• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ayşenur…

Hiç tahmin etmeyeceğim bir arkadaşımdan çok büyük kazık yedim.. sonra Ayşenur’u düşündüm gencecik hayat dolu bir kadın.. Ayşenur’a üzülürken bizim tanıdığımızın oğlu kanserden vefat etti..kazık yedim sonra iki kansere yenik düşen canı düşündüm kendime gelemiyorum psikolojim berbat durumda..
İnsanlar sırf kendi zevkleri için yarını düşünmeden kalp kırıyorlar diğer tarafı düşünmüyorlar..kalp kırmak bana göre değil ah almak beddua edilmek etmek bana göre değil..al işte ölüm var bazılarımız kansere yenik düşüyor bazılarımız trafik kazası vs..neden kimse düşünmeden hareket ediyor anlamıyorum..psikolojim berbat durumda annemin arkadaşıydı çocukluk çok severdik Özkan abiyi..noldu biliyor musunuz cenaze evine gittik annesi ağlamıyor bile senelerden beri görüşmüyorlardı arıyorlardı birbirlerini ama yüzyüze görüşmüyorlarmış..kadın 3 saat boyunca evindeydik ağlamadı bile ya..yok öyleydi yok böyleydi diye diye konuştu..hayretler içerisinde dinledim..kadına döndüm yok öyleydi yok böyleydi diyosun da artık bahane üretme öldü öldü geri dönüşü yok vicdanını rahatlatmak için kendini kandırma dedim..pişman değilim
 
Hiç tahmin etmeyeceğim bir arkadaşımdan çok büyük kazık yedim.. sonra Ayşenur’u düşündüm gencecik hayat dolu bir kadın.. Ayşenur’a üzülürken bizim tanıdığımızın oğlu kanserden vefat etti..kazık yedim sonra iki kansere yenik düşen canı düşündüm kendime gelemiyorum psikolojim berbat durumda..
İnsanlar sırf kendi zevkleri için yarını düşünmeden kalp kırıyorlar diğer tarafı düşünmüyorlar..kalp kırmak bana göre değil ah almak beddua edilmek etmek bana göre değil..al işte ölüm var bazılarımız kansere yenik düşüyor bazılarımız trafik kazası vs..neden kimse düşünmeden hareket ediyor anlamıyorum..psikolojim berbat durumda annemin arkadaşıydı çocukluk çok severdik Özkan abiyi..noldu biliyor musunuz cenaze evine gittik annesi ağlamıyor bile senelerden beri görüşmüyorlardı arıyorlardı birbirlerini ama yüzyüze görüşmüyorlarmış..kadın 3 saat boyunca evindeydik ağlamadı bile ya..yok öyleydi yok böyleydi diye diye konuştu..hayretler içerisinde dinledim..kadına döndüm yok öyleydi yok böyleydi diyosun da artık bahane üretme öldü öldü geri dönüşü yok vicdanını rahatlatmak için kendini kandırma dedim..pişman değilim

Başınız sağolsun belli ki çok üzgünmüşsünüz, sevdiğiniz birisiymiş ama herkesin acısını yaşama şeklinin bir olmadığını düşündünüz mü? Kalp kırarak nasıl yaşadığını anlamadığınız insanlar gibi davranmışsınız.
 
Belki tanıyanlarınız vardır
Hayat dolu tertemiz çok güzel bir kadındı
Bir anneydi
Yaşamak isteyen, hayatı seven
Ama olmadı
O yendikçe tekrar etti o hastalık
Kızından elasından ayrılmak istemiyordu
İki gündür kendime gelemiyorum yüzyüze hiç tanımasamda içimizden biri gibiydi
Hayat çok garip kötü kalpli zulmeden insanlar yaşıyor, yaşamayı en çok isteyenler doyamadan gidiyor…
Fazla mı empati yapıyorum bilmiyorum ama dünyadaki kötülükler, hastalıklar, sıkıntılar beni fazlasıyla yoruyor

