Hatalarımızın, yanlışlarımızın, yaptığımız kötülüklerin bir bedeli olmayacaksa iyi, dürüst, ahlaklı, erdemli bir insan olmanın ne ehemmiyeti var o zaman? Herkes kötü olurdu bu durumda. Hayatı boyunca sorumsuz, bencil, faydasız biri olarak hoyratça yaşamış bir insana etrafındaki herkesin her şeye rağmen iyilikle yaklaşması, her yaptığı kötülüğü unutması mümkün değil ki. Bu kardeş için de geçerli, evlat için de geçerli, ana baba için de...
Bu yaşına rağmen doğruyu bulamamış, ıslah olmamış bir insanın düzelmesi veya düşünmek için fırsat bulması adına o hapis cezasını alması gerekiyordur belki.