Babayi kaybetmek

P

Pnrsnnnn

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Mart 2021
97
70
38
9 gün önce babam vefat etti. Hayatım boyunca hiçbir yakinimi kaybetmemiştim. Hep merak ederdim nasıl dayanılır diye. 9 gündür görüyorum. Akciğer kanseriydi. Kemik ve beyine sicrayinca 3 buçuk ay dayandı. Hastanede inanmadık öldüğüne mecbur morgda gösterdiler. Gözleri açık. Sonra yıkandıktan sonra gördük. Sinir krizleri isyanlar .. 7 buçuk aylık oğlum var ve her zaman destek olan eşim. Ama ben 9 gün oldu aklımdan atamıyorum. Yani mezarlık evimden 20 dk uzaklıkta. Evimin balkonu o yönde balkonumdan görünmüyor ama sanki goruyormusum gibi balkona çıkamıyorum. Korkmuyorum ama o orda yatarken ben ne bileyim haksızlık ediyormusum gibi. Eşim istediğim zaman tasinabilecegimizi söylüyor. Mesele o da değil . Tam olarak unutamayacağım biliyorum ama hergun bu acıyı çekecek miyim içim hep yanacak mi ?
 
Benim babam hastanedeyken intihar etti. Ilk aylar sanki odadaymısım gibi(değildim) o anı görürdüm. Sonra azaldı, sadece tetikleyen bir sarkıyi vs dinlerken ağlıyorum. Bence sizi rahatlatabilir mezarliğa gidip konusmak torununu gostermek filan. Herkesin kabullenme metodu farklı ama yasın evreleri denen bir olay var arastırın. Inkar, ofke, kabullenme vs. Hepsinden sırayla geciliyor...
 
Başınız sağolsun
 
Bu acı asla geçmeyecek çünkü canından kanından biri gitti... Ama gün geçtikçe azalacak ilk gün ki kadar çok can yakmayacak...

Belli bir zaman sonra yeniden gülüp çok mutlu olacaksın bu onu tamamen unuttuğun anlamına da gelmeyecek bazen aklına geldikçe hüzünle anımsayacak, bazende gülümseyerek anımsayacaksın...

Ve sürekli bol bol dualar et baban için... Mekanı cennet olsun sizlere de bol bol sabırlar diliyorum...
 
Başınız sağolsun, hayır hep böyle devam etmeyecek. Ara ara çok özleyip içiniz sızlayacak ama bir süre sonra aklınıza gelmediği günler olacak. İyi anılarınıza odaklanacaksınız, güzel şeyler hatırlayacaksınız
 
9 gün çok taze .5 yıl olacak neredeyse rüyamda gördüğüm her gün huzunle geçiyor özlüyorum.ama alisiyor insan
 
Ben de babamı kaybettim. Başımız sağ olsun. O boşluk aylardır bende, günlük telaşla görmezden geliyorsun, zamanla hatrına daha az düşüyor;bazen güzel anılarınızı gülerek bile hatırlıyorsun ama o iki çift gözyaşı daima süzülüyor yanaklardan…. Ben mezarına gidemiyorum bile, kabullenmek mi istemiyorum bilmiyorum kalbim sıkışıyor.
 
Başınız sağ olsun. Bende babamı 3 yıl önce akciğer kanserinden kaybettim. Hastalığı öğrenmemiz ile babamın vefatı arasında 40 gün vardı.ilk başta zorlanıyordum telefon rehberinde BABAM ismini görünce hep ağlıyordum. Ama zamanla alışıyorsun
 
Mekanı cennet olsun, rabbim sizlere sabır versin. Bende babamı değil ama canımın bir parçası kan bağı olan babam gibi sevdiğim birini kaybettim bir ay en berbat gün bir AY sonra acın hafifliyor bir nebze..
Alışılıyor
geçmişlerimz için fatiha
 
basınız sagolsun ınsanın yakınını-sevdıgını kaybetmesı cok zor agır kabullenmesı zor bı durum. ne sanslısınız kı cocugunuza esınıze sarılıp onları saglıklı sıhhatlı gorup tesellı olabılıyorsunuz babanız sızın ıyı ve huzurlu mutlu olmanızı ıster guclu olmanızı ıster . suan cok yenı bu hıslerı yasamanızda cook normal .

bence sık sık mezarına gıdın dua edın ıcınızdekılerı anlatın rahatlayacaksınız.
 
Başınız sağolsun. O haksızlık etmiş olma duygusunu çok iyi biliyorum. Ben şöyle teselli buluyordum; hepimiz öleceğiz ve bunu durdurmaya gücümüz yetmiyor, benim yapabileceğim hiçbir şey yok, olsaydı yapardım. İnsan olmak böyle bir şey ötesine geçemiyoruz. Önemli olan severek sevildiğini bilerek güzel anılar biriktirerek yaşamış olmak.
 
240 gün oldu babam gideli. Hiçbir şey değişmedi hiç alışamadım acım hiç dinmiyor dinmedi. Aklımdan çıktığı bir gün ağlamadığım içimin yanmadığı tek gün olmadı. ilk bi kac ay hep mezarlıktaydım günde sabah öğlen akşam gider 2 3 saat kalırdım. Sonra işe başladım her hafta cumartesi gidiyorum yanına. Git gel yanında otur en az 4 saat . Geçer mi bilmiyorum ama unutabileceğimi hiç sanmıyorum. Alışmıyorsun aslında çaresizlikten elinden bir şey gelmiyor gün dolduruyorsun. keşke babamın mezarı da yakın olsaydı her gün sabah işe gitmeden , akşam gelirken uğrama, olanları ona anlatma şansım olsaydı.
 
Canım Benimde baabm intesisyel akciğer hastasıydı aynılarını yaşadım ömrümüzün yarısı hastanede geçti kırmızı oda yı bilirsin
toplanırlar feryat figan kopar koşarak babamın yanına gelirdim ayy baksana yine biri gitti diye heyecanlı heyecanlı anlatırdım ama dk sonra biz kendi meselemize dönerdik.
Öyle bir gün geldi ki kırmızı odanın önünde ben bekledim ve baba içerideydi
Morga aldılar detayları geçeyim bizimde gözler açıktı nefes hastası olduğundan solunumu durunca gözleri açık
Benimde 15 dk evime mezarlık ilk günler çok acıydı hissedemedim bile acımı ama sonra silkelendim beni yetiştirdi dedim böylr olmamı istemezdi dedim sende öyle olmalısın,Sevgili babacın için duadan başjka birşeyin yok canım dua dua dua .
 
Unutmayacaksın asla hemde ama acın hafifleyecek bende 14 gün önce 4 yaşında yeğenimi kaybettim daha mezarına bile gidemedim cesaret edip
 
Bende babamı 46 gün önce karaciğer kanserinden kaybettim. Gözümün önünde kan kusa kusa öldü, kalp masajı ile geri döndü ama 1 gün bile dayanamadı. Gözleri açıktı kapatmaya çalıştım kapanmadı. Karın boşluğumda bir ateş alev alev yanıyor bende bu sorunun cevabını merak ediyorum dinecek mi bir gün? Dinmeyecek gibi her akşam ağlıyorum onu çok özlüyorum..
 
Mekanı cennet olsun. Allah'ım sabır versin.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…