son 1 ayda iyice eridiğini gördüm. Işıl ışıl kadın gitti resmen. Gözlerinin ışığı söndü. En çok üzüldüğüm nokta, bilinç kaybı yaşaması. Ela'yı boş gözlerle izlemesi. İnsanın eşini, evladını unutması, ailesini yurdunu hatırlamaması kadar acı bşy olabilir mi? Bilmiyorum yaşamadığım şeyler üzerine kıyas yapmak istemiyorum. Ama Ayşenur kadar Savaş Bey de savaştı.
Birbirlerinden güç aldılar sanki.
Gözümün Nur'u dediği dünya güzeli eşi, adı gibi nur içinde uyusun. Çektiği acılar şefaati olsun.
Büyük bir boşluk kaldı o evde. Biliyorum ki o aile, Ela'yı pırıl pırıl yetiştirecekler. Anne yokluğunu hissetmemesi için etrafında pervane olacaklar.
Gözünün ışığı sönmesin Ela Parlak. Çok mükemmel bir babaya, harika bir aileye sahipsin. Yolun hep aydınlık olsun.
 
Galata Mevlevihanesi ile ilgili bir belgeselde izlemiştim
Ölenlerden susmuşlar, sessizler diye söz ediliyordu tasavvufta.
Çünkü onlar ölümü susmak, sessiziliğe gömülmek olarak adlandırıyorlar.
Her canlı ölümü tadacaktır sözünden örnek veriyorlar.
Ölüm; tadılan bir şey, lezzetli bir şey.
Ölümü tadıp susmak ve uyanış gününe kadar sessizlik içinde beklemek denir.
Kıyamet uyanış demek. Kıyam et, ayağa kalk gibi.
Emin olun herkes ölümü tadıyor. Kötüler de, iyiler de. Kimin iyi, kimin kötü olduğunu bizler bilemeyiz.
Kendi hayatınıza odaklanıp, çevremizdeki ölümlerden bu kadar etkilenmememiz gerekiyor. Yoksa hayatı yaşayamayız.
Sürekli insanlar ölüyor, savaşlarda, hastalıklar sebebiyle, kazalarda, doğal seyrinde.
Bütüne bakarsak, hepsi hayatın doğal seyri.
 
Neslican Tay var aklımda henüz,o kadar yaşama sevinci vardı,mucadele etti başaramadı.
Şimdi de Ayşenur.
Ben takip edemiyorum zira hem babamı hemde yakın zamanda abimi bu illetten kaybettim. Son hastaneye yatırılışında da halini görünce içimden birşeyler koptu(bir sayfada denk gelmiştim) zira süreç o kadar tanıdıktı ki,son zamanları olduğunu anlamıştım.
Çok acı çekiyor insanlar bu hastalıkta,tedavi sürecinde,babamın morfin bandı kullandıgini biliyorum artık umut yok evinize götürün dedikleri süreçte(reçete ediyordu doktoru). Ölmeden önceki son 4 gün bir lokma yemedi mesela. Her gece nefesini dinledim. Her gece inlemesini dinledim,başında dua ettim. En son raddede çekmesin artık diyorsunuz inanın bana. Ayşenur da keşke yaşasaydı evladı için eşi için ama çok çekti cidden yorulmuştur huzurla uyusun inşallah.
 
