nerden başlasam bilemiyorum. Aile okul aşk bütün hayatım altüst. en başta okulum. ailemin maddi durumu kötü borçlarımız var diye geçen yıl okulumu dondurdum. babamı çok zor ikna ettim ama ettim sonunda ve kayıt olup dondurdum.buyıl başlamak üzere. gitmeme 1 ay kala evde çok büyük sorunlar yaşadık farklı sebeplerden geçim sıkıntısından ve babam bütün aileye zulm etti. konuşmadık ağladık sızladık bayramımız ramazanımız zehir oldu ama direndik . sonra okulada izin vermez diye çok korktum ama izin istedim git dedi ve eylülün ilk haftası okula gidecektim bavulumu topladım. ama gitmeme 1 gün kala babam gideceksen bidaha bu eve dönme ve annen ile ablanıda kovarım dedi. gözüm kararmıştı gidicektim ama annemin yalvarışına çok üzüldüm gdemedim. Babamın göndermemesindeki sebepte eğitimci olan kuzeninin arayıp okul bölümü kötü diye doldurması. çokta istemiyordu okutmayı zaten eline koz geçmiş oldu.babam hep çalış oku derdi istanbulda kalıp çalışıp okuycaktım özel üniversiteye gidip.çalıştıgım yerde kabul etti parttime çalışmamı.2.tercihleri bekliyodum heycanla ama babam bunada karıstı ve gitmiceksin okumuycaksın dedi. ondan nefret ettiğim halde sırf okula izin versin diye yüzüne güldüm dediklerini hizmetini yaptım ama hala evdeki huzursuzluk bitmedi. ben onu düşünüp 1 yılımı gözden cıkardım ve o yaptıgı haksızlıgı görmeden bana meydan okuyo gitmiceksin diyo.çok gücüme gidiyo.insan öz babasınada güvenmiycekse kime güvenicek daha. o eve dair herşeyi geride bırakıp alıpbasımı g,tmek istiyorum.ama güvenebilecegim kimsem yok. kendi başıma okumama bile izin vermiyo artık ve ben hala sbaırla susuyorum izin alabilmek için.üstüne 3 yıllık ilişkimde bitti. evdeki huzursuzluk , ayrılıgımı, okulum hepsi darmadağın. herkese karsı susmaktan içimdekileri söyleyememekyen yoruldum. bana yapılan haksızlıga karsı hesap bile soramıyorum. sürekli kendi kendime konuşuyorum , babama içimden söylemk istediklerimi söylüyorum. ben daha 19 yasındayım. ama ölmeyi hiç bukadar istememiştim. ailemden nefret ediyorum. artık içimde tutamıyorum her gece ağlayarak uyumaktan düşünmekten bunları gücüm kalmadı