babamdan doğum günü hediyem:(


ben de en azından çocuk sahibi olana kadar yapabileceğim bi mesleğim olmasını istemiştim ve yıllarca bunun için çalıştım.baba da olsa bi insanın kendisinden fazla düşünemez birini.herkeisn çocuklarının kazanmasını hayal ettiği okullarda okudum.dersanelere neredeyse ücretsiz gittim.bunları hayal ettiğim mesleği beni manevi olarak doyurabilecek inancımla yapabileceğim hem de yeteneklerimi kullanabileceğim bir meslek sahibi olmak için yaptım.sadece üniversiteyi ailemi mutlu etmek için okudum.onların dediği olsun huzurumuz bozulmasın babam olay çıkarmasın diye.istediğim bölüme gitmek için tercihlerle oynamam gerekirdi kaşla göz arasında ama kimseyi kandırmak yalan söylemek istemedim.hayallerimi de o tercih kağıdıyla birlikte ya bi rafta duruyodur ya da çoktan imha edilmiştir. yeni hayaller yapıyorum şimdi.ama zamana ihtiyacım var.
 
canım üzüldüm senin için
ama seni öyle iyi anlıyorum ki
ben de bankada çalışıyorum ve manevi yönden kendimi sıfırı tüketmiş gibi hisssediyorum
çünkü sevmeye sevmeye istemeeye istemey gidiyorum
gitmek zorundayım
şimdi bebeğim de olacak Allah nasip ederse
ve ben şimdiden onu nasıl bırakıp işe gideceğimi düşünerek ağlamaya başladım
ben de diyorum ki keşke sınıf öğretmeni olsaydım bir anlık gaflet işte
senin tercih kağıtlarının yanında duruyor benimkilerde
hayallerde o rafta kaldı
 

kızgınlık falan yoktu ki o an.konuyu kapatmıştık zaten 1 aydır falan konuşulmuyodu.o arada laf çarptırıyodu da ben takmıyodum.hiç bişey yokken gayet normal bi anda söledi bunu. yani artık genel düşüncesi bu şekilde.artık amacı beni yaramalak.bu sıralar bi arsa almak istiyo içinde bikaç ağaç ekip oyalanmak için.bakmaya gitceklerdi.alın işte ne güzel orda oyalanırsınız emeklisiniz artık dedim. "alcam tabi almayıp da sana mı bırakcam paraları" dedi.yani ne desem yaramanıyorum.al desem böyle diyor alma desem hiç olmuyor.
başka yerde çalışmak istiyorum onda kariyer yok deyip istemiyor.hayat amaçlarımız farklı.ama anlamıyor.napim anlamıyor.babam işte.yinede bu hayatta annemden sonra gelir öncelik sırasında.bakmış büyütmüş.görevi de olsa onu yapmayanlar da var.şükrediyorum halime ama keşke o lafı sölemeseydi.içimden büyük bi parçanın kopup çok derinlerde bi yere düştüğünü hissettim.
 
bende babamdan '''doğmasaydın keşke'' sözünü duymuştum bir kere,ona olmasada çok büyük tepkiler vermiştim,konuşmamıştım o da farketmişti,ama sonra vazgeçtim çünkü insanlar sinirle konuşabiliyor.

ben ailemi eleştirirken ileri gittiğimde, kendi kendime ''ben o lafları sinirden dedim,onlar benden büyük,bana küsemezler,boşvermeliler'' diye düşünüp bana tolerans göstermelerini beklerdim,sonra dedimki kendi kendime,onlar da çocuklaşmıyor mu bazen,bu sefer de ben affedeyim,yani babamın sinirle söylediği birşeyi,sanki 4 yaşında çocuk söylemiş gibi takmıyorum.

hatta bu seneki doğum günümü unuttu,ben belki bişeyler hazırlamıştır diye arkadaşlarımla çıkmayıp evde durmuştum,aylar sonra bir fırsat olduğunda ve yüzüne vurduğumda ''ne ara kutlayacaktım sen bütün gün geziyodun'' dedi,yani kendini savunmak için bişey uydurdu halbuki özellikle dışarı çıkmamıştım ogün.

bende takmadım,bişey olmamış gibi davrandım,böyle şeyler her ailede olur

 
Hayalindeki meslegini yapmamis olsan bile
babana Allah razi olsun babam beni okuttun diyebilmelisin...

Sana neden öyle bir söz sarf ettigini bilmiyoruz
fakat
anne ve babalar kizdiklari vakit veya disarida olan unutamadiklari
bir cok olay akillarinda eve geldiklerinde
ilk
kim karsisina ciktiysa aklina ne geliyorsa söylüyorlar...
Ciddiye alma o kadar baban o senin...

