canım gece gece aglattın benı cunku bende babasız buyudum bunun nedemek oldugunu en ıyı ben bılırım senın kızın cok kucuk yavrum daha ne olgunu bıle anlıyamıcak yasta ıcım sızladı resmen ya
KIZINIZI ÇOK SEVİN ZATEN BABASIZ KALMIS ANNESI ONU COK SEVSIN COK UZULDUM BU ERKEKLERIN YATAK YERI YOK
Sizi çok iyi anlıyorum. Benim kızımda 2 yaşındaydı babsz kaldığında ben kızımı 6 yaşına kadar tek başıma büyüttüm. Babası zten ilgili değildi o yzden yokluğunu hiç hsstmedi. Kızım 6yaşndaykn 2. evliliğimi yaptım ve ona baba dedi. Kızm şuan 13yaşnda ve babasını çok seviyor biyolojik babasının vermediği emeği o verdi kızıma. Eşime gerçekten minnettarım. çünkü babasızlığı bilirim bende 4 yaşında babasız kaldım. Tek başına çocuk büyütmek zor helede kimsesi yoksa. Rabbim yardımcınız olsun. İnşlh herşey istediğiniz gibi olur.
Evet size düşen çok büyük bir iş var burda.. Negatif olmasın da söyleyecekleriniz nötr kötü birşey değil sonuçta.. Şuan o çok küçük.. Hayal dünyası da öyle.. KENDİSİNİ PRENSES HİSSEDİYOR ÇÜNKÜ ONUN BABASI KRAL..Anladınız herhalde ne demek istediğimi.. Benim babam vefat etmiş.. 3yaşındaydım.. Şuan 21 e giricem.. Hakkında duyduklarımı bi bilseniz.... 2 büyük ablam ondan nefret ediyor.. Ama ben babamı çok seviyorum.. Çünkü prens olmadan da beni prenses yapan kralım o benim.. Size birkaç örnek vereyim, * okulların ilk günlerinden nefret ederdim, "babanızın mesleği" sorusundan ötürü... * gördüğüm herhangi bi baba-kız sevgisi beni çok etkilerdi.. orta okul son dönemlerinde insanlara onun olmadığını anlatırken garip bir utanç duygusu oluşmuştu.. * lisede en şiddetlisini yaşadım babasızlığın.. kimse bilmezdi geceler boyu ağlardım... bana kalırsa bunlar en hassas evreler.. Umarm hayat her zaman iyi şeyler çıkarır kızınızın karşısına.. Rabbim en hayırlılarını, en güzellerini göstersin hep ona.. Tüm kalben bunu diliyorum [/QUOTE canım ağlatdın beni,sende daha çok gençsin peki şimdi nasılsın kısmende olsa kapatabildinmi içindeki o boşluğu?elif şafak ın ayşe armanla bir reportajını okumuştum o geldi aklıma yazdıklarını okuyunca, elif şafak ın annesiyle babası boşandıkdan sonra babası hiç aramamış onu hayatı boyu 3 yada4 kez görmüş babasını; baba kelimesini duyunca kendimi piç gibi hissederdim,20li yaşlarıma kadar nefret etdim babamdan ama anladımki nefretde çok güçlü bir duyguymuş 20lerimde ondanda vaz geçtim diyordu reportajında.buarada güzel dileklerin için çok teşekkürederim.inşallah rabbim senin karşınada seni prensesi yapıcak kadar çok sevicek maddi manevi çok güçlü bir eş çıkarır
