Ben 16 yıllık evliliğimi bitirdim. Benim de 2 çocuğum var. İkinci evliliğimi lise arkadaşımla yaptım. Ama mezun olduktan sonra hiç görüşmemiştik. Yaklaşık neredeyse 20 yıl yani. O, 17 yıldır Amerika'da ben Türkiye'de yaşıyordum zaten. Bütün okul arkadaşlarım gibi eşim de sosyal medya hesabımda ekliydi. Haberim yoktu ama onun bana uzun yıllardır hissettiği özel duygular varmış zaten. Ben boşanıp ailemin yanına gelince eski okul arkadaşlarımla yeniden görüşmeye başladım. Bosanmam da duyulmuş oldu. Eşimle de bir süre sonra sosyal medyadan konuşmaya başladık. Duygusal konuşmalarımız başladıktan iki ay sonra da Türkiye'ye geldi. Ben çocuklarımla ilgili çözülmemiş,anlaşma sağlanamamış konuların varlığı sebebiyle yurtdışına gitmek istemedim. O benim için büyük bir fedakarlık yaparak 17 yıllık emeĝini, hayatını geride bıraktı ve Türkiye'ye kesin dönüş yaptı. Ben evleneceğim zaman da kendi akrabalarımdan 2 çocuklu olmamı konuşanlar oldu. Bana göre çok çirkin bir söylem olan bu düşünceyi üzülerek aktarıyorum ki, eşimin ailesinin dul ve iki çocuklu bir kadın olmam sebebiyle beni oğullarına yakıştırmayacağını söyleyenler oldu. (Asla bu lafların altında kalmadım tabi ki)Merhaba
36 yaşında yurtdisinda doğmuş ve yaşayan iki çocuklu bir kadınım.
(eski) eşimden ilkbaharda ayrıldım. Uzun süre piskolog destegi aldım (o sadece bir seansa katildi). Mutsuzluğumu artık dışarıya karşı saklayamayacak duruma gelmistim ve son söylediklerinden sonra ayri bir odada kalmaya başladım. Ve nihayet sonunda bitirdim.
Simdi iki cocugumla ayni evde kaliyorum.
Genel olarak kendimi iyi hissediyorum, çogu seyi evlilikte yasadigim icin ne kirginlik,ne kizginlik nede üzüntü yasiyorum.
Buraya konu acma sebebim:
aranızda ayrilip güzel bir iliskiye başlayan var mi ? veya cevrenizde?
bunu merak ediyorum.
Nasil ve nerde tanistiniz süreci nasi sürdürdünüz? nelere önem verdiniz? bosandiktan yada ayrildiktan sonra ne zaman birini görüp “işte bu olabilir”dediniz?
geçenlerde birisi “iki cocuklu kadini kim napsin”demisti bana. bunu söyleyen genc güya akilli gecinen biri. gelecege dair umudum olsada biraz garip hissetmedim degil
Merhaba
36 yaşında yurtdisinda doğmuş ve yaşayan iki çocuklu bir kadınım.
(eski) eşimden ilkbaharda ayrıldım. Uzun süre piskolog destegi aldım (o sadece bir seansa katildi). Mutsuzluğumu artık dışarıya karşı saklayamayacak duruma gelmistim ve son söylediklerinden sonra ayri bir odada kalmaya başladım. Ve nihayet sonunda bitirdim.
Simdi iki cocugumla ayni evde kaliyorum.
Genel olarak kendimi iyi hissediyorum, çogu seyi evlilikte yasadigim icin ne kirginlik,ne kizginlik nede üzüntü yasiyorum.
Buraya konu acma sebebim:
aranızda ayrilip güzel bir iliskiye başlayan var mi ? veya cevrenizde?
bunu merak ediyorum.
Nasil ve nerde tanistiniz süreci nasi sürdürdünüz? nelere önem verdiniz? bosandiktan yada ayrildiktan sonra ne zaman birini görüp “işte bu olabilir”dediniz?
geçenlerde birisi “iki cocuklu kadini kim napsin”demisti bana. bunu söyleyen genc güya akilli gecinen biri. gelecege dair umudum olsada biraz garip hissetmedim degil
Benim de sizin gibi yurtdışında doğma büyüme arkadaşım var. İki çocuğu olduktan sonra ayrıldı ve şuan başkası ile evli. Bir de ortak çocukları var. Ne kadar mutlu bilemiyorum ama..Merhaba
36 yaşında yurtdisinda doğmuş ve yaşayan iki çocuklu bir kadınım.
(eski) eşimden ilkbaharda ayrıldım. Uzun süre piskolog destegi aldım (o sadece bir seansa katildi). Mutsuzluğumu artık dışarıya karşı saklayamayacak duruma gelmistim ve son söylediklerinden sonra ayri bir odada kalmaya başladım. Ve nihayet sonunda bitirdim.
Simdi iki cocugumla ayni evde kaliyorum.
Genel olarak kendimi iyi hissediyorum, çogu seyi evlilikte yasadigim icin ne kirginlik,ne kizginlik nede üzüntü yasiyorum.
