Merhaba Babacım,
Uzun süren yolculuğumdan sonra, işte geldim, aranızdayım. Beni ne kadar özlediğini dahası ne kadar merak ettiğini biliyorum.
Ben de seni ve annemi çok merak ediyordum. İçerdeyken yaptığımız sohbetler sayesinde sesini duyunca hemen tanıdım seni.
Beni görünce şaşırabilirsin çünkü hayalinde kurduğun bebeğe benzemeyebilirim.
Doğum annem için olduğu kadar benim için de yorucu bir süreçti.
Bu nedenle tenimin rengi biraz koyu, kafam Bart Simpson’un kafası gibi hunileşmiş,
9 ay boyunca amniyo sıvısının içinde keyif çatmaktan cildim buruşmuş ve gözlerim şaşıysa
Ve senin yüzüne bakarken hedefi tutturamıyorsam sakın şaşırma:
Her şey yolunda, zaten kısa bir süre sonra bana alışacaksın
Ve ilk izlenimin sırasında duyduğun şaşkınlık ve heyecan yerini derin ve tarif edilemez bir sevgiye bırakacak.
Beni kucağına almaktan çekinme. Evet, haklısın; çok miniğim ama sandığından daha güçlüyüm,
gerekli özeni gösterip kucağa alma konusundaki prosedürlere uyarsan, her ikimizde bu olağanüstü dakikaların keyfini çıkarabiliriz.
Benim varlığıma alışmak, ihtiyaçlarımı anlayıp onları gidermeye çalışmak sana zor gelebilir.
Dur, hemen iç çekme; olaya bir de benim tarafımdan bak lütfen: Sıcacık ve güvenli ortamımdan henüz ayrıldım.
Benim için her şey yabancı, nefes almak, sesler, kokular, ışık… Sanırım benim işim seninkinden daha zor.
Bu süreçte seni biraz zorlayabilirim. Bol bol ağlamak benim yegane görevim, buna da alışsan iyi olur.
Acıktığımda, altımı kirlettiğimde, üşüdüğümde, uykum geldiğinde, yabancı bir ses duyduğumda,
Karnım ağrıdığında hep ama hep ağlayacağım.
Hatta sadece canım istediği için, ya da senin kokunu özlediğim zamanlarda da bu işlemi başarılı bir şekilde yerine getirmem gerek.
Bir süre sonra beni bir kitap gibi okumaya başlayacaksın ve gak dediğimde süt, guk dediğimde temiz bez, uaa dediğimde gaz masajı,
Kucakta sallama, arabaya bindirip dolaştırma, klasik müzik seansları, birlikte dans etme
ve aklına bile gelmeyecek şeyleri daha ben ağlamaya başlamamışken yapıyor hale geleceksin.
Ha, bu arada, senin sesinden şarkılar dinlemek de çok hoşuma gider haberin olsun.
Belki bilmiyorsun ama annemin karnındayken,
Sen benimle konuşmaya başladığında kafamı hemen sesin geldiği yöne çevirip seni dikkatle dinliyor
Ve “ İşte benim babam” diyordum. Alışık olduğum ve bana huzur veren bu sesten çıkacak tınılardan mahrum kalmak istemem doğrusu.
Sen benim için annemden daha farklısın, her şeyi anneme bırakma.
“Bebekler belli bir süre sadece annelerinin bakımına ve ilgisine muhtaçtır” tantanalarını da unut lütfen.
Kim söylemişse hiç de doğru değil.
Annemle aramda daha farklı bir bağ olduğu kesin, bak ona bir şey diyemem, ama sen de benim diğer parçamsın, canımsın, babamsın…
Sonuç olarak babacım, iyi ki geldim ve iyi ki sen benim babamsın, dünya seninle güzel. Tekrar merhaba…(Alıntı...) yerimseniben
Paylaşmak istedim canlarım, Elif doğduğu zaman babasına bu yazıyı vermiştim. Çok hoşuna gitmişti.