Evet size düşen çok büyük bir iş var burda.. Negatif olmasın da söyleyecekleriniz nötr kötü birşey değil sonuçta.. Şuan o çok küçük.. Hayal dünyası da öyle.. KENDİSİNİ PRENSES HİSSEDİYOR ÇÜNKÜ ONUN BABASI KRAL..Anladınız herhalde ne demek istediğimi.. Benim babam vefat etmiş.. 3yaşındaydım.. Şuan 21 e giricem.. Hakkında duyduklarımı bi bilseniz.... 2 büyük ablam ondan nefret ediyor.. Ama ben babamı çok seviyorum.. Çünkü prens olmadan da beni prenses yapan kralım o benim.. Size birkaç örnek vereyim, * okulların ilk günlerinden nefret ederdim, "babanızın mesleği" sorusundan ötürü... * gördüğüm herhangi bi baba-kız sevgisi beni çok etkilerdi.. orta okul son dönemlerinde insanlara onun olmadığını anlatırken garip bir utanç duygusu oluşmuştu.. * lisede en şiddetlisini yaşadım babasızlığın.. kimse bilmezdi geceler boyu ağlardım... bana kalırsa bunlar en hassas evreler.. Umarm hayat her zaman iyi şeyler çıkarır kızınızın karşısına.. Rabbim en hayırlılarını, en güzellerini göstersin hep ona.. Tüm kalben bunu diliyorum [/QUOTE canım ağlatdın beni,sende daha çok gençsin peki şimdi nasılsın kısmende olsa kapatabildinmi içindeki o boşluğu?elif şafak ın ayşe armanla bir reportajını okumuştum o geldi aklıma yazdıklarını okuyunca, elif şafak ın annesiyle babası boşandıkdan sonra babası hiç aramamış onu hayatı boyu 3 yada4 kez görmüş babasını; baba kelimesini duyunca kendimi piç gibi hissederdim,20li yaşlarıma kadar nefret etdim babamdan ama anladımki nefretde çok güçlü bir duyguymuş 20lerimde ondanda vaz geçtim diyordu reportajında.buarada güzel dileklerin için çok teşekkürederim.inşallah rabbim senin karşınada seni prensesi yapıcak kadar çok sevicek maddi manevi çok güçlü bir eş çıkarır
Çok teşekkür ederim Amin Bilmukabele... Hemen sorunuzu cevaplayayım... Boşluğu dilerdim ki annemle kapatayım.. Fakat annemle aramızda çok sıcaklık yoktur.. O sorunlardan kaçarak kendi içine kapanarak çözüm bulmaya çalışır.. Böylelikle sağlam bi anne-kız ilişkisi kuramadık.. Bunun olumsuz yanı, hayatıma birisi girdiğinde onda bütün sevgi açlığımı gidermeye çalışıyorum.. Çabuk bağlanıyorum ve hayatımdan çıktığı an büyük bir eksiklik yaşıyorum.. Annem çoğu sevgimi giderebilseydi belki böyle olmazdı.. Koruma içgüdüsüne sahip kişiler daha yakın geliyor bana.. Kanatlarının altına hiçbir zaman giremediğim Babam gibi korusun istiyorum.. Kısacası genç kızlık döneminde olur-olmaz insanlara kendi dünyamda büyük sorumluluklar yükleyip hayal kırıklığına uğrayabiliyorum.. Artık kabul etmeyi öğrendim.. O gelemeyecek hiçbir zaman.. Aklıma geldikçe ona mektuplar yazıp, bir gece pencere önünde o okuyormuş gibi bekletip, ertesi günü kimse okumasın diye yırtıp rahatlıyorumSadece bilmeyen birisine ondan bahsederken kalbim hızlı hızlı çarpıyor.. Onun dışında herşeyi aştım..
Evet Elif Şafak çok doğru söylemiş.. Ben de çoğu zaman öyle hissedip utanırdım.. Sanki ayıp birşeymiş gibi.. Sadece tek sorunum var.. Evlenceğim insanın Babasına Baba Demek beni çok zorlayacak onu biliyorum.. Sonuçta hayatımda kendi Babama bile hitap edemediğim bir sıfat..
