Anladım ama bence böyle bir adama ömür verip bunları yaşamaktansa yolun başında ne olduğunu anlaman çok iyi olmuş.Üzulmen insanı bir durum ama karşında ki pek insan değil bence değmez.Kurtulmussun yoluna bak ondan iyisinin çıkmama ihtimali bence yok.Benim takıldıgım mevzu annemi istememesinden ziyade üslubu ve zamanlaması zaten hani istemesen bile bi cekinirsin bunu o sekilde dile getirmeye dersin ki bunu yüz yüze konusuruz ya da önce diger ablana gitsin sonra bize gelsin ya da daha kırmaktan korkar bir uslupla daha uygun sekilde konusulurdu ve zor gunumde yanımda olurdu rest çekip suskunluğa burunmezdi ben sahsen istemesem bile bunu oyle bir gunde dile getiremem ya da onun hatrına katlanırım ki katlandım da bir cok sacmasapan adete vs karşımdakinden de bekledigim buydu zoruma giden beni bu sürece iten şey annemden cok beni yalniz bırakması bayramda gelmemesi acıma olan saygısızlığı
Sen konuyu yanlış mı anladın acaba veya kadın düşmanı mısın? Ya da kendi mutsuzluğunu başkalarından çıkarmaya mı çalışıyorsun bilemedim. Konunun gelin annesi ya da damat annesinin bir arada yaşama ayrımcılığıyla uzak yakın bir alakası yok. Ortada bir acı var, bir kayıp var. Bir evladın bu süreçte annesine destek olmak istemesinden, diğer kardeşleri ve kendi uzakta olduğundan annesi yalnız kalacağı için aklı onda kalacağından evinde 1 buçuk ay misafir etmek istemesinden daha doğal ne olabilir? Erkek yada kadın olarak bakılacak bir konu değil ki bu sen cinsiyet peşine düşmüşsün ama bu bir insanlık meselesi. Acaba konu sahibinin eşinin dişi versiyonu olabilir misin? İki acıyı üst üste yaşayan bir insana "gerçekçiyim" edasıyla yaklaşırken, aslında sert kelimelerinle ne kadar incitebileceğini hiç düşündün mü? Ben senin ne demek istediğini çok iyi anladım ve normal şartlarda yerden göğe kadar haklısın ama bu konuda değil. Çünkü keyfi değil, mecburi bir durum söz konusu. Eşler ortak söz hakkına sahiptirler evet ama o evliliği evlilik yapan şey acıya da ortak olabilmektir.Ben nasıl yapılacağını söyleyeyim size, normalde gitmiştim ama biri alıntı yapınca cevap verdim. Şimdi konunun üstünde 3 noktalı bir yer var , orda seçenekler çıkacak, tam hatırlamıyorum ama bi bakın bulursunuz.
Başın sağolsun, Allah sabır versin. Hayatına alıp aynı yastığa baş koyduğun adamın gerçek yüzünü kötü bir tecrübeyle ögrenmişsin ne yazık ki. Sen iyiyken birilerinin iyi olmasının hiç bir değeri yoktur. Asıl senin zor zamanında kimin elinden tuttuğudur mühim olan. Malesef eşin daha ilk sınavda sınıfta kalmış. Düşün ki insan dahi olmayı beceremeyen, vicdanı-merhameti olmayan bir varlık sana koca, ileride çocuklarına baba olur mu?
Amin Allah razı olsun. Avukatta bilgilendirdi hiçbir mesajı silmemem konusunda hazırlıklıyım şuanda her şeye. Hep böyle biri degildi inanın evlilik çok değiştirdi sevgiden ziyade bana karşı olan duygu hırstı sanırım sevgi olsaydı bunları yaşamazdım ama en acısı insanliginda olmaması çünkü ben düşmanım olsa dahi yasına saygım olurduBaşınız sağolsun,inşallah affetmezsiniz tekrar.Belki de esiniz hep bencil bir adamdı,siz onu görmezden geldiniz.Mesajlarini silmeyin,evden eşyalarınızı alın şeklindeki özellikle.Kendinize bir avukat tutun hemen o sizi yonlendirsin.Belki de bu kötü olay eşinizin gerçek yüzünüzü görmenizi sağladı.Babaciginiz giderken size bir ışık tuttu.
