bende babamdan '''doğmasaydın keşke'' sözünü duymuştum bir kere,ona olmasada çok büyük tepkiler vermiştim,konuşmamıştım o da farketmişti,ama sonra vazgeçtim çünkü insanlar sinirle konuşabiliyor.
ben ailemi eleştirirken ileri gittiğimde, kendi kendime ''ben o lafları sinirden dedim,onlar benden büyük,bana küsemezler,boşvermeliler'' diye düşünüp bana tolerans göstermelerini beklerdim,sonra dedimki kendi kendime,onlar da çocuklaşmıyor mu bazen,bu sefer de ben affedeyim,yani babamın sinirle söylediği birşeyi,sanki 4 yaşında çocuk söylemiş gibi takmıyorum.
hatta bu seneki doğum günümü unuttu,ben belki bişeyler hazırlamıştır diye arkadaşlarımla çıkmayıp evde durmuştum,aylar sonra bir fırsat olduğunda ve yüzüne vurduğumda ''ne ara kutlayacaktım sen bütün gün geziyodun'' dedi,yani kendini savunmak için bişey uydurdu halbuki özellikle dışarı çıkmamıştım ogün.
bende takmadım,bişey olmamış gibi davrandım,böyle şeyler her ailede olur