arkadaşlar benim 2,5 yaşında bir kızım var eşim evi terk etdi ve kızım 4 aydır babasını görmüyor adam bildiğimiz tel numarasınıda değiştirmiş hiçbir şekilde arayıp sormuyor kızımı.başlarda kızım çok sayıkladı babasını sürekli babayı ara deyip elinde telefonla dolaşıyordu yada telefonla babasıyla konuşuyor gibi yapıyordu son iki aydır bu hareketleri azaldı hatta bitti diyebilirim.bir aydır babasını hiç anmıyordu geçengün oyuncak araba vardı elinde bak anne arabada baba var anne var ben varım dedi annecim sen babanımı özledin dedim cevap vermedi gelsinmi baban dedim yine cevap vermedi sonra başka birşey konuşmaya başladım anne babayı konuşalım dedi.aradan birkaç gün geçtikten sonra anneannene gidelimmi özledinmi anneanneni dediğimde bana dönüp babamı özledim dedi ne diyeceğimi bilemedim.normalde yanında babasından hiç bahsetmiyorum üzülmesin diye ama doğrusu bumu onuda bilmiyorum olmuyan bir babayı hiç hatırlamasın diye unutdurmakmı yoksa babasının varlığını hatırlatıp beyninde hep var etmekmi doğru olanı? pedegokdan yardım almam için daha çok küçük çünkü.hiç kimse için dilemem ama benzer bir durumda evlat yetiştiren arkadaşlar varsa bana tecrübeleriyle yardım ederseniz sevinirim
ebrusile22024807 .!.:amin canım.sizin adınıza çok sevindim sonradan mutluluğu bulmuşsunuz Allah huzurunuzu bozmasın.
canım babasız cocuk büyütmedim
ama babası bi çocukluk yasadım
bak o minick haliyle nasılda tavır almış kıyamam ona canım benim
ama unutturmak çözüm degıl ne yazıkki
aklında yer etmeli cunki bu sonrada verilecek bi duygu degıl bu
eşinize hiçmi ulaşma sansınız yok
yaptıgı bi sey sizi araması gerekmez ama insan kendi canından olan
kızına nasıl dayanırkii
Allah yardımcınız olsun
inşallah aklını basına toplarda arar sizi
gece gece ağladım vallakıyamam ben ona o yaşta bi çocuğa yapılmazki bu nasıl da özlüyodur babasını,hiç bişeyin farkında da diil yavrum çok kötü hissettim ben hayır siizn aranızda ne geçti bilemeyiz, ama o çocuğun günahı ne,bu baba nasıl verecek yaptıklarının hesabını günah yaa neyse bütün bunları söylememin de çok anlamı yok zaten hepimiz bunun farkındayız, babasının ailesi ne durumda peki onları merak ettim,,hiç merak etmiyolarmı torunlarını? en azından bi şekilde ulaşıp çocuğuyla ilgilenmesi gerektiğini söylesen, psikolojik sorunları olan bi çocuk olarak büyüycek yavrum yoksa,,,lütfen sakın gurur filan yapma ben çocuğum üzülmesin diye herşeyi yapardım sen de böyle düşünüyosundur eminim, o çocugun baba sevgisine ihtiyacı var,Allah korusun baba vefat etmiş olsa dersinki baban bidaha gelmiycek ama seni çok seviyo zamanla kabullenir çocuk,ama şimdi dersen baban bidaha gelmiycek ya bigün çıkıp gelirse! ki bu mutlaka olacak bu kez sen çocuguna ters düşmüş olursun... Ben sanırım çok duygusalım Allah yardımcın olsun canım inşallah eşinde en azından kızın için insafa gelir ve çıkar ortaya...
amin canım sağol. bencede vakit kaybetmeden kızınızı bir pedagoga götürün derim. travma yaşıyor olabilir ve bunu atlatabilmesini sağlayabilmeniz için de bir uzman yardımına ihtiyacınız olabilir. bende tahmin edemiyeceğiniz kadar kötü bir çocukluk geçirdim o yüzden hayatta en kıyamadığım çocuklardır.
