Babamı kaybettim. Ölüm ve yas süreci hakkında?

kahvetelvesii7 .!.:

Merhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?

Genişletmek için tıkla...

kahvetelvesii7 .!.:

Merhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?​

Genişletmek için tıkla...

kahvetelvesii7 .!.:

Merhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?

Genişletmek için tıkla...

maviiiipanda99 .!.:

Ölüm ne kadarda uzak gelirdi bana hep korkardım ama bu kadar yakinda geleceğini tahmin etmezdim önceden mutluymusum ölüm girmeyen evler tammış meğer ne basit şeylere üzülmüşüm cenazelerde ne kadar empati kursamda empatisi kuralamayan tek şeymiş ölüm. 2025 babamı aldı benden bi anda hemde hiç alıştırmadan pat diye ölüme alışılmaz elbette ama ani olması yıktı bi enfeksiyonla yattık hastaneye doktorlar umutluydu yatağını bile hazırladık gelecekti o buz gibi yoğun bakimda son kez konusamadan helalleşemeden gitti babam icimdeki kiz çocugu enkazin altında kaldi sanki hic bir zaman tam bi baba kiz olamamiştik sevgisini belli etmezdi bende öyle . 25 yaşımda babasız kalmak yıktı beni bu kadar erken olmamaliydi 4 ay oldu hala alışamıyorum nasıl geçecek bilmiyorum ama geçmiyor acısı , hep yarimim hep eksik çok özledim baba seni cenazelerden hep bi ürkerdim buz gibi babami öptüğümde anladım inssn sevdiginden korkmuyormuş icimi biraz olsun dualarla rahatlatiyorum hala ruyalarimda kendimle cebelleşiyorum öldüğünü kabullenemiyorum nasil kabulleneyimki baba gülsem kendimi suçluyorum sanki yanlış bisey yapıyormuşum gibi yemek yerken aklims geliyorsun icim bi tuhaf oluyor bu yas neymiş böyle. En çokta geçmesini beklerken özlemin artması yıkıyor insanı hala galerime giremiyorum baba senin haberini verdiklerinde çalan zil sesine bile tahammülüm yok heleki seni benden alan o şehir yakınından bile geçmem babam sarılamadım sana doya doya anneme farkettirmeden ağlıyorum üzülmesin diye adını hala mezarda görsem de inanamıyorum. Keşke gelsen ah keşke içim çok acıyor baba. Baba kelimesini kullanamak çok acıtıyor canımı. Bir gun kavusucaz biliyorum babam o güne kadar seni hep özlicemm...

Genişletmek için tıkla...

kahvetelvesii7 .!.:

Merhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?

Genişletmek için tıkla...

SEHER YILDIZI .!.:

bir plak olsam
zeki müren çalsam
bozulsam
aynı yerde takılsam
hep tekrarlasam
BABAM
Elbet bir gün buluşacağız.......

babamın ardından hep bunu okurdum. nisanda 4 sene oldu babama. Olmaz olası korona aldı onu bızden. 13 gün yoğun bakımda hep iyi , kendi işini kendi yapıyor, huysuzluk ediyor ama hep arkasına ama kalbi var bunu unutmayın dediler. ben korona zamanı gidenlerin kasıtlı ilaçlarla sonsuzluğa uğurlandığını düşünüyorum. bizde korona ve karantinadaydık. çok ağır atlattık 15 günde 10 kilo vermiştim. çok zor zamandan geçerken bi de babamı yoğun bakım yükü vardı içimizde. 13 gün göremedik. 13 gün bi başına o alet seslerinin içinde yanlız kaldı. eminim kapılarda kaldı gözü. sonra baktı olacak gibi değil ömrümü feda ettiğim 4 çocuğum karım torunlarım gelmiyor o zaman ben gideyim de bensizlik neymiş görsünler dedi heralde bize küstü gitti. çok duygusal , bi yerine iğne batsa nazlanan adam koca korona yoğunbakımında yalnız kaldı. hiç onluk değildi. simdi o sonsuzlukta biz acaba bize bişey demek ister miydi , acaba kimi görmek isterdi . acaba o 13 günde ne yaptı , canı yandımı düşünceleri kaldı. bunun adı özlem değil bence. bu kadar basit bi kelime ile izah edilemez koca bir yokluk koca bir boşluk.
hiç geçmedi , geçmiyor. aklımıza gelmeyen , göz yaşı dokulmeyen bir gün var mı hatırlamıyorum. Alamadığın nefeslere , dayanamayıp duran kalbine kurban oldugum adam çok özledim seni .
sizin de başınız sağolsun. keşke teselli edecek bi cümlem olsaydı sizi. rabbim cennetinde kavuştursun bizleri. Elbet bir gün buluşmamız lazım. tamamlanmamış çok şeyimiz var.....

Genişletmek için tıkla...

kahvetelvesii7 .!.:

Merhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?

Genişletmek için tıkla...

kahvetelvesii7 .!.:

Merhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?

Genişletmek için tıkla...

kahvetelvesii7 .!.:

Merhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?

Genişletmek için tıkla...

kahvetelvesii7 .!.:

Merhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?

Genişletmek için tıkla...