Uzun süren yolculuğumdan sonra, işte geldim, aranızdayım. Beni ne kadar özlediğini dahası ne kadar merak ettiğini biliyorum.
Ben de seni ve annemi çok merak ediyordum. İçerdeyken yaptığımız sohbetler sayesinde sesini duyunca hemen tanıdım seni.
Beni görünce şaşırabilirsin çünkü hayalinde kurduğun bebeğe benzemeyebilirim.
Doğum annem için olduğu kadar benim için de yorucu bir süreçti.
Bu nedenle tenimin rengi biraz koyu, kafam Bart Simpson’un kafası gibi hunileşmiş,
9 ay boyunca amniyo sıvısının içinde keyif çatmaktan cildim buruşmuş ve gözlerim şaşıysa
Ve senin yüzüne bakarken hedefi tutturamıyorsam sakın şaşırma:
Her şey yolunda, zaten kısa bir süre sonra bana alışacaksın
Ve ilk izlenimin sırasında duyduğun şaşkınlık ve heyecan yerini derin ve tarif edilemez bir sevgiye bırakacak.
Beni kucağına almaktan çekinme. Evet, haklısın; çok miniğim ama sandığından daha güçlüyüm,
gerekli özeni gösterip kucağa alma konusundaki prosedürlere uyarsan, her ikimizde bu olağanüstü dakikaların keyfini çıkarabiliriz.
Benim varlığıma alışmak, ihtiyaçlarımı anlayıp onları gidermeye çalışmak sana zor gelebilir.
Dur, hemen iç çekme; olaya bir de benim tarafımdan bak lütfen: Sıcacık ve güvenli ortamımdan henüz ayrıldım.
Benim için her şey yabancı, nefes almak, sesler, kokular, ışık… Sanırım benim işim seninkinden daha zor.
Bu süreçte seni biraz zorlayabilirim. Bol bol ağlamak benim yegane görevim, buna da alışsan iyi olur.
Acıktığımda, altımı kirlettiğimde, üşüdüğümde, uykum geldiğinde, yabancı bir ses duyduğumda,
Karnım ağrıdığında hep ama hep ağlayacağım.
Hatta sadece canım istediği için, ya da senin kokunu özlediğim zamanlarda da bu işlemi başarılı bir şekilde yerine getirmem gerek.
Bir süre sonra beni bir kitap gibi okumaya başlayacaksın ve gak dediğimde süt, guk dediğimde temiz bez, uaa dediğimde gaz masajı,
Kucakta sallama, arabaya bindirip dolaştırma, klasik müzik seansları, birlikte dans etme
ve aklına bile gelmeyecek şeyleri daha ben ağlamaya başlamamışken yapıyor hale geleceksin.
Ha, bu arada, senin sesinden şarkılar dinlemek de çok hoşuma gider haberin olsun.
Belki bilmiyorsun ama annemin karnındayken,
Sen benimle konuşmaya başladığında kafamı hemen sesin geldiği yöne çevirip seni dikkatle dinliyor
Ve “ İşte benim babam” diyordum. Alışık olduğum ve bana huzur veren bu sesten çıkacak tınılardan mahrum kalmak istemem doğrusu.
Sen benim için annemden daha farklısın, her şeyi anneme bırakma.
“Bebekler belli bir süre sadece annelerinin bakımına ve ilgisine muhtaçtır” tantanalarını da unut lütfen.
Kim söylemişse hiç de doğru değil.
Annemle aramda daha farklı bir bağ olduğu kesin, bak ona bir şey diyemem, ama sen de benim diğer parçamsın, canımsın, babamsın…
Sonuç olarak babacım, iyi ki geldim ve iyi ki sen benim babamsın, dünya seninle güzel. Tekrar merhaba…(Alıntı...) yerimseniben
Paylaşmak istedim canlarım, Elif doğduğu zaman babasına bu yazıyı vermiştim. Çok hoşuna gitmişti.