Takip etmiyordum ismini de vefatından sonra bir sayfada duyup baktim profiline.Gercekten üzüldüm evladi için eşi icin eşi belki alışır ama evladının o boşluğu nasıl dolacak çok zor.Hayatta ne kadar neşeli etrafa enerji sacmaya calışan biri tanıdıysam kanser oldu ve mücadelesini kaybetti benim rahmetli teyzem de öyleydi otur yanına sabaha kadar karnın acırdı gülmekten hic negatif seylerden konusmazdı derdini anlatmazdi hep dalgaya vururdu ikinci memesi alınacaği zaman oh be sutyen derdim kalmadi diyen biriydi ama etrafa ne kadar negatif sacip hofff puf diye dolasan varsa gayet saglıklılar 😔
 
cenaze evine gittik annesi ağlamıyor bile senelerden beri görüşmüyorlardı arıyorlardı birbirlerini ama yüzyüze görüşmüyorlarmış..kadın 3 saat boyunca evindeydik ağlamadı bile ya..yok öyleydi yok böyleydi diye diye konuştu..hayretler içerisinde dinledim..kadına döndüm yok öyleydi yok böyleydi diyosun da artık bahane üretme öldü öldü geri dönüşü yok vicdanını rahatlatmak için kendini kandırma dedim..pişman değilim

Bunu söylediğim için üzgünüm ancak yanlış davranmışsınız.
Araları ne kadar kötü olursa olsun, görüşseler de görüşmeseler de bir evladın ölümüne annesinden çok üzülemezsiniz.
Bazen yas kendini öfke şeklinde gösterir, bazen inkar, bazen duygusuzluk....
Ağlamaması yaşadığı yasın komplike olduğunun, hala inkar halinde olduğunun bir belirtisi büyük ihtimalle.
Size üzülmemiş görünen bu insan büyük ihtimalle yaşadığı derin yasın içinde boğulan biriydi.
Aramızda çözülmemiş meseleler olmayan, iyi anlaştığımız, güzel hatıralarımızın olduğu kişilerin ölümü daha kolay atlatırız.
Ağlarız, belki ağıtlar yakarız, üzülürüz, ondan konuşuruz sonra da yara bıraksa da atlatırız.
Tam da ölüm sürecinde yakınları için normal kabul edilen şeyleri yaparız yani.
Ama tam tersine çözülmemiş meseleler varsa bu daha da zorlaşır.
Kadın yıllardır görüşmüyorsa öyleydi böyleydi derken vicdan azabını susturmaya çalışıyordu büyük ihtimalle, artık hiçbir zaman sorunlarını çözemeyeceği oğlunun yokluğunu inkar ediyordu, artık barışma ve görüşme şansı kalmadığı için hem oğluna hem kendine kızıyordu ve bunun için daha da büyük suçluluk duyuyordu.
Herkesin yası yaşama şekli farklıdır ve dışarıdan bakarak o kişinin üzülmediğini söyleyemeyiz.
 
İki gündür otobüste orda burda Ayşenur öldüğü için ağlıyorum. Elbet milyonlarca insan ölmüş, savaş falan kötü şeyler yaşıyoruz ama ben elaya ağlıyorum aslında. Kendi çocuğuma ağlıyorum, daha da ötesi kendi çocukluğuma ağlıyorum. Benim annemin de böyle uzun süren hastalıkları vardı çok uzun süre hastanelerde geçti kokusu burnumu sızlatır. Ben 26 yaşındayken vefat etti güzel zamanlar da geçirdik ama çocukluğum sanki hep hasret geçti. Şimdi kızı hep annesinin özlemiyle yaşayacak koca ömründe. Ben de ölürsem yaşayamadığım çok şey var kızımla. Zor günler geçiriyorum da kendime sebep arıyorum iste
 
allah rahmet eylesin ama hiç tanımadığınız biri için bu kadar üzülmeniz de abartı duygusallık gibi geldi bana
hepimiz öleceğiz yani
ilahi adalet meselesini sorgulamakta hiçbirimize düşmez allah ondan aldığı canı kötü kalpli bi başkasına vermiyor ki
yanlış bi düşünce bence
 
