sadece bir kahve olayı değildir o, daha öncesi mutlaka vardır, duygu aşk bitmiş5 yıllık ilişkimi dün akşam itibariyle bitirdim.Sebebide üzerimde çok söz hakkı olduğunu sanıyor olmasıydı.İlişkilerde her zaman iki tarafında fedakarlık yapması gerektiğine inanırım.O bana hiç karışamaz,ay hesap mı vericem diyen insanlarıda her zaman çok samimiyetsiz buldum.Fakat böyle düşünen bir insan olmama rağmen, erkek arkadaşımın sınırları çok aştığını ve aslında değişmiceğini anlamamla ilişkiyi bitirdim.
Sorunumuz aslında çok net.Gün içerisinde özellikle havalarında güzelleştiği bu dönemde arkadaşlarımla dışarı çıkıp 2 saat bir cafede kahve içip sohbet etmek, yada bir sabah kahvaltısı planı yaparak 2-3 kız sahilde kahvaltı keyfi yapmak gibi istekler bana çok olağan ve insancıl geliyor.Benim gibi düşünmeyenler varsa buna gerçekten şaşırırım açıkcası.Fakat bu kadar uzun süreli ilişkimin her anında erkek arkadaşım zaten hep böyle biriydi.Böyle şeyleri büyük bi sorun olarak görür, hatta yanlış istekler olduğunu savunurdu.Fakat tamamen benim aptallığım, insanların zamanla karşısındakini tanıdıkça değişiceğine inanırım.Güven karşılıklıdır, birbirimizi tanıdıkça yavaş yavaş bu sorunları aşarız diye düşündüm.irili ufaklı sorunları bunca zamanda mutlaka aştık başlangıç ve şu zaman arasında ciddi bir fark olduğunu inkar edemem.Fakat bunca seneden sonra hala arkadaşlarımla çıkıp bir kahve içme isteğim tekrar yadırganınca patladım artık, ve bütün hayatım boyunca böyle yaşayamicağımı, sadece değişiceğine herşeyi zamanla aşıcağımıza inandığım için sevgiminde verdiği yetkiye dayanarak kendisiyle ilişkime bu zamana kadar devam etmiş olduğumu söyledim.Buna karşılık o da beni ''çok değişmek'' ile suçladı.Eğer o da zamanla böyle şeyler talep edip değişiceğimi bilseymiş zaten bunca zaman uğraşmazmış başka başka sorunları aşmak için zırt zibil bir sürü saçma sapan şey.Ne oralı oldum,ne aldığım karardan tedirgin oldum, ne de şüpheye düştüm.
Bence hayatımda duyduğum en saçma şey bi kızın arkadaşlarıyla gün içerisinde çaya kahveye gitmek istemesinin anormalleştirilmesi.O yüzden üzülmedim.Buraya bu konuyu açmamın sebebiyse aslında doğru karar verdiğimi birde sizlerden duyarak iyice kalbimde güneş açmasını sağlamak.Ne kadar emin olursam olayım onaylanmak insana daha da güven veriyor.Yinede benim gibi düşünmeyenler dahi varsa onlarında düşündükleri benim için kıymetli.Siz sevgililik ve evlilik hayatınızı nasıl yaşıyorsunuz bu anlamda? Yada şayet eşiniz bu konuları onaylamayan biri olsaydı sizce nasıl bir insana dönüşürdünüz?
Bu arada, üniversite öğrencisiyim. 23 yaşındayım.
sadece bir kahve olayı değildir o, daha öncesi mutlaka vardır, duygu aşk bitmiş
Çok doğru karar vermissin canım tebrik ederim. Seven erkek kıskanırcı düşüncesi ile kendine uygulanan baskıdan hoşlanan mazoşist bayanların giderek azalması beni gelecek için umutlandırıyor.5 yıllık ilişkimi dün akşam itibariyle bitirdim.Sebebide üzerimde çok söz hakkı olduğunu sanıyor olmasıydı.İlişkilerde her zaman iki tarafında fedakarlık yapması gerektiğine inanırım.O bana hiç karışamaz,ay hesap mı vericem diyen insanlarıda her zaman çok samimiyetsiz buldum.Fakat böyle düşünen bir insan olmama rağmen, erkek arkadaşımın sınırları çok aştığını ve aslında değişmiceğini anlamamla ilişkiyi bitirdim.
