- 16 Eylül 2017
- 7.441
- 13.762
- 248
Memlekete gelmek istemiyorum diye ağladı. Neden gelmiyorsun dedi açıkça sebebini söyledim burada bir çevrem var düzenim var,inanmıyor. Yemin bile ettim. Oraya gelince hep kendimi suçlu hissediyorum bilmem ne anlattım. Önce annemi öne sürdü sinir krizi geçiriyor senin yüzünden ölecek diye. Beni tehdit etti ya gelirsin ya da gelir ben eşyalarını toplar zorla getiririm. Götürebiliyorsan götür dedim. Bana "evlen git,istersen ondan sonra gelme" dedi. Mesele bir erkeğin olması mi dedim. İnsanlardan sağdan soldan duyuyormus bir şeyler. Ben yalnız yasayamazmisim,hatalı kararlar veriyormusum ondan yanlarına gelmemi istiyorlarmış.Sen kendi kızına bunları nasıl yakistiriyorsun ne duyuyorsun ne hatalı kararım varmış benim dedim. Bir şey diyemedi. İnsanlar benim ne zaman geleceğimi soruyormuş tüm öğretmenler gelmiş. İnsanlar için mi soruyorsun dedim. Baktı hiçbir şey işe yaramıyor bu defa ağlamaya başladı geleceksin diye. İçim parçalandı. Ama artık emin oldum ki beni özlediği,çok sevdiği için değil vicdan yaptırmak için ağlıyor. En son bir ay durup geri döneyim dedim bir şey demedi telefonu kapattım sakinlesince konuşalım dedim. Ama pişman oldum orada 1 gün bana 1 ay gibi geliyor. Kızlar kendimi afedersiniz ama fuhuş yapıyor gibi hissettim. Sizce gerçekten gitmek istemiyorum diye çok mu kötü biriyim ailemi silsem haksız miyim ? Senelerce yanlarına gittim her tatilde üniversite okurken o zamanda iş bulup çalışabilirdim kredim de vardı izin vermediler. Küçüktüm de cesaret edemedim.