Elbette öyle insan annesine arkasını dönebilir mi hiç böyle bir insan için en başta babama verdigim sözü tutmamış olurdum elbet bir gün vicdanlariyla bas basa kalacaklar Allaha havale ettimHer şeyi geçtim sosyal medyadan ergenler gibi kızları eklemesi nedir Allah aşkına ya? Acınızı yaşamanıza müsade etmemiş, şefkat merhamet göstermemiş, üstelik acınız çok taze yalnız kalan annenizi kabul etmemiş. Bence en başta kendisini göstermesi iyi olmuş.
Annenize merhamet etmemiş ilerde size eder mi? Ya da onun başına böyle bir durum gelsin getirir sorgusuz sualsiz evin orta yerine koyar kendi ailesini çünkü o ERKEK!! En mantıklı şeyi yapmışsınız hani klasik bir laf söyleyeceğim ama koca bulunur anne bulunmaz. Bir musibet bin nasihatten iyidir lafı boşuna denmemiş. Asla geri adım atmayın o boşluk zamanla çok güzel dolacak emin olun
Merhabalar. Şuanda çok kötü bir dönem geçiriyorum ve kafam çok karışık belki birilerinden fikir almak iyi olur düşüncesiyle buraya yazmaya karar verdim. Babam 4 yıldır kanser hastasıydı, ben 7 yıllık ilişkim olan kişiyle 11 aylık evliyim dışarıya gelin gittim ve benim düğünümden sonra kötüleşmeye başladı çok zor günler geçirdik organ yetmezliğine girdi son dönemleri hem onun için hem bizim için çok ağır geçti ve 8 Nisan da babamı kaybettim. Bu esnada eşim 26 günlük askerdeydi ve son günlerinde de cenazesinde de bulunamadı sadece telefondan görüşüyorduk. Biz 3 kız kardeşiz, ben en küçükleriyim ablalarım evli çocuklu onlar da dışarda yaşıyorlar ve bizim tüm akrabalarımız farklı illerdeler bu durumda annem babamdan sonra tek başına kaldı biz de acımız daha çok taze olduğu için ilk yıl annemizin belirli araliklarla bizlerin yanında kalmasına karar verdik tek çıkar yolu buydu bizim ona onun bize ihtiyacı vardı bu süreçte çünkü hem öncesi hem kaybetme süreci çok kötüydü çok zor günler geçirmiştik ilk benim yanıma gelecekti 1 bucuk ay falan kalmasını istiyordum sonra diğer ablamin yanina gececekti ve en azından ilk zamanları bu şekilde atlatacaktık. Ben bu durumu babamın kaybettikten 3 gün sonra eşimle paylaştım ve geriye çok sert bir tepki aldım 1-2 haftadan fazla misafir edemeyecegini ev ev üstüne olmayacağını asla rahat edemeyeceğini söyledi ve çok kötü bir üslupla bana rest çekti ve hiç geri adım atmadı. Benim evliliğim boyunca ne annem ne babam ne ailemden kimse evime gelmemişti babam bir kere bile evime gelemeden vefat etti bense onun ailesini akrabalarını defalarca ağırladım misafir ettim hep tek taraflı oldu bu durumlar ve annemin maaşı evi arabası var asla maddi manevi bir yükü olmaz hicbirimize çok düşünceli etliye sütlüye karışmayan anlaşması çok kolay biridir bugüne kadar da hicbir damadıyla bir sorunu olmamıştır Bu kadar kötü bir zamanda bunu yaşatması çok canımı yaktı ve bunca yıldır ilk defa ben de geri adım atmadım alttan almadım annemi kabul etmiyor ve bu kadar acı günümde merhamet etmiyorsa daha ayrilabilecegimizi söyledim o da karşılık olarak gerekeni yap bende bitti sözümden dönmem yazdı sonrasında tamamen sessiz kaldım olaydan 8 gün sonra 7 defa falan aradı açmadım ve ardından tekrar telefonumu açmadın bir daha yüzünü gormek istemiyorum sözünün arkasinda dur seklinde rest mesajı atti yine sessiz kaldım ama her şeye rağmen yas bayramı, ölüm bu diye bayramda benim ve ailemin yanına gelmesini bekledim gelmedi üstüne bir de 1 mayıs akşamı bana gel eşyalarını topla şeklinde mesaj attı ve bunun icinde 9 mayısa kadar süre verdi ailem gitmeden önce son kez kendini arayıp gideceğimizi haberdar etti yine aynı kafadaydı bir yıl dolunca anlaşmalı boşanırız gelsin alsin eşyasını dedi bunun uzerine babamın yas bayramının üçüncü günü 2 eniştem ve bir ablamla evlendigim sehre esyalarimi toplamaya gittim onca seyin üstüne bir de evimi topladım geldim hemen ertesi gün ailesi de kendi de beni engelledi her yerden tüm dugun kına söz nişan resimlerini sildi şimdi kızları ekliyor sosyal medyadan ve biz hala evliyiz şuanda inanilmaz bir boşluktayım çok büyük bir hayal kırıklığı yaşadım o kadar kendilerini haklı goruyorki karşı taraf aklım almıyor ve tüm herkesten saklıyorlar şuan da durumları bense psikologa gitmeye başladım çok kötü bir durumdayım bugunumde bunu yaşayanı affetseydim kendime saygım kalmazdı ama bir yandan da yaşanmışlık çok fazla ve çok yalniz hissediyorum şuan hem babasızlık hem bir anda değişen hayatım hepsini kabullenmek cok zor geliyor. Doğru mu yapıyorum baska ne yapabilirim bilmiyorum ...
