Benimde 46 gün oldu babacığımı kaybedeli. Şu dünyada sevgisini yürekten hissettiğim tek insandı, o gitti yarım kaldım, karın boşluğumda bir ateş alev alev yanıyor, dinmek bilmiyor.. Nereye baksam onu görüyorum, hayali bir an olsun aklımdan çıkmıyor.. 240 gün sonra da böyle olurum eminim, bu geçecek dinecek bir acı değil..240 gün oldu babam gideli. Hiçbir şey değişmedi hiç alışamadım acım hiç dinmiyor dinmedi. Aklımdan çıktığı bir gün ağlamadığım içimin yanmadığı tek gün olmadı. ilk bi kac ay hep mezarlıktaydım günde sabah öğlen akşam gider 2 3 saat kalırdım. Sonra işe başladım her hafta cumartesi gidiyorum yanına. Git gel yanında otur en az 4 saat . Geçer mi bilmiyorum ama unutabileceğimi hiç sanmıyorum. Alışmıyorsun aslında çaresizlikten elinden bir şey gelmiyor gün dolduruyorsun. keşke babamın mezarı da yakın olsaydı her gün sabah işe gitmeden , akşam gelirken uğrama, olanları ona anlatma şansım olsaydı.
zaman su gibi akıp gidiyor baki kalan tek şey acısı anıları ozlemi.... geçer diyenlere inanmıyorum artık .Rabbim kandım diyene kadar rahmet eylesin babanıza ve tüm rahmetli olan babalara...Benimde 46 gün oldu babacığımı kaybedeli. Şu dünyada sevgisini yürekten hissettiğim tek insandı, o gitti yarım kaldım, karın boşluğumda bir ateş alev alev yanıyor, dinmek bilmiyor.. Nereye baksam onu görüyorum, hayali bir an olsun aklımdan çıkmıyor.. 240 gün sonra da böyle olurum eminim, bu geçecek dinecek bir acı değil..
Ben bir buçuk sene oldu babamı kaybedeli.ben de hiç kabullenemiyorum.mezarına gidemiyorum.orda olduğuna inanmak istemiyorum.sanki uzakta bir yerde dönüp gelecekmiş gibi.Ben de babamı kaybettim. Başımız sağ olsun. O boşluk aylardır bende, günlük telaşla görmezden geliyorsun, zamanla hatrına daha az düşüyor;bazen güzel anılarınızı gülerek bile hatırlıyorsun ama o iki çift gözyaşı daima süzülüyor yanaklardan…. Ben mezarına gidemiyorum bile, kabullenmek mi istemiyorum bilmiyorum kalbim sıkışıyor.
İnsanlar babalarının mezarından geri gelmiyorlar, her gün gidip geleceğim mesafede olsa keşke diyorlar. Ben babamın mezarına gitmek söz konusu bile olsa kalp çarpıntım oluyor, başım dönüyor, anksiyete, panik atak belirtileri gösteriyorum. Gidemiyorum, korku mu desem bilemiyorum ya da kabullenememek mi? Onun orada çürüyen bedeninin olduğunu, konuşamayacağını, kalkamayacağını bilmek çok koyuyor. Babam değilmiş gibi geliyor yatan.Ben bir buçuk sene oldu babamı kaybedeli.ben de hiç kabullenemiyorum.mezarına gidemiyorum.orda olduğuna inanmak istemiyorum.sanki uzakta bir yerde dönüp gelecekmiş gibi.
Geçen gün rüyamda gördüm yaşıyor geri gelmiş babam.öptüm kokladım sarıldım.sonra rüyadan uyandım ama ne gözlerimi açtım ne o yataktan kalka bildim.belki tekrar görürüm diye.İnsanlar babalarının mezarından geri gelmiyorlar, her gün gidip geleceğim mesafede olsa keşke diyorlar. Ben babamın mezarına gitmek söz konusu bile olsa kalp çarpıntım oluyor, başım dönüyor, anksiyete, panik atak belirtileri gösteriyorum. Gidemiyorum, korku mu desem bilemiyorum ya da kabullenememek mi? Onun orada çürüyen bedeninin olduğunu, konuşamayacağını, kalkamayacağını bilmek çok koyuyor. Babam değilmiş gibi geliyor yatan.
