Babasının şımarık kızı

Cileklivanilinn

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
7 Aralık 2018
6.318
16.634
27
Arkadaşlar çok çok çok öfkeliyim.
Konuştuğum kişiyle otururken bana sürekli sorular soruyordu. Ben pek dert anlatmayı sevmem, kendini acındırmak gibi gelir. Dertlerimi bile şakaya vurarak anlatırım. Genelde karşımdaki kişiyi güldürmeyi, eğlendirmeyi severim. Her neyse, otururken konu aileden açıldı. Ben de geçmişte babamın ilgisiz olduğu birkaç olaydan bahsettim. Önemsiz konulardı çünkü derin konuları konuşmak istemedim. Anlattığım şeyleri küçümsedi. Sonra da "sen babasının şımarık kızısın" dedi. Bunu da geçtim küçümseyerek bakıyorsun bana falan diyor. Alakası yok. Eski sevgilisinin babası yokmuş. Kıza çiçekler falan almış(bunu kendi yöntemlerimle öğrendim) bana ise resmen kin duyuyor. Benim annem babam ayrı ve çok da zorluklar yaşadım. Ama kimseyle tam güven oturtmadan özelimi dökmem. Günlerdir içim sıkılıyor. Haksızlığa uğramış gibi hissediyorum. Cileklinin kimseye ihtiyacı yok zaten demişti bir keresinde de. Halbuki sevgiye o kadar ihtiyacım var ki. Sadece zayıf yanlarımı göstermeyi sevmiyorum ben.
Ben bu durumu daha önce de yaşadım. Daha ikinci buluşmada adam bana hadi dertlerini anlat falan diyordu. Bana mı denk geliyor, tesadüf mü anlamıyorum ama çok yaralanıyorum. Kendimi açamamaktan, yanlış anlaşılmaktan bıktım. Şöyle içimi döktüğüm ve bir daha doğru düzgün tanımadığı insanlar hakkında atıp tutmamasını söylediğim bir mesaj yazmak istiyorum. Bastırdığım duygular bana çok zarar vermeye başladı. Siz ne düşünüyorsunuz?
 
Aynı durumu farklı kişilerle tekrar tekrar yaşıyorsanız verdiğiniz izlenim öyledir belki. Siz hiç farkındada olmayabilirsiniz. Bi uzmanla konuşmanızda fayda olabilir.
Ben dert açmak kendimi acındırmak istemiyorum. Erkekler sanırım şefkat duyabilmek için yapıyorlar bunu.
 
Arkadaşlar çok çok çok öfkeliyim.
Konuştuğum kişiyle otururken bana sürekli sorular soruyordu. Ben pek dert anlatmayı sevmem, kendini acındırmak gibi gelir. Dertlerimi bile şakaya vurarak anlatırım. Genelde karşımdaki kişiyi güldürmeyi, eğlendirmeyi severim. Her neyse, otururken konu aileden açıldı. Ben de geçmişte babamın ilgisiz olduğu birkaç olaydan bahsettim. Önemsiz konulardı çünkü derin konuları konuşmak istemedim. Anlattığım şeyleri küçümsedi. Sonra da "sen babasının şımarık kızısın" dedi. Bunu da geçtim küçümseyerek bakıyorsun bana falan diyor. Alakası yok. Eski sevgilisinin babası yokmuş. Kıza çiçekler falan almış(bunu kendi yöntemlerimle öğrendim) bana ise resmen kin duyuyor. Benim annem babam ayrı ve çok da zorluklar yaşadım. Ama kimseyle tam güven oturtmadan özelimi dökmem. Günlerdir içim sıkılıyor. Haksızlığa uğramış gibi hissediyorum. Cileklinin kimseye ihtiyacı yok zaten demişti bir keresinde de. Halbuki sevgiye o kadar ihtiyacım var ki. Sadece zayıf yanlarımı göstermeyi sevmiyorum ben.
Ben bu durumu daha önce de yaşadım. Daha ikinci buluşmada adam bana hadi dertlerini anlat falan diyordu. Bana mı denk geliyor, tesadüf mü anlamıyorum ama çok yaralanıyorum. Kendimi açamamaktan, yanlış anlaşılmaktan bıktım. Şöyle içimi döktüğüm ve bir daha doğru düzgün tanımadığı insanlar hakkında atıp tutmamasını söylediğim bir mesaj yazmak istiyorum. Bastırdığım duygular bana çok zarar vermeye başladı. Siz ne düşünüyorsunuz?
Dertleşemediğin adamdan yol arkadaşı olmaz

