Babaevi Kafesinde Boğulmaktayım...

Her şey zamanla düzene oturacaktır,üzmeyin kendinizi aileniz size sahip çıkmış ortada bırakmamış şanslı sayılırsınız,
gidecek yer bulamayanlar var.
 
Haklısınız şükretmem gereken şeylerin de farkındayım sağlıklı olmaları bile yeter...Ama işte yalnızlığımı özledim sanırım..
 

İşe başlayın ve kendi ayaklarınız üzerinde durmaya başlayın. Bir an önce yapın bunu. Ben eşimden ayrıldığımda bana da aynısını senelerce yaptılar. O zamanları unutamıyorum babamın hakaretleri, annemin arada kalışı zayıflığı.. Şimdi ikisinden de soğuduğum affedemiyorum..
 

İyi ki bende boşanınca abimin yanına gitmemişim, o babamın evinde oturuyor kira vermiyor. Zaten ev küçük ve abim de ayıp olmasın diye yarım ağızla söylemişti.
Şimdi yalnız yaşıyorum ağız tadım var şükürler olsun.
 
siyahbeyaz2012 .!.:
Haklısınız şükretmem gereken şeylerin de farkındayım sağlıklı olmaları bile yeter...Ama işte yalnızlığımı özledim sanırım..
Genişletmek için tıkla...
ailen el ustunde de tutsa, kendi duzenini bi kez kurduktan sonra donup gelmek cok zor.. ama o ayrilik travmasini atlatip haline acima duygusu gecmeye baslayinca; yeniden alisiyosun bulundugun duruma ve hayata
 

Aman diyim! En iyisini yapmışssın. Benim de işim maaşım vardı ama çok güçsüzdüm yaşım da şimdiki gibi değildi daha küçüktüm yapamadım ama babamın sanki kötü yola düşmüşüm gibi "başımızı eğdin" bağırışlarını unutamıyorum.
 
Biliyorum kızlar her düşüşümde nasıl çıktıysam yine çıkarım ama buraya alışma sürecim uzadıkça uzuyor alışamıyorum..
 
Haklısınız aıle cok cok önemlı ve anne olmadan once bu kadar duyarlı degıldım..Aılemın bana tavırlarını dusundukce sınır oluyorum..Çunkı kızıma asla bu mualemeyı yapmam ben ..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…