Merhaba kızlar 26 yasındayım, 1 yıllık ilişkim var kendisi 35 yasında.
Bu bir yıl bana 10 yıl gibi geldi.. o kadar çok şey yaşadım ki. Benden önce birlikte yaşadığı sevgilisinden bir türlü ayrılamıyordu, yani ayrıldım bitti görüşmüyoruz vs diyordu her seferinde inanıyordum ama bir sekilde konustuklarını yakalıyordum. oldukça saygısız, bitik toksik bir ilişkiydi onlarınki. Kadın defalarca benim pesime düştü, aradı, taciz etti, intihar etmeye kalkıstı geri dönmesi için, kendini jiletledi. Böyle psikolojik sorunları olan birisi ama sadece onu suçlamıyorum çünkü iletişimi sürdüren taraf erkek arkadaşım.
Bir şekilde affettim, 4-5 yıllık ilişkisi benimle tanıstıktan sonra bitti bazı bağları koparmak kolay olmayabilir diye düsündüm ona karsı sevgimden dolayı defalarca affettim. Beni ailesiyle tanıstırdı, beraber oldugumuz muddette benim evimde birlikte yasıyoruz.
Bunun dısında alkole cok düskün, oldukça pislik bir arkadaş çevresi var.
haftanın 5-6 günü içiyor gece hayatını vs cok seviyor ne zaman ki mutluyuz her sey yolunda o zaman cok azaltıyor ve bu sekilde mutlu oldugunu dile getirse de, en fazla 1 hafta dayanbiliyor bin bir yalanla bahaneyle ortadan kaybolup arkadaslarıyla mekana gidiyor.
Bu kişiden 3 ay önce hamile kaldım, cok büyük bir travmaydı. yine bu sorumsuz davranısları, bir tamam hemen evlenelim diyip daha sonra ama cocuk icin evlenilir mi gibi konusması, o ruh haliyle ona asla güvenemedim kürtaj oldum tek basıma ağlaya ağlaya vs.
Sonra artık rest çektim. Kendime çeki düzen verme kararı aldım hiç bir şekilde iletişime geçmeyip önüme bakıyordum. Aradı pesimden kostu, acıtasyon yaptı. En sonunda görüşelim bir kez dedi, tamam dedim. Ve bensiz yasayamadıgını, uyuyamadıgını, benı kaybetmek istemediğini, Benimle evlenmek istediğini, telefonunu her zaman ortaya koyacagını? gizli saklı bişey kalmayacağını vs söyledi ve bir sekilde kendimi tekrar onunla aynı evde buldum.
Bu defa kabusum basladı, içimdeki güvensizlik korkular hic dinmedi. telefonu yine hep ters. tuvalete telefonla gitmeye devam. yanyanayken iyiyiz ama dısardayken hep tartıstım kendimi tutamadım o da içmeye gitmiş ilk defa buyuk bi kavga ettim ve tüm kıyafetlerini gittim çöpe atarken video çektim. Çok sakin bir insanımdır ilk defa böyle büyük bir tepki verdim sok oldu. Engelledi beni her yerden.
Napacagımı bilmiyorum, her seyin düzeleceğine olan inancım bitti emeklerim gitti, psikolojim bitti.. nasıl dusunmem gerektıgını bılmıyorum saglıklı karar alamıyorum suan cok bosluktayım lütfen bi yol gösterin bana. Kimsesizim anne baba vefat etti, o yuzden tutunacak bi dalım yok..
ama bu daha evlenmeden yapmis.. neden duzelsin evlenince