Buraya konu acma sebebim:
aranızda ayrilip güzel bir iliskiye başlayan var mi ? veya cevrenizde?
bunu merak ediyorum.
Nasil ve nerde tanistiniz süreci nasi sürdürdünüz? nelere önem verdiniz? bosandiktan yada ayrildiktan sonra ne zaman birini görüp “işte bu olabilir”dediniz?
geçenlerde birisi “iki cocuklu kadini kim napsin”demisti bana. bunu söyleyen genc güya akilli gecinen biri. gelecege dair umudum olsada biraz garip hissetmedim degil
Daha ayrılalı 1-2 ay olmuşken bunları düşünmek için çok acele değil mi? Ben erkek arkadaşımdan ayrıldım 6-8 ay kendime gelemedim. Siz evlilik sonlandırmışsınız. Bir durun, nefes alın. Ayrıca 2 çocuk var ekstra dikkatli olmalısınız
Ben ayrılmadan önce boşanma ile ilgili düşüncelerim, bu kararı almam 2 yıl sürdü. Yani 1-2 ay önce bitmiş gözüken birliktelik tabiki çok öncesinde bitmiş oluyor. Boşanan bir çok kadın arkadaşımın da benimle aynı tecrübeyi paylastiğını öğrendim. Erkeklerin bir anda düşünmeden, sırf kadını zorbalamak ve uzerinde baskı kurmak için s*kt*r çektip kapıyı gösterdiği, sonra da iş ciddiye binerse pişman olup ağlayıp zırladığı bu konuda kadınlar, uzunca bir süre içinde kendiyle istişare yapmaya başlıyor. Hani derler ya susan kadın gitmiştir diye. Gerçekten bu düşünme sürecinde sessizleşıyorsun. Kavga etmeyi, çırpınmayı, daha önce gösterdiğin bütün mücadele yöntemlerini bırakıyorsun. Gideceğin güne kendini hazırlıyorsun. İşte bu yüzden kadın boşanma kararı aldığında bu kararı kimse değiştiremiyor.Benim evliligim içersinde yaşadıklarimi bilmediginiz icin böyle yorum yapmaniz normal:) ben konuyu dagitmamak adina detaylara inmedim ama isterim ki zamanında saglikli sekilde hersey ilerlesin.
sadece gelece dair tecrübe etmiş kadinlardan bir umut isigi görmek istedim:)
Herkesin yas süreci farklı .zaman kıstas degıl bence ama dikkatli olunmalı .Daha ayrılalı 1-2 ay olmuşken bunları düşünmek için çok acele değil mi? Ben erkek arkadaşımdan ayrıldım 6-8 ay kendime gelemedim. Siz evlilik sonlandırmışsınız. Bir durun, nefes alın. Ayrıca 2 çocuk var ekstra dikkatli olmalısınız
tüm yorumlara geri dönemedim ama hemen size cevap vermek istiyorum.yurtdisinda dedesi 50 yil once göçmüş ,o yozgattan cikmis ama yozgati kafasından çıkaramamış bir ailenin ogluyla tanisirsaniz tabii ki 2 cocuklu kadinla ne isi olur, ailesi begenmez etmez falan filan.
ya da trden biriyle evlilik icin tanissaniz "avrupa pasaportu icin 2 cocuklu dula gidiyor, tüh" falan diyebilir cevredekiler.
bence hazir avrupadasiniz daha avrupai bir insan bulun. onlarda bekar annelik cok yaygin. kimse de "aaa iki cocuklu kadin" falan demez biz gibi, aileleri de konjsmaz biz gibi
oh kafa rahat
bir (isvicreli) arkadaşımın kardesi 27 yasinda. iki ayri adamdan toplam 3 cocugu olan kendinden büyük kiz arkadaşıyla yaşıyor (nikah yok ama kadin istemiyormus diger cocuklarinin babasıyla da nikah yok) . gayet de 4 yildir beraberler, cocugun annesinin konuyla ilgili en ufak bir rahatsizligi yok ki tek söyledigi "bu beni ilgilendirmez"mis.
yani hazir bekarsiniz, hazir uzaktasiniz radarinizi cok geleneksel turklerden biraz uzaklastirin bence:)
yillarca kv gorumce cektiniz tam kurtulmusken bir daha ayni donguye bulasmayin
bence de uzaklas tr cevrenden. bizde adam normal karsilasa annesi bacisi konusur. onlar genellikle biricik 45 yaşındaki ogullarini 30luk bakire citirlara layik görürler.tüm yorumlara geri dönemedim ama hemen size cevap vermek istiyorum.
