- 27 Nisan 2011
- 592
- 334
- 303
merhabalar eşimden ayrıldım ailemle yaşıyorum ayrı eve çıkacağım ama biraz daha zamanı var.babamla bir konuda tartıştık konu ne derseniz benim ablam 18 yaşında evlilik yaptı eşinden ayrıldı çok kısa sürdü zaten o ara bilezikleri vardı onları babam aldı ihtiyaç oldukça bozdurdu ama ablam da şimdi geri istiyor bileziklerini ben küçüktüm hakkımı savunamadım diyor o zaman şimdi ablam 38 yaşında.ablam ev hanımı tarlaya falan gidyor gündelik işlere geçen resim atmış tarlada haline acıdım babama keşke destek olabilsek dedim elimizden geldiği kadar o da ben de ne destek olacağım ya diye bağırmaya başladı ben de birşeyler dedim ablamın altınları harcandı bizim ona destek olamamız lazım dedim ben elimden geldiği kadar oluyorum sürekli ablamda destek bekliyor zaten alenen çünkü durumu ortada.her neyse altınları bozuldu dediğim için beni evden kovdu babam gelme bu eve bir daha bana torunda lazım değil evlatta dedi evi terk etti annem beni suçladı zaten onun gölgesi yeter bana ne yaptın böyle gtti adam dedi vs sorun şu ki beni heryerden engelledi.ben de ayrıldım evden.barış diyor herkes sen adım at diyor ama ben evi terk edeceği kadar kötü birşey demedim.evden gitmesi ve engellemesi .ocukca geldi.bu arada ailemden hiç bir maddi destek görmüyrum tam tersi onlar benden görüyor evliyken yaptıkları kışlık hazırlıkların bile parasını veririrm.sevgi de görmedim asla o evde yaşadığımdan beri hep hakaret annem sürekli kızar onu oraya niye koydun çocuğum bi yeri kirletse evde kıyametler kopar çocuğuna bakmak zorunda değilim ver kreşe.hiç sevgi görmedim .babamla o gün tartışmadan bir de sen çocuğuna bakamıyorsun bak bembeyaz dedi ben de gayet iyi bakoyrum doktorumuz kilosu iyi diyor dedim.yani ailem beni çok yıprattı hayatıma artıları yok manevi olarak da yok asla.