kıyamam ben sana yaşadıkların okadar etkilediki beni, benim annemde soğuk bir anneydi o sevgi açlığının insana dışardaki insanlara karşı nasıl hatalar yaptırdığını iyi bilirim. sana biraz değer verene minnet duyup bağlanırsın onun için olur olmaz fedakarlıklar yapmaya başlarsın benim yanlış evlilik yapmamında sebebi bu zaten.canım sana benden abla tavsiyesi ben 36 yaşındayım sakın kimseye seni sevdiği için minnet duyup hata yapma evleneceğin insanı yüreğinden önce aklın kabuletsin.ben şimdi kızıma sevgimi okadar yoğun gösteriyorumki zaten baba sevgisi alamıyor ben onu iki kişilik seviyorum,büyüdüğünde ben sevgiye aç büyüdüm deyip her gördüğü sevgi kırıntısını arkasından takılıp gitmesin diye.Çok teşekkür ederim Amin Bilmukabele... Hemen sorunuzu cevaplayayım... Boşluğu dilerdim ki annemle kapatayım.. Fakat annemle aramızda çok sıcaklık yoktur.. O sorunlardan kaçarak kendi içine kapanarak çözüm bulmaya çalışır.. Böylelikle sağlam bi anne-kız ilişkisi kuramadık.. Bunun olumsuz yanı, hayatıma birisi girdiğinde onda bütün sevgi açlığımı gidermeye çalışıyorum.. Çabuk bağlanıyorum ve hayatımdan çıktığı an büyük bir eksiklik yaşıyorum.. Annem çoğu sevgimi giderebilseydi belki böyle olmazdı.. Koruma içgüdüsüne sahip kişiler daha yakın geliyor bana.. Kanatlarının altına hiçbir zaman giremediğim Babam gibi korusun istiyorum.. Kısacası genç kızlık döneminde olur-olmaz insanlara kendi dünyamda büyük sorumluluklar yükleyip hayal kırıklığına uğrayabiliyorum.. Artık kabul etmeyi öğrendim.. O gelemeyecek hiçbir zaman.. Aklıma geldikçe ona mektuplar yazıp, bir gece pencere önünde o okuyormuş gibi bekletip, ertesi günü kimse okumasın diye yırtıp rahatlıyorumSadece bilmeyen birisine ondan bahsederken kalbim hızlı hızlı çarpıyor.. Onun dışında herşeyi aştım..
Evet Elif Şafak çok doğru söylemiş.. Ben de çoğu zaman öyle hissedip utanırdım.. Sanki ayıp birşeymiş gibi.. Sadece tek sorunum var.. Evlenceğim insanın Babasına Baba Demek beni çok zorlayacak onu biliyorum.. Sonuçta hayatımda kendi Babama bile hitap edemediğim bir sıfat..
insan kendi çocuğuna bunu nasıl yapar, o çocuk senden sadece sevgi bekliyo tüm masumluğuyla eminim bunun o da farkındadır, çocuğunun eksikliğini hiç bişey gideremiycek ,,, eğer aklını başına toplarda yakın zamanda gelirse herşeyi toparlayabilir en azından kızı açısından, ama geç kalırsa artık yapacak bişey yok kızını kaybedecek...Allah a havale etmekle en iyisini yaptın cnm, bu vicdan azabını bi ömür çekecek zaten daha da bişeye gerek yok... Bu konuyu okurken gözyaşlarıma engel olamamıştım, ama malesef elimizden dua edip sana sabır ve güç dilemekten başka bişey gelmiyo...babası ilk ortadan kaybolduğunda görüştüm ailesiyle,torunlarını en son 5 aylıkken görmüşlerdi götürdüm gösterdim kızımı,boşansamda kapım size herzaman açık,ben maddi manevi herşeyini karşılasamda çocuğumun bir yanıda sizsiniz dedim,oğulları için bir ay sonra dönücek dediler dedikleri tarihte tekrar aradım,kızım babasını sayıklayıp duruyor gelmedimi dedim senmi sayıklıyorsun omu dediler ve tekrar aradığımda açmadılar telefonu bende birdaha aramadım lafın kıssası gurur yapmadım kızım gururumdan kıymetli çünkü.onlarda arayıp sormuyorlar ya oğullarını savunacak sözleri yok ondan ya çocuk için maddi birşey beklerim korkusundan yada oğullarının borçları yüzünden eve gelen icraları söylerimde para isterim diye sesleri çıkmıyor.bende aramam artık.geçengün çekip gideyim yine yanlarına nerdeyse oğlunuz ben götüreyim görsün kızım babasını diyeyim dedim,sonrada bir iki saat görmesinin kızıma ne faydası olacak onu allakbullak etmekden başka zorla babalık yaptıramıyacağıma göre kızımın ihtiyacı olan şey babasını düzenli görmesi diye düşünüp vaz geçtim.velhasıl ben eşimide ailesinide Allaha havale etdim canım.birgün çıkar gelirse demişsin benim korkumda o zaten geldiğinde kızım için geç kalmış olmasın