Artik bende kendi ülkemden birisiyle bir daha yapamam gibi geliyor:) en azindan benim gözlemledigim kadari ile daha zarif, daha seviyeli insanlar ve kadina verdikleri deger çok başka (istisnalar hariç)
cocuklar 9 ve 7 yasinda.36 yaşında olduğunuza göre çocuklarınız çok da büyük değildir, şuan onların size ihtiyacı vardır. Ben olsam çocuklarım yuvadan uçana kadar tekrar evlilik düşünmezdim, ne kadar da olsa gelecek olan adam öz baba değil.
cocuklar 9 ve 7 yasinda.
yani yuvadan ucmalari en az 10-15 sene sürebilir. bana pek gercekci bi yaklasim gibi gelmedi. zaten konu hemen birini bulabilmek degil. ayrildiktan sonra güzel bir beraberlik/evlilik yapabilen kadinlarin tecrübelerini sormakti
Yani ömce bir kendinizi sevip kendinizi şımartın . İlla erkek plmka zorunda değil hayatınızda..zaten şuna sağlıklı karar verir misiniz ondan da emin değilim. Bı kendinizi toparlagın nasipse sizi bulur zaten. Yaşam merkezimize bir ilişkiyi değil kendinizi koyunMerhaba
36 yaşında yurtdisinda doğmuş ve yaşayan iki çocuklu bir kadınım.
(eski) eşimden ayrıldım. Uzun süre piskolog destegi aldım (o sadece bir seansa katildi). ..ve nihayet sonunda bitirdim.
Simdi iki cocugumla ayni evde kaliyorum.
Genel olarak kendimi iyi hissediyorum, çogu seyi evlilikte yasadigim icin ne kirginlik,ne kizginlik nede üzüntü yasiyorum.
Buraya konu acma sebebim:
aranızda ayrilip güzel bir iliskiye başlayan var mi ? veya cevrenizde?
bunu merak ediyorum.
Nasil ve nerde tanistiniz süreci nasi sürdürdünüz? nelere önem verdiniz? bosandiktan yada ayrildiktan sonra ne zaman birini görüp “işte bu olabilir”dediniz?
geçenlerde birisi “iki cocuklu kadini kim napsin”demisti bana. bunu söyleyen genc güya akilli gecinen biri. gelecege dair umudum olsada biraz garip hissetmedim degil
Ya konu ile alakalı değil ama, sırf sizin yorumlarınız için bile vazgeçemiyorum kk dan..her konu ile ilgili muazzam fikirleriniz var, mantıklı yorumlarınız var insanın ufkunu genişletiyorsunuz ...Dekorasyon tarafında bile gördüm yorumunuzuyurtdisinda dedesi 50 yil once göçmüş ,o yozgattan cikmis ama yozgati kafasından çıkaramamış bir ailenin ogluyla tanisirsaniz tabii ki 2 cocuklu kadinla ne isi olur, ailesi begenmez etmez falan filan.
ya da trden biriyle evlilik icin tanissaniz "avrupa pasaportu icin 2 cocuklu dula gidiyor, tüh" falan diyebilir cevredekiler.
bence hazir avrupadasiniz daha avrupai bir insan bulun. onlarda bekar annelik cok yaygin. kimse de "aaa iki cocuklu kadin" falan demez biz gibi, aileleri de konjsmaz biz gibi
oh kafa rahat
bir (isvicreli) arkadaşımın kardesi 27 yasinda. iki ayri adamdan toplam 3 cocugu olan kendinden büyük kiz arkadaşıyla yaşıyor (nikah yok ama kadin istemiyormus diger cocuklarinin babasıyla da nikah yok) . gayet de 4 yildir beraberler, cocugun annesinin konuyla ilgili en ufak bir rahatsizligi yok ki tek söyledigi "bu beni ilgilendirmez"mis.
yani hazir bekarsiniz, hazir uzaktasiniz radarinizi cok geleneksel turklerden biraz uzaklastirin bence:)
yillarca kv gorumce cektiniz tam kurtulmusken bir daha ayni donguye bulasmayin
Her şey gönlünüzce olsun. Sizin adınıza sevindim.Merhaba
36 yaşında yurtdisinda doğmuş ve yaşayan iki çocuklu bir kadınım.
(eski) eşimden ayrıldım. Uzun süre piskolog destegi aldım (o sadece bir seansa katildi). ..ve nihayet sonunda bitirdim.
Simdi iki cocugumla ayni evde kaliyorum.
Genel olarak kendimi iyi hissediyorum, çogu seyi evlilikte yasadigim icin ne kirginlik,ne kizginlik nede üzüntü yasiyorum.
Buraya konu acma sebebim:
aranızda ayrilip güzel bir iliskiye başlayan var mi ? veya cevrenizde?
bunu merak ediyorum.
Nasil ve nerde tanistiniz süreci nasi sürdürdünüz? nelere önem verdiniz? bosandiktan yada ayrildiktan sonra ne zaman birini görüp “işte bu olabilir”dediniz?
geçenlerde birisi “iki cocuklu kadini kim napsin”demisti bana. bunu söyleyen genc güya akilli gecinen biri. gelecege dair umudum olsada biraz garip hissetmedim degil
Sizin kendınıze birini seçmekten önce çocuklarınızı düşünerek birini seçmeniz gerekiyor. Sevmek sevilmek istemeniz normal ama çocukların piskolojisini düzelttiniz mi ? Onlar hazır mı yeni başlangıçlara
Sonuçta karşı tarafa vakit ayırmak isterken onlardan eksilteceksiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?