İnan düzelmiyorlar tecrübeyle sabit (eşimden bahsetmiyorum) giden sadece senden gidiyor o yaptığıyla kalıyor bir de kendini haklı çıkarıyor gel de çıldırma. Babana Allah rahmet eylesin. Bu acınızı unutturacak daha büyük bir acı yaşatmasın. Maalesef insan böyle şeylerde tanıyor en yakınındakini. Annen için güçlü ol bir de o kendini kötü hissetmesin. Her şey düzelecek emin ol sadece biraz zaman lazımElbette öyle insan annesine arkasını dönebilir mi hiç böyle bir insan için en başta babama verdigim sözü tutmamış olurdum elbet bir gün vicdanlariyla bas basa kalacaklar Allaha havale ettim
Sizin de başınız saolsun Rabbim hepimize sabır versin benim bir de önceki hastalik süreci de vardı günden güne eridi babam gerçekten tarif bile edilemeyecek bir acı çok zor ne alismak mümkün ne unutmak ve dediginiz gibi böyle bir zamanda yalniz birakilmanın affı olmuyorOncelikle basiniz sag olsun. Rabbim dayanma gucu versin. Olum acisini tatmak hic bir aciyla es deger degilken siz bir de esinizin gercek yuzunu gormussunuz cok uzuldum size. Ayni aciyi tatmis biri olarak esim yanimda olmasaydi gozumu kirpmadan bosardim. Dogru mu yapiyorum diye sormussunuz ya boyle merhametsiz, vicdansiz birinin gercek yuzunu gordugunuz icin sadaka verin.
Bir gün belki aynı acıyı yaşar aynı duruma düşerse anlar ne yaptığını onun da zaten benim icin bir önemi kalmamis olacak umarim bir an önce duzelir hersey Allah zorda olan herkesin göğsünü genisletecek sebepler versinİnan düzelmiyorlar tecrübeyle sabit (eşimden bahsetmiyorum) giden sadece senden gidiyor o yaptığıyla kalıyor bir de kendini haklı çıkarıyor gel de çıldırma. Babana Allah rahmet eylesin. Bu acınızı unutturacak daha büyük bir acı yaşatmasın. Maalesef insan böyle şeylerde tanıyor en yakınındakini. Annen için güçlü ol bir de o kendini kötü hissetmesin. Her şey düzelecek emin ol sadece biraz zaman lazım
Sizin de başınız saolsun Rabbim hepimize sabır versin benim bir de önceki hastalik süreci de vardı günden güne eridi babam gerçekten tarif bile edilemeyecek bir acı çok zor ne alismak mümkün ne unutmak ve dediginiz gibi böyle bir zamanda yalniz birakilmanın affı olmuyor
Yo aksine sevilmemek bu durumda en iyi secenek sanırım en azından kafamdaki her seye cevap olabiliyor bunu kabullenmek ama siz bile beni tanimadan bir insan olarak bile sevmeden bilmeden bu durumda diye merhamet edebiliyor rahatlatmaya çalışıyor destek oluyorsunuz ki karsimdaki yillarimi verdiğim sevdiğim adamdı düşünün işte yapılanın ağırlığınıBiliyorum ayni sureclerden gectim cok zor yasamayan uzaktan ahkam keser. Konusmak dertlesmek isterseniz ne zaman isterseniz bana ozelden de yazabilirsiniz. Insan aklini kaybetmekten korkuyor, ben yeri geldi esimle dahi konusmak istemedim bambaska biri olmustum. Bir suru sacmalik yaptim esim hep anladi. Bazen dusunurum ayni sacmaliklari esim bana yapsaydi ne yapardim diye. Sizin esinizin tavrina diyecek kelime bulmakta zorlaniyorum. Cok cok uzuldum sizeumarim bundan sonra hic olmadiginiz kadar mutlu olursunuz. Boyle bir zamanda esinizin yaptiginin yenilir yutulur tarafi yok. Hic dusunmeyin dogru mu yapiyorum diye. Sizi uzmek istemem ama esinizin sizi sevdigini de hic dusunmuyorum.