Kendini rahatsız hissediyorsan düzenli şekilde terapiye başlayabilirsin
 
Yani flörtle durduk yere ailevi mesele paylaşmak doğru gelmiyor bana ilk etapta. Bu insanların amacını da anlamıyorum. Derdim olmayınca sevilemiyor muyum garip yani
bahsettiğin kişi daha önce hakkında konu açtığın tip mi ?
çünkü konuşmaları ve tavırları ona aşırı benziyor
küçümsemeler falan
babasının şımarık kızı lafı tam da ondan çıkacak bi cüme gibi duruyor

dert meselesini ben de zaman zaman düşünürüm. bazı insanların sorunları asla bitmiyor
en sonuncu ilişkim çok toksikti ve hayatında sürekli bi derdi vardı
ailesiyle sorunları var, işiyle ilgili sorunlar var bilmem ne sürekli olumsuz şeyler olup duruyordu yaşamında
ve sürekli o dert anlattıkça benim içim şişiyordu . çünkü yardımcı olabileceğim konular değildi
ve ben ona hiç dert anlatmazdım çünkü yeterince dertli zaten. öeeh bak hatırlayınca bile rahatsız oldum
bi gün kalktı bana, biz senle çok farklıyız dertlerimiz bile farklı, benzemiyor bile dedi
bu cümle benim çok kafama takıldı mesela. nedir yani benim boğazıma kadar borcum olsun
aile bireylerim beni dışlasın benle görüşmesin
arkadaşlarım kazık atsın, iş kurayım iflas edeyim
birileriyle icralık olayım falan bunu mu istiyor acaba diye düşündüm .
ve böyle insanların karşı tarafı kıskandığına falan inanıyorum ben artık
kimse dertsiz değil tabi ama bazı insanların sahiden burnu hiç boktan kurtulmuyor
ve buna sebep olan şeyler kendi seçimleri
sonra karşısındaki insanın majör dertleri olmayınca kendilerince aşağılık kompleksine girip karşı tarafı gömmeye başlıyorlar
 
Arkadaşlar çok çok çok öfkeliyim.
Konuştuğum kişiyle otururken bana sürekli sorular soruyordu. Ben pek dert anlatmayı sevmem, kendini acındırmak gibi gelir. Dertlerimi bile şakaya vurarak anlatırım. Genelde karşımdaki kişiyi güldürmeyi, eğlendirmeyi severim. Her neyse, otururken konu aileden açıldı. Ben de geçmişte babamın ilgisiz olduğu birkaç olaydan bahsettim. Önemsiz konulardı çünkü derin konuları konuşmak istemedim. Anlattığım şeyleri küçümsedi. Sonra da "sen babasının şımarık kızısın" dedi. Bunu da geçtim küçümseyerek bakıyorsun bana falan diyor. Alakası yok. Eski sevgilisinin babası yokmuş. Kıza çiçekler falan almış(bunu kendi yöntemlerimle öğrendim) bana ise resmen kin duyuyor. Benim annem babam ayrı ve çok da zorluklar yaşadım. Ama kimseyle tam güven oturtmadan özelimi dökmem. Günlerdir içim sıkılıyor. Haksızlığa uğramış gibi hissediyorum. Cileklinin kimseye ihtiyacı yok zaten demişti bir keresinde de. Halbuki sevgiye o kadar ihtiyacım var ki. Sadece zayıf yanlarımı göstermeyi sevmiyorum ben.
Ben bu durumu daha önce de yaşadım. Daha ikinci buluşmada adam bana hadi dertlerini anlat falan diyordu. Bana mı denk geliyor, tesadüf mü anlamıyorum ama çok yaralanıyorum. Kendimi açamamaktan, yanlış anlaşılmaktan bıktım. Şöyle içimi döktüğüm ve bir daha doğru düzgün tanımadığı insanlar hakkında atıp tutmamasını söylediğim bir mesaj yazmak istiyorum. Bastırdığım duygular bana çok zarar vermeye başladı. Siz ne düşünüyorsunuz?
Dert paylaşmayı sevmiyorum diyorsunuz ama burda bir sürü insanla derdinizi paylaşıyorsunuz, bilmem farkında mısınız? Ayrıca siz neden kendinizi adamın önceki sevgilisiyle kıyasladınız ki? Yok ona çiçek aldı da, yok çok zoruma gitti de. Bunlara takılıp durursanız mutlu olamazsınız.
 