Sorunumuz aslında çok net.Gün içerisinde özellikle havalarında güzelleştiği bu dönemde arkadaşlarımla dışarı çıkıp 2 saat bir cafede kahve içip sohbet etmek, yada bir sabah kahvaltısı planı yaparak 2-3 kız sahilde kahvaltı keyfi yapmak gibi istekler bana çok olağan ve insancıl geliyor.Benim gibi düşünmeyenler varsa buna gerçekten şaşırırım açıkcası.Fakat bu kadar uzun süreli ilişkimin her anında erkek arkadaşım zaten hep böyle biriydi.Böyle şeyleri büyük bi sorun olarak görür, hatta yanlış istekler olduğunu savunurdu.Fakat tamamen benim aptallığım, insanların zamanla karşısındakini tanıdıkça değişiceğine inanırım.Güven karşılıklıdır, birbirimizi tanıdıkça yavaş yavaş bu sorunları aşarız diye düşündüm.irili ufaklı sorunları bunca zamanda mutlaka aştık başlangıç ve şu zaman arasında ciddi bir fark olduğunu inkar edemem.Fakat bunca seneden sonra hala arkadaşlarımla çıkıp bir kahve içme isteğim tekrar yadırganınca patladım artık, ve bütün hayatım boyunca böyle yaşayamicağımı, sadece değişiceğine herşeyi zamanla aşıcağımıza inandığım için sevgiminde verdiği yetkiye dayanarak kendisiyle ilişkime bu zamana kadar devam etmiş olduğumu söyledim.Buna karşılık o da beni ''çok değişmek'' ile suçladı.Eğer o da zamanla böyle şeyler talep edip değişiceğimi bilseymiş zaten bunca zaman uğraşmazmış başka başka sorunları aşmak için zırt zibil bir sürü saçma sapan şey.Ne oralı oldum,ne aldığım karardan tedirgin oldum, ne de şüpheye düştüm.
Bence hayatımda duyduğum en saçma şey bi kızın arkadaşlarıyla gün içerisinde çaya kahveye gitmek istemesinin anormalleştirilmesi.O yüzden üzülmedim.Buraya bu konuyu açmamın sebebiyse aslında doğru karar verdiğimi birde sizlerden duyarak iyice kalbimde güneş açmasını sağlamak.Ne kadar emin olursam olayım onaylanmak insana daha da güven veriyor.Yinede benim gibi düşünmeyenler dahi varsa onlarında düşündükleri benim için kıymetli.Siz sevgililik ve evlilik hayatınızı nasıl yaşıyorsunuz bu anlamda? Yada şayet eşiniz bu konuları onaylamayan biri olsaydı sizce nasıl bir insana dönüşürdünüz?
Bu arada, üniversite öğrencisiyim. 23 yaşındayım.
cqnim bu tamamiyle kisilikle alakali bir durum "kimseyi degistiremezsin hayatta ve hickimse icin degismemelisin.."ben buna katiliyorum demek ki siz mutsuz olacakmissiniz ayrilmaniz ikiniz icin de iyi olmuş.Allah herkese kalbindeki gibi yar versin..hayati yaşanabilir kilan bu ufak gorunen detaylardir..burda uyum yoksa bir noktada kırılır. .sahsim adıma, benim babam gercekten bir arkadas gibiydi beni kolumdan tutup bara da götürdü gezmeye de yolladi. ne kiyafetime karıştı ne gezmeme sağolsun. .yani örneğim boyle bir adamdi ama benim gönlümde biraz hot höt ben baskin bir insanim benden daha baskin biriydi...