Yo aksine sevilmemek bu durumda en iyi secenek sanırım en azından kafamdaki her seye cevap olabiliyor bunu kabullenmek ama siz bile beni tanimadan bir insan olarak bile sevmeden bilmeden bu durumda diye merhamet edebiliyor rahatlatmaya çalışıyor destek oluyorsunuz ki karsimdaki yillarimi verdiğim sevdiğim adamdı düşünün işte yapılanın ağırlığını
CNm öncelikle Allah babana rahmet eylesin inşallah bende kaybettim çok acı ve ağır bir dönem ama hiçbir acı aynısı gbi kalmıyor düşün babanın olmesjne alışıyorsun nerde kaldiki eş yani eşin bence hersyi bitirmiş gibi şuan o başka kafalarda sni kaybedince değerini anlatmi bilmem ama bitirmiş belli aileside ne kdr kötü insan bir ara bulr eder hemen engellemiş dmekki bnlr hep sahte kisiler Allah'ım hakkinda hayırlısını versin inşaallah eşin hatasını anlar da kötü zamanda yanında olmadığından ilerde sna faydası olckmi ztenki dünyaları derse sana bu saatten snra nolck ilerde hep aklına gelck affedemicn ama yinede kimsenin ayrlmasni istemem karr snn hakkında hayrlisi tek soleyeblcm üzülme kafana takma sağlık gittimi gelmez kendin için toptan kimsenn sna faydası olmuor sonraMerhabalar. Şuanda çok kötü bir dönem geçiriyorum ve kafam çok karışık belki birilerinden fikir almak iyi olur düşüncesiyle buraya yazmaya karar verdim. Babam 4 yıldır kanser hastasıydı, ben 7 yıllık ilişkim olan kişiyle 11 aylık evliyim dışarıya gelin gittim ve benim düğünümden sonra kötüleşmeye başladı çok zor günler geçirdik organ yetmezliğine girdi son dönemleri hem onun için hem bizim için çok ağır geçti ve 8 Nisan da babamı kaybettim. Bu esnada eşim 26 günlük askerdeydi ve son günlerinde de cenazesinde de bulunamadı sadece telefondan görüşüyorduk. Biz 3 kız kardeşiz, ben en küçükleriyim ablalarım evli çocuklu onlar da dışarda yaşıyorlar ve bizim tüm akrabalarımız farklı illerdeler bu durumda annem babamdan sonra tek başına kaldı biz de acımız daha çok taze olduğu için ilk yıl annemizin belirli araliklarla bizlerin yanında kalmasına karar verdik tek çıkar yolu buydu bizim ona onun bize ihtiyacı vardı bu süreçte çünkü hem öncesi hem kaybetme süreci çok kötüydü çok zor günler geçirmiştik ilk benim yanıma gelecekti 1 bucuk ay falan kalmasını istiyordum sonra diğer ablamin yanina gececekti ve en azından ilk zamanları bu şekilde atlatacaktık. Ben bu durumu babamın kaybettikten 3 gün sonra eşimle paylaştım ve geriye çok sert bir tepki aldım 1-2 haftadan fazla misafir edemeyecegini ev ev üstüne olmayacağını asla rahat edemeyeceğini söyledi ve çok kötü bir üslupla bana rest çekti ve hiç geri adım atmadı. Benim evliliğim boyunca ne annem ne babam ne ailemden kimse evime gelmemişti babam bir kere bile evime gelemeden vefat etti bense onun ailesini akrabalarını defalarca ağırladım misafir ettim hep tek taraflı oldu bu durumlar ve annemin maaşı evi arabası var asla maddi manevi bir yükü olmaz hicbirimize çok düşünceli etliye sütlüye karışmayan anlaşması çok kolay biridir bugüne kadar da hicbir damadıyla bir sorunu olmamıştır Bu kadar kötü bir zamanda bunu yaşatması çok canımı yaktı ve bunca yıldır ilk defa ben de geri adım atmadım alttan almadım annemi kabul etmiyor ve bu kadar acı günümde merhamet etmiyorsa daha ayrilabilecegimizi söyledim o da karşılık olarak gerekeni yap bende bitti sözümden dönmem yazdı sonrasında tamamen sessiz kaldım olaydan 8 gün sonra 7 defa falan aradı açmadım ve ardından tekrar telefonumu