığımız anları özlüyorum

benim o yıkılma anlarım onu nekadar etkiledi hiç bilmiyorum.sarılma isteğimi kendine zarar veriyorsun hayır gibi kibarca reddettiysede yalvarışlarıma dayanamadı.önceki gibi hissetmedim.hiç tanımadığım birine sarılır gibiydim.soğuk buz gibi.

hiç ayrılacağımız aklımın ucuna gelmezdi.başlarda nekadarda bağlıydı.evlilik hayalleri kurardı.çok kıskanırdı beni çok koruyucuydu.
bir erkeğin kanatları altında hissettirmişti.ama ne oldu??hani o çok güvendiğim erkek??sen beni terketmediğin sürece ben seni bırakmam deyip sıkı sıkı sarılan erkek hanii??kimselere güvenmemek gerekirmiş.bağlanmayacaksın kimseye..onsuz yaşayamam demeyecekmişsin.yaşanırmış.zor da olsa yaşanırmışş.
ayrıldıktan sonra onu hiç görmedim.sigaraya başlamış.ne halt yerse yesin.geri dönmesin.istemem artık hiçbirşey.yaşayamam derdim fakat yaşanıyor inanın bana...yorumlarınız iyi yada kötü...kırmam kırılmam...bekliyorum.teşekkürler..