simdi esimi anlatayım, herkese herseye mesafeli kalabaliklardan nefret eden...sinema vs sevmeyen dedegim dedik disiplinli kuralci titiz bir adam normalde benim gibi yetisen biri icin cok zorlayici olmalıydı ama benim beklentim buydu zaten ve cok şükür mutluyum..yani ben boyle bir yasama hazırım. . onun benden baskin olması hosuma gidiyor..gezilecekse beraber gezilir.. der ve biter.ha allah razi olsun gezdirir benimle ilgilidir eglenceli espirilidir dis kabugu serttir sadice onun mantalitesi,aile:karim,çocuğum anne babalar... digerleri yabanci ve mesafeli olunmali..kuzen vs de yabancı. .
benim icin:herkes can herkes iyi kalpli katile bile belki o da istemedi diye aglayan ben:)
ama oldugumuz gibi kabul etmeye çalışıyoruz birbirimizin her yanını benim beklentim buydu sorun olmuyor
Aradaki duyguların bittiğini birlikte olduğumuz süreçte yaşadığımız anlardan dolayı pek sanmıyorum açıkcası.Bu duygu aşk meselesi değilde daha çok hayattan beklentilerimi bana sunamadığını görmekten kaynaklandı.Mantıklı karar vermek zorunda olmaktan yani.Çünkü herşeyi çok çabalayarak kazanmaktan nefret ediyorum.Hayat zaten zor, bide üstüne bu kadar basit şeyleri bile elde etmek için karşımdaki insanla savaşa girmek ve bir ömür boyu da böyle devam etmesine sebep olmak bence seviyorum başlığı altında hayatıma atıcağım en büyük kazık olurdu.Bence bu kadar olağan şeyler yüzünden bile savaşıcak kadar zor bi hayat yaşamamalıyım.Çünkü bu işini dert etmek çocuğunun sağlığını dert etmek gibi bişey değil.Çok sıradan ve insani bişey.Belkide normal yaşamam için ihtiyacım olan ne varsa ilişkim boyunca hep savaşarak elde ettim.Daha iyisini hak ettiğime inanıyorum.Daha iyi bi hayatı yani. Erkek arkadaşımı çok seviyorum, ama gözü kara kararlar almakta aşk değil aptallık bana kalırsa.Mantığı elden bırakıp evlendikten 5-6 yıl sonra çok mutlu mesut yaşayan birini görmedim.Demekki cevap bu değil.
Bu cevabınu tekrar tekrar okuyup aklıma kazımak istedim. Öylesine güzel izah etmişin, anlatmışın ki seninle karşılıklı kahve içip bunları tekrar dinlemek isterdim :)
Verdiğin kararda mantıklı. Böyle bir ilişkinin içinde bulunmak istemiyorsan yapacak çok alternatif yok. 5 yıllık ilişkinde mantığınla karar vermiş olmanda ayrı bir takdir-e şayan durum. Dilerim çok güzel bir gelecek seninle olur.
Ne yaptınız barıştınız mıkralicetaci ?
Evet barıstık:) Yaklasık iki hafta kadar ayrı kaldık.Kendisi benim bu konudaki kararlılığımı görünce bana haksızlık yaptığınıda kabullenmek zorunda kaldı. Nitekim o günden sonra önce arkadaşlarımla tekrar bir kahvaltı keyfi, baska bir gün AVM, bir baska günde en yakın starbucksta kahve keyfi:) Sorun etmedi, sadece hava karardığında dışarıda olmamı istemediğini söyledi. Bende anlayışla karşıladım kabul ettim.Böylece problemimiz çözülmüş oldu. Resmi adımlar atmamıza henüz baya da zaman olduğundan (1bucuk-2yıl kadar) bu durumu tamamiyle hayatımıza oturtabiliceğimize inanıyorum da bakalım. şimdilik hiç bir sorun yok çok şükür:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?