üzüldüm yaranı kanatıp seni ağlatdığıma,ben kızımı çok seviyorum benim annem soğuk bir anneydi hiç mucukmucuk bir ilişkimiz olmadı ama ben kızımla bütüngün sarılıp koklaşıyorum.şanslı bir yanım var ailemin durumu iyi ve çalışmak zorunda değilim,sürekli kızımın yanındayım,onu kimseye emanet etmek zorunda kalmadım.babasını açığınıda bu şekilde kapamaya çalışıyorum.anladığım kadarıyla küsmüş kızım babasına bugün düğün resimlerimizi bulup çıkarmış çekmeceden fotoraftaki herkezi sırayla sayıyor sıra babasına gelince onu atlıyor birşey demeden oysa 2 hafta öncesine kadar o resimleri çıkarıp anne bak babam burda diyordu.2 haftada babasını yüzünü unutmadı heralde.yavrum okadar küçükki kimbilir aklından neler geçiyor.babası ilk gittiğinde anne resim yapalım anne çiz baba çiz bebek çiz derdi hiç durmadan artık anne çiz ve bebek çiz diyor sadece.ben sadece gözlemleyip yorum yapıyorum ama siz benim kızımın ne hisetdiğini daha iyi anlıyorsunuz
canım uzmanlar daha iyi bilir ama unutmak değilde galiba kendilerini rahatsız eden durumu bilinç altlarına atıp yok saymaya başlıyorlar,bir süre sonra okunu tekrarlanmazsa zaman içinde unutuyorlar diye düşünüyorum.2 gün önce babasını unutmuş gibi yaptı kızım, bugün babasının 6 ay önce aldığı birşeyi bulmuş bak anne bunu baba aldı dedi bu gelgitleri beni iyice tedirgin etmeye başladı.sende yaşamışsın benzer sorunu bu erkekleri anlamak çok zor annelerin hassas yanının evletları olduğunu biliyorlar evlatlarına böyle yapınca bizim çok üzüleceğimizi tahmin edip akıllarınca evlatları üstünden bizimi cezalandırmaya çalışıyorlar.avukatım bana bir müvekilinin durumunu anlatmıştı adam boşanma sürecinde delirmiş kadına bıcakla saldırmış illaki çocukları alıcam senden diye zor bela yatıştırmışlar,sonra çocuklara haftasonları babada kalma vermiş hakim. adam birdaha çocukları ne almış ne aramış avukatım daha sonra karşılaştıklarında bizi okadar zora soktun şimdi niye çocuklarla ilgilenmiyorsun diye sormuş, çocuklarımla ilgilenip haftasonları alirsam boşandığım karıma gezip kendine bakacak zaman kalır ondan demiş bakarmısın adamdaki mantığa.canım kızın için çok üzüldüm,
2haftada unutmuş olamaz heralde demişsin ya, unutmuş da olabilir ...
benim de eşimle sorunlarımdan ötürü uzun bir süre annemlerde kaldığım olmuştu, süper vefakar! ve ilgili! babası oğlumu bir kez bile aramamıştı, oğlum o sıralar 4-5yaşlarındaydı ve 2hafta gb bir sürede babasını sayıklamayı kesti sonra hiç bahsetmez oldu. ben babasını arayıp oğlunu ara konuş diye yalvarıyordum msj atıyordum ama ne fayda... sonra bigün aklına baba olduğu geldi beyefendinin ve aradı, tabi oğlum tanımadı babasının sesini... unutabiliyor yani küçük yaştaki çocuklar...
insan kendi çocuğuna bunu nasıl yapar, o çocuk senden sadece sevgi bekliyo tüm masumluğuyla eminim bunun o da farkındadır, çocuğunun eksikliğini hiç bişey gideremiycek ,,, eğer aklını başına toplarda yakın zamanda gelirse herşeyi toparlayabilir en azından kızı açısından, ama geç kalırsa artık yapacak bişey yok kızını kaybedecek...Allah a havale etmekle en iyisini yaptın cnm, bu vicdan azabını bi ömür çekecek zaten daha da bişeye gerek yok... Bu konuyu okurken gözyaşlarıma engel olamamıştım, ama malesef elimizden dua edip sana sabır ve güç dilemekten başka bişey gelmiyo...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?