Bunu söylediğim için üzgünüm ancak yanlış davranmışsınız.
Araları ne kadar kötü olursa olsun, görüşseler de görüşmeseler de bir evladın ölümüne annesinden çok üzülemezsiniz.
Bazen yas kendini öfke şeklinde gösterir, bazen inkar, bazen duygusuzluk....
Ağlamaması yaşadığı yasın komplike olduğunun, hala inkar halinde olduğunun bir belirtisi büyük ihtimalle.
Size üzülmemiş görünen bu insan büyük ihtimalle yaşadığı derin yasın içinde boğulan biriydi.
Aramızda çözülmemiş meseleler olmayan, iyi anlaştığımız, güzel hatıralarımızın olduğu kişilerin ölümü daha kolay atlatırız.
Ağlarız, belki ağıtlar yakarız, üzülürüz, ondan konuşuruz sonra da yara bıraksa da atlatırız.
Tam da ölüm sürecinde yakınları için normal kabul edilen şeyleri yaparız yani.
Ama tam tersine çözülmemiş meseleler varsa bu daha da zorlaşır.
Kadın yıllardır görüşmüyorsa öyleydi böyleydi derken vicdan azabını susturmaya çalışıyordu büyük ihtimalle, artık hiçbir zaman sorunlarını çözemeyeceği oğlunun yokluğunu inkar ediyordu, artık barışma ve görüşme şansı kalmadığı için hem oğluna hem kendine kızıyordu ve bunun için daha da büyük suçluluk duyuyordu.
Herkesin yası yaşama şekli farklıdır ve dışarıdan bakarak o kişinin üzülmediğini söyleyemeyiz.
Tanımıyorsunuz ve evet üzülmedi..arkadaşları son görevlerini yapmak istemelerine rağmen hiç uğraşamayız ordan oraya dedi annesi ve 50 li yaşlardaki adamı kimsesizler gibi gömüp gelecekler köye..köyde onları kimse tanımıyor
 
Başınız sağolsun belli ki çok üzgünmüşsünüz, sevdiğiniz birisiymiş ama herkesin acısını yaşama şeklinin bir olmadığını düşündünüz mü? Kalp kırarak nasıl yaşadığını anlamadığınız insanlar gibi davranmışsınız.
Kalp kırmak bana göre değil siz beni ve ölen insanı ailesini tanımıyorsunuz bu yüzden bence ban yüklenmeniz gereksiz..adam öz annesi için arkadaşlarına üvey annem demiş çünkü ne arıyordu ne gidip oğlunun yanında kalıyordu
 
Bunların çok sarsmasının sebebi modern hayatın bize hiç ölmeyecekmişiz illüzyonu yaratması. İsterseniz her şeyi başarır, her şeyi elde edebilirsiniz mottoları. Hayat böyle bir şey aslında. Bazen çok istesek de elde edemeyiz, ölüm kaçınılmaz gerçek ve bize bir nefes uzaklıkta. Allah hayırlı bir ömür ve ölüm nasip etsin. Depremden sonra aklımda olan tek şey bu. Hayırlı bir ölüm, insanlar tarafından iyi anılmak. Duayla standart bir cenaze olarak gömülmek. Ben Ayşenur Hanım'ı vefatıyla öğrendim. Allah rahmet eylesin. Çok zor bir hayatı olmuş ama sadık ve seven bir eş, tatlı bir evlat sahibi de olmuş. Sevmiş sevilmiş bunlar da çok büyük nimet inanın. Bize düşen ardından dua etmek, onun için üzülmek değil. Allah hastalara şifa ve onlara destek olacak vefalı bir aile nasip etsin.
 
Ayşenurum Instagramda yıllardır takip ediyorum sanki ailemden biriydi.o kadar üzgünüm ki iki gündür ağlıyorum.onun gidişine bı yandan üzülmüyorum çünkü acıları dindi çok acı çekiyordu.ama ela en çok elaya içim acıyor.onun annesiz büyüyecek olması mezuniyetine dugununde belki anne olduğunda annesinin olmayacak olması beni kahrediyor.sonra aklıma savas ve ailesi geliyor,ela çok şanslı belki ayşenurumun yeri dolmayacak ama adım gibi eminim ela çok mutlu buyuyecek
 
