- 2 Mart 2015
- 2.801
- 2.688
- 108
- Konu Sahibi alekta movik movik
- #1
Vefat edeli birkaç ay oldu.
Gözümün önünden gitmiyor hastane kapısında annemin feryatları. Ben hep iyileşecek diye düşünmüştüm.
Baba bu ya. Ölür mü hiç. Daha ben gencim daha babama doyamadım ki. Ev babasız olur mu. Kim bizi kapılarda karşılayacak hoşgeldin kızım hanım bak kızımız gelmiş bebeğin gelmiş diye anneme kim haber verecek. Kim babam gibi kokacak. Kim bize akıl verecek en çıkmazlarımızda.
Kanser dediler iyileşir dedi herkes. Komalara girdi kalkar ya dediler. Tedaviler oldu tıp çok gelişti dediler. Hem umut hep bi ışık. Keşke demeselerdi. O kadar umutla doldurdular ki içimizi hâlâ da kalkıp gelecek kapıyı bize babam açacak evladım bi doğsun kucağinda hoplatacak diye düşünüyodum. Gelmiyor. Koskoca dağ gibi adamı beyaz bi parçaya sarıp toprak altına attılar. Nasıl kıydılar diyorum katili gömenlermiş gibi.
Allahım affetsin isyan ediyorum bazen.
Her an içime ateş gibi düşüyor yokluğu.
Bi haksızlığa uğrasam babam yok diye böyle yapıyorlar diyorum.
Eskiden bir dağ varmış meğer arkamda. Babam yapar babam korur günlerini gösterir aslan gibi babam var benim derdim.
O kadar kimsesiz kalıyor ki insan. Bir kolum bir bacağım yüreğimin yarısı yok gitti sanki.
Biter mi bu acı. Bazen hiç aklımda olmuyor. Gülüyorum muhabbet ediyorum alışveriş yapıyorum. Sonra aniden aklıma geliyor. Darmadağın oluyorum.
Içimi dökmek istedim. Çok özlüyorum. Rüyalar da olmasa napardım bilmiyorum.
Rabbim kimseye yaşatmasa keşke ama hayat bu. Rabbim bilmiyorum ya çok zor. Napalım...
Gözümün önünden gitmiyor hastane kapısında annemin feryatları. Ben hep iyileşecek diye düşünmüştüm.
Baba bu ya. Ölür mü hiç. Daha ben gencim daha babama doyamadım ki. Ev babasız olur mu. Kim bizi kapılarda karşılayacak hoşgeldin kızım hanım bak kızımız gelmiş bebeğin gelmiş diye anneme kim haber verecek. Kim babam gibi kokacak. Kim bize akıl verecek en çıkmazlarımızda.
Kanser dediler iyileşir dedi herkes. Komalara girdi kalkar ya dediler. Tedaviler oldu tıp çok gelişti dediler. Hem umut hep bi ışık. Keşke demeselerdi. O kadar umutla doldurdular ki içimizi hâlâ da kalkıp gelecek kapıyı bize babam açacak evladım bi doğsun kucağinda hoplatacak diye düşünüyodum. Gelmiyor. Koskoca dağ gibi adamı beyaz bi parçaya sarıp toprak altına attılar. Nasıl kıydılar diyorum katili gömenlermiş gibi.
Allahım affetsin isyan ediyorum bazen.
Her an içime ateş gibi düşüyor yokluğu.
Bi haksızlığa uğrasam babam yok diye böyle yapıyorlar diyorum.
Eskiden bir dağ varmış meğer arkamda. Babam yapar babam korur günlerini gösterir aslan gibi babam var benim derdim.
O kadar kimsesiz kalıyor ki insan. Bir kolum bir bacağım yüreğimin yarısı yok gitti sanki.
Biter mi bu acı. Bazen hiç aklımda olmuyor. Gülüyorum muhabbet ediyorum alışveriş yapıyorum. Sonra aniden aklıma geliyor. Darmadağın oluyorum.
Içimi dökmek istedim. Çok özlüyorum. Rüyalar da olmasa napardım bilmiyorum.
Rabbim kimseye yaşatmasa keşke ama hayat bu. Rabbim bilmiyorum ya çok zor. Napalım...