Ayrılık

deliha86 .!.:

4.cocugud

Genişletmek için tıkla...

arkadaşım 3 cocukta yapabilirim 4 cocukta ki bu benim kararım kimse bunu yargılayamaz , buraya yazmamın sebebide biraz içimi dökmek , aynı durumu yaşayan varsa tecrübelerini paylaşmak sizde yanlış bir imaj oluşturdum heralde .

Ayrılma konusu birde çocuk varken kolayca alınan bir karar olmasa gerek bende şu an bunun zorlugunu yaşıyorum., bir anda gemileri yakıyorum ilerideki yalnız çocuklarımla olan hayatımı planlıyorum, sonra onların babalarıyla gecirdikleri vakitleri , iyi zamanlarımızı düşünüp kararsızlığa düşüyorum, aranızda ayrılanlar vardır muhakkak hep böylemi olur yoksa benmi cesaretsizim, aslında çocuklarıma maddi manevi bakabilecek güçteyim , ama her kavga sonrası hep ayrılık düşünüp mahkemeye başvuracak kıvılcımı hiç yakalayamadım, eşimde aynı şekilde konuşup konuşup icraate dökemedigi için biz bu zamana kadar geldik, çocuk mevzusuna gelince ilk çocugu yapmak icin evliligim otursun diye 3 yıl bekledim sonrasında yaşım geciyordu ve hersey daha iyi olacak diye çocuk kararı aldım, 2. hamileligim iyi dönemlerimizdeydi isteyerek yaptım, 3. gebelik istemeden oldu ama kürtaja karşı oldugum icin dogurmak istedim, iyikide dogurmuşum babaları yanlarında olsada olmasada 3 tane pırlanta gibi evladım var bundan sonra onlar yanımda oldugu sürece Allah tan başka hiçkimseye ihtiyacım yok

nuralla .!.:

arkadaşım 3 cocukta yapabilirim 4 cocukta ki bu benim kararım kimse bunu yargılayamaz , buraya yazmamın sebebide biraz içimi dökmek , aynı durumu yaşayan varsa tecrübelerini paylaşmak sizde yanlış bir imaj oluşturdum heralde .

Genişletmek için tıkla...

Tabikide bize ne senin cocuk sayından...orda verilen mesaj başkaydı.nyse Allah yardımcın olsun nediyim

2 hafta küs bir hafta barışık kalarak üç tane çocuğu araya dereye sıkıştırmanızı takdir ettim.

yerinizde olsam adam kuru sıkılarına kulaklarımı tıkar evden ayrılırdım. onu vermem bunu vermem diye hakimin karşısında söylesin kolaysa.

nuralla .!.:

Arkadaslar ilk defa burda birsey paylaşıyorum,annem dahil paylaşacak dertleşecek kimse yok etrafımda daha dogrusu küçük biryerde yaşıyorum birine birşey anlatsam sanki herkesten duyacağım sanıyorum.Problemime gelince eşimle 10 yıldır evliyiz 3 te çocugumuz var 6 ,2 yaş ve 4 aylık.Bu zamana kör topal geldik 2hafta konussak 1 hafta küsüs hemde aynı evde,en son tartïşmamïzda küfürler ,hakaretler havada uçuştu .Yaptıkları kendimi değersiz hissetmeme neden oluyor.En son çocuklarla evden ayrılmak istiyorum dedim oda küçüğü alabilirsin ama digerlerini vermem bana tehdit olarak kullanamassın diyor ayrıca ikimizde dolgun maaşlarla çalışıyoruz ama ortak hesabımız yok ev icin cocuklar için bazen o bazen ben harcıyorum.Ticaretle uğraştığı icin iyi derecede gayrımenkul sahibi bana hicbirsey talep etmeyeceğine dair anlaşma yapalım birde çocuklar bende kalsın ayrılalım diyor yoksa huzur vermez sorun çıkarırmış,çıkarırda biliyorum ne yapacağımı şaşırdım ben huzur için ayrılacağım birde tam tersi olursa diye korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

böyle bir evliliğe 3 çocuk çok olmuş sanki.
çocuklar küçük henüz kimde kalacağına mahkeme karar verir ancak muhtemelen anneye verilir.
sahip olduğunuz her şey ortak, kanun böyle diyor.
çekişmeli boşanın sonra huzura kavuşursunuz zaten.
adamın yuvası yıkılıyor malının derdine düşmüş.

Ay çok zor ya dua et bol bol Rabbim kimseye vermesin dert hiç sevgi falan kalmadı mı içinde yani kadın her fedakarlığı yapıyo da erkek pek oralı olmuyo