Ayşenurum Instagramda yıllardır takip ediyorum sanki ailemden biriydi.o kadar üzgünüm ki iki gündür ağlıyorum.onun gidişine bı yandan üzülmüyorum çünkü acıları dindi çok acı çekiyordu.ama ela en çok elaya içim acıyor.onun annesiz büyüyecek olması mezuniyetine dugununde belki anne olduğunda annesinin olmayacak olması beni kahrediyor.sonra aklıma savas ve ailesi geliyor,ela çok şanslı belki ayşenurumun yeri dolmayacak ama adım gibi eminim ela çok mutlu buyuyecek


Tam olarak böyle hissediyorum ölümün nimet olduğu anlardan biri bence.. Elanin anaokulu mezuniyetinde kendisi kepli fotoğraf çektirmişti sonra Shop ile kullanır diye
Son anlarında o hali çektiği acı onu öyle görmek evladın korkusu ama cabasi
Bence her anlamda üzüntüden önce sevgi ve saygı ve hayranlık oluşturuyor bunları yaşamadan her gün ölmeye bakan bir sürü insan tanımıyorum ben..
 
Tanimiyorum bende.
Fakat her ölüm uzucu. Helede genc olup, kucuk cocuklari olan veya olmayan kisiler olunca.

Ne tip kanser hastaligi vardi bilmiyorum. Kemo terapi Alan kisilerde maalesef tekrar baska tip kanser gorulmesi beklenilen bir durum.
 
Tam olarak böyle hissediyorum ölümün nimet olduğu anlardan biri bence.. Elanin anaokulu mezuniyetinde kendisi kepli fotoğraf çektirmişti sonra Shop ile kullanır diye
Son anlarında o hali çektiği acı onu öyle görmek evladın korkusu ama cabasi
Bence her anlamda üzüntüden önce sevgi ve saygı ve hayranlık oluşturuyor bunları yaşamadan her gün ölmeye bakan bir sürü insan tanımıyorum ben..
Haklısınız yaşamak mutlu değilsen sevilmediysen boşa geçen takvim yapraklarından başka bişey değildir.ona bir sürü anı bırakmıştı ve ela onu hep güzel hatirlayacak.cok zor üzülüyorum ama demekki böyle olması gerekiyormuş bu kadarmış ömrü
 
Son günlerdeki boş bakışlarını düşündüm ağladım, Ela'yı düşündüm ağladım, eşini düşündüm ağladım. Yarım kalmışlıklarına ağladım. Ama onlara yazık oldu demedim çünkü bu sınavdan nasıl bi mükafatla çıkacaklarını biz bilmiyoruz. Onlara ağlarken biraz da kendimize ağlıyoruz belki bilmiyorum ama bu ruh halinden bir an önce çıkmak istediğim için bir süreliğine instagramı kapattım, yoksa engel olamıyorum sayfasına girip bakmaktan alıkoyamıyorum kendimi maalesef
 
Ayşenur'u çok severek takip ederdim. Kızının bebekliğinden beri...
Çok kez konuşmuşluğumuz da oldu.
Son günlerindeki görüntüleri çok sarsıcıydı. Haberi aldığımda çok üzüldüm. Tarif edemem kelimelerle. İş yaparken aklıma gelip ağlıyorum.
Allah rahmet eylesin, eşine, ailesine, kızına sabır versin.
Çektiği dertler günahlarına kefaret olsun. Allah cennette kavuştursun.
Ölüm bir ceza değil sadece hayatın bir aşaması. Her birimiz karşılaşacağız ölümle, en nihayetinde de sonsuz hayatımıza kavuşacağız.
Güzel yaşayalım, iyi insanlardan olalım, yaratanın sevdiği kullardan olalım, sonsuz hayatımızda da iyilikler bizi bulsun. Kalbimize ferahlık arıyorsak bu inanç bizi ancak ayakta tutar.
 
Back
X