Senin anlattiklarinin bir benzer durumu benim basimda. Aile yuzunden bende bosanma asamasindayim, neden niye su soyle olsaydi diye hep sorguluyorum kendimi. Keske sunu soylemeseydimde boyle olmasaydi diye dusunuyorum. Ancak eger iki es birbirini seviyor ve sayiyorsa baskalarinin ozellikle annelerinin bile mudahale etmesine izin vermezler yada onlarin dediklerini yansitmazlar. Galiba seninde benimde durumumuz cok benziyor, once aile ilk planda sonra es geliyor, eger es ayak uydurmuyorsa bir mendil gibi atiliyorsun maalesef bu da bizim geleneklerimizden kaynaklaniyor. Ne kadar mesafe varsa o kadar saygi olur diye dusunuyorum aile ile. Bir erkegin esinden bosanma istemesinin ne kadar az svigisi oldugunu gosteriyor bence. Benim esimde ilk basta bosanma teklif edip aileme santaj yapip sonra vaz gecmisti. Cok rencide olmustum. Sonunda ben bosanma davasi actim. Bosanma kelimesi soylendigi an zaten evlilik sarsiliyor. Bu kelimeyi mumkun oldukca dile getirmemek gerek. Eger toparlanacagina inaniyorsan genede deneyebilirsin ancak bir bardak catladimi duzelmiyor maalesef. Allah hepimize bol bol sabir versin.
Benim eşim algılayamadı ayrı aile olduğumuzu hep kuma gibi hissettim kendimi.Annesi ne derse yapmak zorundayım bi yere giderken haber vermek zorundayım falan filan...Evet boşanma kelimesi bir kere giirince evliliğe toparlanmıyo maalesef
