Kızlar merhaba,
Benim sorunum babamla. Annemle babam ben 3-4 yaşlarındayken ayrıldılar, babam evlendi sonra nafakayı bile zor zar ödedi hala nafaka borcu var, dönem dönem mecburiyetten yanında kaldım ama sefalet içinde geçti onla kaldığım dönemler, üniversitede desen ölmedim bildiğin süründüm haftada 20 lira gönderirdi bazı haftalar o da olmazdı sene 2004-2005. Neyse evlenirken çeyiz de yok bi yün yorgan iki yastık bi de kınamda falan misafirleri ağırladı kocama damat saatini hala alacak. Yani vardı bi yerlerde ama ben pek varlığını hissetmedim babamın, sorumsuz bi insan en kısası.
Evlenirken kocamın tarafı da yardım etmedi kocamla ikimiz didindik aza kanaat edip yaptık her şeyimizi.
Kocamda ben de çalışıyoruz ama ikimizin de maaşları asgari ücretten hallice yine de bi sene oldu evlendiğimizden beri para biriktirdik, ek olarak rahmetli annem öldü 5 ay önce annemden bana bi miktar para kaldı, nikahtaki altınlarla birlikte yaklaşık 90 bin falan oldu ama ev alamıyoruz yetmiyo kışı bekliyoruz ev fiyatları düşsün diye. Bu arada karnım burnumda hamileyim ve bebekten sonra kreşe gidene kadar çalışmayı düşünmüyorum.
Gelelim asıl konuya babam benim paraya göz dikti, 27 seneden sonra karısından boşanacakmış 2 ev var birini bana vercekmiş 70 bini bana ver, ama çocuk doğana kadar kira istemicekmişim, kirayı 18 yaşındaki kardeşime veriyo ben 50 lira çekiyorum haftada 30 unu ben alıyorum 20 sini kocam gerekmedikçe başka harcamıyoruz (aylık alışverişimi yaptıktan sonra), 18 yaşındaki çocuk 800 kendi kazanıyo 600 de kira alıyo baksana sen. Büyük kardeşim yüksek lisans yapacakmış paşam babam asgari ücret artı prim alıyo asgari ücretin olduğu bankamatiği ona veriyo (benim öyle lükslerim olmadı hem çalıştım hem okudum, harç parasını hep borç harç yatırdım). Geçen gün 2000 lira para istedi kocam kızıyo dedim aradan zaman geçti 3000 lira istedi arıyo açmıyorum işyerime geliyo bana diyoki bileziklerini sat ver o bilezikler annemden kaldı onun hatırası var diğer altınlarımı sattım saklıcak yer olmadığı için anneminkileri takıyorum başımdan savıyorum işyerinden iste diyo en son amcandan iste benim için falan dedi neyse dün aramadı ama gerçekten çok gerilmeye başladım.
Ben tek başıma evlendim onların kazandığının gerçekten yarısından az kazanıyoruz borç ödedik, evimizi düzdük, para biriktirdik geldi paramıza göz dikti adam ya çok bunaldım kuruş yok ona hele hele annemin emeği var o parada. Sonra ben hamileyim istemem ama ya çocuğumun bi hastalığı olursa kime el açıcam.
Çok uzun oldu farkındayım ama öyle yani kızlar çok bunaldım ev aldık kiraya verdik demeyi bile düşündük. En son ortak hesap ikimizin bankaya gitmesi gerekiyo para çekmek için dicem ama yine bitmicek işyerinden iste diyo ya çıldırcam.
senin baban da az değilmiş keşke sen de korunsaydın deseydin keşke. Ben tek çocuk büyüdüm kalabalık aile olmak hep hayalimdi 3 çocuğum olsun dedim ama şimdi 2 olsun diyorum iyi bi gelecek sağlayım belki bi ev bırakırız çocuğumuza falan diyorum bi de bunlara bakıyorum off ki ne off.