Dert paylaşmayı sevmiyorum diyorsunuz ama burda bir sürü insanla derdinizi paylaşıyorsunuz, bilmem farkında mısınız? Ayrıca siz neden kendinizi adamın önceki sevgilisiyle kıyasladınız ki? Yok ona çiçek aldı da, yok çok zoruma gitti de. Bunlara takılıp durursanız mutlu olamazsınız.

Burada anlatiyor da hayatini buradaki insanlarla mi yaşiyor? 😄 Insanlarin buraya yazmasinin amaci o zaten.
Buraya actigi sevgili konularini da adama mi anlatsaydi mesela. 😃
 
Mesele adamı fazla tanımamasıymış, o yüzden dert anlatmayı sevmiyormuş, bizleri ne kadar tanıyor ki ? 👀
buranın formatı zaten dertleşmek üzerine ama adamla veya x bi arkadaşıyla buluştuğu zaman amaç dertleşmek olmuyor
keyifli vakit geçirilsin diye yapılan bi buluşmada dert anlatmak istememesi çok normal
ikisi arasında ciddi fark var
 
Mesele adamı fazla tanımamasıymış, o yüzden dert anlatmayı sevmiyormuş, bizleri ne kadar tanıyor ki ? 👀

Acaba ben anlatamiyor muyum ayni şeyi soyluyorsunuz hala? 😃
Siz konu sahibinin sosyal hayatinda goruştugu biri misiniz yani bu forumda dişinda taniyor musunuz yüz yüze bakiyor musunuz ortak arkadaslariniz mi var? Daha nasil anlatayim artik bilemedim.
Kendinizi burada dert yazan insanlarin sosyal hayatindaki insanlarla bir tutmayin. Sizi tanimiyor, bizi tanimiyor biz de onu tanimiyoruz olay da bu zaten.
Sosyal hayatindaki insana tanisa da tanimasa da dert anlatmakla burada kimligi bilinmeden anlatmak ayni şey değil.
 
Arkadaşlar çok çok çok öfkeliyim.
Konuştuğum kişiyle otururken bana sürekli sorular soruyordu. Ben pek dert anlatmayı sevmem, kendini acındırmak gibi gelir. Dertlerimi bile şakaya vurarak anlatırım. Genelde karşımdaki kişiyi güldürmeyi, eğlendirmeyi severim. Her neyse, otururken konu aileden açıldı. Ben de geçmişte babamın ilgisiz olduğu birkaç olaydan bahsettim. Önemsiz konulardı çünkü derin konuları konuşmak istemedim. Anlattığım şeyleri küçümsedi. Sonra da "sen babasının şımarık kızısın" dedi. Bunu da geçtim küçümseyerek bakıyorsun bana falan diyor. Alakası yok. Eski sevgilisinin babası yokmuş. Kıza çiçekler falan almış(bunu kendi yöntemlerimle öğrendim) bana ise resmen kin duyuyor. Benim annem babam ayrı ve çok da zorluklar yaşadım. Ama kimseyle tam güven oturtmadan özelimi dökmem. Günlerdir içim sıkılıyor. Haksızlığa uğramış gibi hissediyorum. Cileklinin kimseye ihtiyacı yok zaten demişti bir keresinde de. Halbuki sevgiye o kadar ihtiyacım var ki. Sadece zayıf yanlarımı göstermeyi sevmiyorum ben.
Ben bu durumu daha önce de yaşadım. Daha ikinci buluşmada adam bana hadi dertlerini anlat falan diyordu. Bana mı denk geliyor, tesadüf mü anlamıyorum ama çok yaralanıyorum. Kendimi açamamaktan, yanlış anlaşılmaktan bıktım. Şöyle içimi döktüğüm ve bir daha doğru düzgün tanımadığı insanlar hakkında atıp tutmamasını söylediğim bir mesaj yazmak istiyorum. Bastırdığım duygular bana çok zarar vermeye başladı. Siz ne düşünüyorsunuz?
Bu kişiyle ilişkini devam ettirme nedeni ne ? Kimseye bir şey anlatmak zorunda değilsin, seni böyle yargilayanlarla aynı masada oturman kendine yaptığın bir saygısızlık.
 