Madem matematik ögretmeni olmussun
oradan cok rahat baska bir bölüme gecebilirsin
yasin uygun.yada dedigin gibi calismayip
evlenip
evde oturup cocuklarina bakabilirsin...
Bunlar senin tercihlerin olucak
fakat ne olursa olsun babana hayir dualarini eksik etme...

Dikis kursuna gitmende güzel her zaman icin sana
faydasi olur...
 
okutmak babamın göreviydi okuttu.ve ben de en iyi şekilde okudum.herkes görevini yaptı yani lütuf değil.durumumuz iyiydi maddi olarak bu konuda zorluk falan yaşamadı zaten.ama bu yaşa kadar bakmış büyütmüş aç bırakmamış açıkta bırakmamış.bu konuda zaten hiç bi zaman hakkını yemedim.ama bunu dillendiremem çünkü bana laf sokma olarak geri döner.biz yaptık da siz yapmadınız gibi.keşke yapmasaymışız gibi.ne yaptıysak artık.

hangi bölüme geçip hangisinde inancımı yaşayarak okuyabilirim ki? bence yaşım da müsait değil.24 yaşındayım.1 yıl dersane 5 yıl okul.30 yaşında olucam.ben o zamana kadar zaten allah nasip ederse çocuk sahibi olmayı düşünüyorum.ne zaman çalışıcam ne zaman işi bırakıcam.bazı şeylerde tek şansımız olur.ünv okumak da tek şanslı olanlardandı benim için.zaten ünv okuyan iş sahibi olmuyor hemen.bunlar ütopik meseleler bana göre.
 
keşke tatlım şimdi çalışmıycam deyip restini çekiyosun ozamanda ben bu bölümü okumıycam deseydin keşke başka bi bölüm seçseydin ama keşkelerle olmuyo işte inşallah huzurlu olucan bi işe yerleşirsin
 
Son düzenleme:
küçüktüm o zaman cesaretim daha azdı.kimseye huzursuluk yaşatmak istemedim.kabullendim hayallerimden vazgeçmeyi seçtim.ama kimsenin hayallerini de yaşayamayacağımı biliyodum.yani bu mesleği yapmayacağımı.zorunda kalırsam tabi ki mesleğim bu benim artık ve bunu yapıcam öyle bi durumda.
 
Son düzenleme:
babanızın söylediği söz gerçekten hoş değil ve bir babaya yakışmıyor. Neden söyledi neler düşündü söylerken bilemeyiz tabi ki ancak babamdır deyip fazla üzerinde durmayın bence. ınsan bazen karşısındakini düşünmeden laf edebiliyor.

istediğiniz mesleğe gelince, ne yazık ki Sınav sistemimiz çok isteseniz bile arzu ettiğiniz alanda eğiim görmenizi engelleyebiliyor, ayrıca ailelerin iş kaygısı yüzünden çocuklarının, doktor, öğremenlik gibi iş garantisi olarak görülen mesleklere yönlendirildiği de açık. Sizin okumakistediğiniz bölüm neydi bilemiyorum ama sınav sonucunda o bölümü kazanamayabilirdiniz yada başka sorunlar olabilirdi.
Şu an piyasa koşullarına göre geçerli bir mesleğiniz var. "ınancımı yaşayamıyorum "demişsiniz. Devlet memuru olmasanız da özel sektörde istediğiniz şekilde çalışabilirsiniz. (başörtüsünü kastetttiğinizi düşünüyorum). yada öğretmenlik yapmak istemiyorsanız ünv diploması ile farklı alanlarda çalışabiirsiniz. en olmadı dikiş kursundan bahsediyorsunuz bu alanda uzmanlaşıp kendinize ait bir işyeri açabilir ya da bu konuda hanımlara ders verebilirsiniz.
ben babanızın kötü niyetli olduğunu sanmıyorum. sizin işgüçsahibi bir kadın olmanızı istiyor olabilir . çalışmama gerek yok demişsiniz, inşallah ihtiyacınız olmaz ama hayatın ne getireceği belli değil. her duruma hazırlıklı olmak lazım. babanızda bunları düşünüp sizin meslek sahibi iken çalışmıyor olmanıza üzülüyordur ancak bunu dile getiriş şekli yanlıştır.
ne yazık ki yaşlar ilerledikçe anne babaların kızdığımız sözlerini daha iyi anlıyor ve kabul ediyoruz. Daha yaşınız çok genç. Çok katı ve önyargılı olmayın. Önünüzde bir kapı kapanır, binlercesi açılır.geçmişe takılıp kalırsanız geleceğinizi de mahvedersiniz. (bunu birebir yaşamış biri olarak söylüyorum)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…