açmadın bir daha yüzünü gormek istemiyorum sözünün arkasinda dur seklinde rest mesajı atti yine sessiz kaldım ama her şeye rağmen yas bayramı, ölüm bu diye bayramda benim ve ailemin yanına gelmesini bekledim gelmedi üstüne bir de 1 mayıs akşamı bana gel eşyalarını topla şeklinde mesaj attı ve bunun icinde 9 mayısa kadar süre verdi ailem gitmeden önce son kez kendini arayıp gideceğimizi haberdar etti yine aynı kafadaydı bir yıl dolunca anlaşmalı boşanırız gelsin alsin eşyasını dedi bunun uzerine babamın yas bayramının üçüncü günü 2 eniştem ve bir ablamla evlendigim sehre esyalarimi toplamaya gittim onca seyin üstüne bir de evimi topladım geldim hemen ertesi gün ailesi de kendi de beni engelledi her yerden tüm dugun kına söz nişan resimlerini sildi şimdi kızları ekliyor sosyal medyadan ve biz hala evliyiz şuanda inanilmaz bir boşluktayım çok büyük bir hayal kırıklığı yaşadım o kadar kendilerini haklı goruyorki karşı taraf aklım almıyor ve tüm herkesten saklıyorlar şuan da durumları bense psikologa gitmeye başladım çok kötü bir durumdayım bugunumde bunu yaşayanı affetseydim kendime saygım kalmazdı ama bir yandan da yaşanmışlık çok fazla ve çok yalniz hissediyorum şuan hem babasızlık hem bir anda değişen hayatım hepsini kabullenmek cok zor geliyor. Doğru mu yapıyorum baska ne yapabilirim bilmiyorum ...
Neden bilmiyorum ama zor geliyor her sey maalesefCNm öncelikle Allah babana rahmet eylesin inşallah bende kaybettim çok acı ve ağır bir dönem ama hiçbir acı aynısı gbi kalmıyor düşün babanın olmesjne alışıyorsun nerde kaldiki eş yani eşin bence hersyi bitirmiş gibi şuan o başka kafalarda sni kaybedince değerini anlatmi bilmem ama bitirmiş belli aileside ne kdr kötü insan bir ara bulr eder hemen engellemiş dmekki bnlr hep sahte kisiler Allah'ım hakkinda hayırlısını versin inşaallah eşin hatasını anlar da kötü zamanda yanında olmadığından ilerde sna faydası olckmi ztenki dünyaları derse sana bu saatten snra nolck ilerde hep aklına gelck affedemicn ama yinede kimsenin ayrlmasni istemem karr snn hakkında hayrlisi tek soleyeblcm üzülme kafana takma sağlık gittimi gelmez kendin için toptan kimsenn sna faydası olmuor sonra
Bu duygularla git gide taş kalpli biri olacağımı düşünürdüm oysa git gide tüm yaşadıklarım cok ağır bir yük haline geliyor omuzlarimda telaşlıyım daha fazla canimi yakacak ne yasayacagim ne göreceğim diye kendimi çoo büyük bir boslukta hissediyorum çünkü yanimda sadece annem var oda benden güc almaya calisirken benim dayanacagim kimse yok yansitamiyorum bile içimde kopan firtinaları kimseye yaptigim hicbir seyden pismanlik duymuyorum ama bunlari yasiyor oldugum icin cok üzgünüm bu zamanlarda yalnız birakilmayi hakedecek ne yaptim diye soruyorum kendime istemsizce hiç sevilmedigim gercegi çarpıyor yüzüme onca zamanimi emegimi bombos heykel kadar duygusuz bir adama harcamis olmak hasta babamla son bir yılımı boyle bir adam yüzünden uzakta gecirmis olmak canımı yakıyor bir yandan bir an önce hayatimdan silip atmak istiyorum bir yandan deli gibi canını yakmak istiyorum ama yapacağım hicbir şey yasattigini yasatmayacak biliyorum da. İki ayrı yokluğa alismak durumundayim şuan biri babam biri eşim dedigim insan ve neyi nasıl yapacagima dair en ufak bir fikrim yok en cok da gücüm yok bir kac gunlugune yok olsam geriye farklı biri olarak dönerim gibi geliyor. Sabrediyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?