bende de aynı havadis. 3.5 senelik ilişkim bitti 5 gündür konuşmuyoruz ve mümkünse konuşmayalım çünkü o ateşi aldı önce zayıf bi mum ışığına çevirdi sonra söndürdü. insan merak ediyor, üzülüyor bazen kafayı yicek gibi oluyor. çünkü ciddi anlamda hayatımda ilk kez evlenmek istedim ben bu adamla. ama kalkıp bana çok ama çok gereksiz bir yerde küfür etti. şimdi ben bunu kaldırır mıyım?
erkekler çok çabuk vazgeçiyor, biz kadınların bu konuda bağlılıktan kaynaklanan bi savaşçı durumu var. savaşıyoruz hayatımız boyunca. işte bazen saygının ya da sevginin bittiğini anladığınızda o savaşçı da baltalarını bırakıp meydanı terkediyor.
ben pişman değilim. yeter yani, her şey bi yere kadar. sırf psikolojisi kötü diye yanında olmaya çalışan bi insana küfretme hakkına sahip olamaz kimse. ne çok sevilse de sevse de. kızgın değilim de kırgınım çok. ama aramak ya da görmek gibi en ufak bi istek yok içimde. sağolsun ben hiç dayanamazdım, tutamazdım kendimi. onu bile yok etti.
boşverin aramayın. yanınızda olacak insan olur ve gurur bir tek onlarda yoktur. aramayın ya. valla, değmez. sessizlik iyidir.
