Merhabalar.
Konum babamın bakışları.
Babamın bakışlarından rahatsız oluyorum.
Küçükken spor yaptığım için insanlar tarafından beğenilen bir fiziğim var.(bunu kendimi övmek için söylemiyorum lütfen bu şekilde anlamayın, bunu olaya açıklık getirmesi içi, benim bu olayın nedeninin bu olduğunu düşündüğüm için belirtiyorum)
Geçen yaz bir taciz olayı yaşadım. Sapık bir adam arkamdan sarıldı ben çığlık atınca kaçtı.
Birkaç adam peşinden koştu yakalamaya çalıştı ben de babamı aradım gelip beni aldı.
Ben bu olayı hala atlatamadım, bu yüzden erkeklerin bakışlarına bana olan davranışlarına çok dikkat eder oldum.
Babama gelecek olursam, babam iyi biri bugüne kadar asla beni kırmadı, ne istersem yapar.
Annemi çok seviyor.
İyi biri yani.
Ama şu son zamanlarda beni çok rahatsız eden bakışlarını yakalıyorum.
Mesela ben yürüyüşe çıkarken tayt giyiyorum arkama bakışını yakalıyorum hem de birkaç kez.
başka taraflarıma da bakıyor utanıyorum yazmaya.
bazen diyorum ki acaba ben o unutamadığım olayın etkisinde olduğumdan mı böyle hissediyorum.
Ama birkaç kez yakaladığım için eminim.
Moralim çok bozuk.
Bana bir şey yapacağından değil ama mesela dar kıyafetlerimle salonda oturamıyorum, bazen babamdan kaçıyormuşum gibi hissediyorum.
Böyle şeyler kolay yazılmıyor, bilmiyorum içim çok sıkıntılı.
Ne yapacağımı bilmiyorum.