bahsettiğin kişi daha önce hakkında konu açtığın tip mi ?
çünkü konuşmaları ve tavırları ona aşırı benziyor
küçümsemeler falan
babasının şımarık kızı lafı tam da ondan çıkacak bi cüme gibi duruyor

dert meselesini ben de zaman zaman düşünürüm. bazı insanların sorunları asla bitmiyor
en sonuncu ilişkim çok toksikti ve hayatında sürekli bi derdi vardı
ailesiyle sorunları var, işiyle ilgili sorunlar var bilmem ne sürekli olumsuz şeyler olup duruyordu yaşamında
ve sürekli o dert anlattıkça benim içim şişiyordu . çünkü yardımcı olabileceğim konular değildi
ve ben ona hiç dert anlatmazdım çünkü yeterince dertli zaten. öeeh bak hatırlayınca bile rahatsız oldum
bi gün kalktı bana, biz senle çok farklıyız dertlerimiz bile farklı, benzemiyor bile dedi
bu cümle benim çok kafama takıldı mesela. nedir yani benim boğazıma kadar borcum olsun
aile bireylerim beni dışlasın benle görüşmesin
arkadaşlarım kazık atsın, iş kurayım iflas edeyim
birileriyle icralık olayım falan bunu mu istiyor acaba diye düşündüm .
ve böyle insanların karşı tarafı kıskandığına falan inanıyorum ben artık
kimse dertsiz değil tabi ama bazı insanların sahiden burnu hiç boktan kurtulmuyor
ve buna sebep olan şeyler kendi seçimleri
sonra karşısındaki insanın majör dertleri olmayınca kendilerince aşağılık kompleksine girip karşı tarafı gömmeye başlıyorlar
Katiliyorum.
Kimseye hiçbir derdini anlatmamak lazım çünkü ileride bunlar koz olarak dönebiliyor maalesef özellikle de eşine
Eşiniz sevgiliniz, eski konulari onunuze sunuyorsa es seciminiz yanlistir, bir de bu acidan degerlendirin bence bu durumu.





Cileklivanilinn Cileklivanilinn eski konularinizi bilmiyorum sanirim denk gelmemisim.

Eski sevgiliye cicek aldi bana almadi diye uzulmenizi ben anlayabildim. Adamin cicek alacak potansiyeli ve inceligi var iken bana almadigina gore duygusu yeterli degildir / yoktur, diye dusunmussunuz, haklisinizda. Bu kiskanma degil, birinin bir konudaki potansiyelini bilip, o potansiyeli kendi iliskinizde gorememek can sıkıcı.



Konuya gelecek olursam, ben de derdini paylasmayi sevmeyen biriyimdir, ama gozlemlerim ve tecrubelerim erkeklerin sarip sarmalayabilecegi, korumak zorunda hissedecegi kadinlara ihtiyac duydugu yonunde. Hele ki biz derdini paylaşmayan kadinlar yanimizda dağ gibi durmayan adamlara hic tahammul edemedigimizden iliskilerimiz hep bir noktada tikaniyor. Cunku neden anacligimizi somuyor eşoglusu herifler.


Belki baska bir florte yine dert anlatmadan disil enerjinizi yuksek tutarak durumu degistirebilirsiniz.
 
X