Öncelikle başınız sağolsun. Babanızın mekanı cennet olsun. 6 yıl önce ani bi şekilde babamı kaybettim. İlk günler göğsümde ateş yanıyo gibiydi öyle acıyodu. Zaman geçtikçe hafifliyo. Evinizin yakın olmasıda psikolojik olarak etkiliyo imkanınız varsa taşının bence. Önceki evimin bi cephesi mezarlığa bakıyodu. Teyzem vefat edince oraya gömüldü. Aynı şeyleri yaşıyodum.9 gün önce babam vefat etti. Hayatım boyunca hiçbir yakinimi kaybetmemiştim. Hep merak ederdim nasıl dayanılır diye. 9 gündür görüyorum. Akciğer kanseriydi. Kemik ve beyine sicrayinca 3 buçuk ay dayandı. Hastanede inanmadık öldüğüne mecbur morgda gösterdiler. Gözleri açık. Sonra yıkandıktan sonra gördük. Sinir krizleri isyanlar .. 7 buçuk aylık oğlum var ve her zaman destek olan eşim. Ama ben 9 gün oldu aklımdan atamıyorum. Yani mezarlık evimden 20 dk uzaklıkta. Evimin balkonu o yönde balkonumdan görünmüyor ama sanki goruyormusum gibi balkona çıkamıyorum. Korkmuyorum ama o orda yatarken ben ne bileyim haksızlık ediyormusum gibi. Eşim istediğim zaman tasinabilecegimizi söylüyor. Mesele o da değil . Tam olarak unutamayacağım biliyorum ama hergun bu acıyı çekecek miyim içim hep yanacak mi ?
Bir sene oldu babamı kalp krizinden kaybedeli, onu kaybedeli her hafta cuma günleri mezarlığa gidip hüngür hüngür ağlıyorum. Bugün dayanamadım yine gittim, ağladım ağladım geri geldim. Mezarlığına gidince çiçeklerini, ağaçlarını suluyorum, Kuran okuyorum.9 gün önce babam vefat etti. Hayatım boyunca hiçbir yakinimi kaybetmemiştim. Hep merak ederdim nasıl dayanılır diye. 9 gündür görüyorum. Akciğer kanseriydi. Kemik ve beyine sicrayinca 3 buçuk ay dayandı. Hastanede inanmadık öldüğüne mecbur morgda gösterdiler. Gözleri açık. Sonra yıkandıktan sonra gördük. Sinir krizleri isyanlar .. 7 buçuk aylık oğlum var ve her zaman destek olan eşim. Ama ben 9 gün oldu aklımdan atamıyorum. Yani mezarlık evimden 20 dk uzaklıkta. Evimin balkonu o yönde balkonumdan görünmüyor ama sanki goruyormusum gibi balkona çıkamıyorum. Korkmuyorum ama o orda yatarken ben ne bileyim haksızlık ediyormusum gibi. Eşim istediğim zaman tasinabilecegimizi söylüyor. Mesele o da değil . Tam olarak unutamayacağım biliyorum ama hergun bu acıyı çekecek miyim içim hep yanacak mi ?
5 sene olacak neredeyse ama hala ilk gün gibi. Başınız sağ olsun Rabbim sabır versin. Geçen gün kızımın bakıcı teyzesi (50 yaş)nin babası ile karşılaştık yolda (75 yaşında) öyle doldu ki gözlerim. Ben 33 yaşında kaybettim babamı o zamana kadar babamın küçük kızıydım sonra içi yaşlanmış biri oldum sanki. Ondan önce abimi ve oğlumu kaybettim ama gerçekten en zoru babam oldu. En büyük destekçim hani Çınar derler ya çınarımdı..9 gün önce babam vefat etti. Hayatım boyunca hiçbir yakinimi kaybetmemiştim. Hep merak ederdim nasıl dayanılır diye. 9 gündür görüyorum. Akciğer kanseriydi. Kemik ve beyine sicrayinca 3 buçuk ay dayandı. Hastanede inanmadık öldüğüne mecbur morgda gösterdiler. Gözleri açık. Sonra yıkandıktan sonra gördük. Sinir krizleri isyanlar .. 7 buçuk aylık oğlum var ve her zaman destek olan eşim. Ama ben 9 gün oldu aklımdan atamıyorum. Yani mezarlık evimden 20 dk uzaklıkta. Evimin balkonu o yönde balkonumdan görünmüyor ama sanki goruyormusum gibi balkona çıkamıyorum. Korkmuyorum ama o orda yatarken ben ne bileyim haksızlık ediyormusum gibi. Eşim istediğim zaman tasinabilecegimizi söylüyor. Mesele o da değil . Tam olarak unutamayacağım biliyorum ama hergun bu acıyı çekecek miyim içim hep yanacak mi ?
Allah yardımcın olsun demeye geldım9 gün önce babam vefat etti. Hayatım boyunca hiçbir yakinimi kaybetmemiştim. Hep merak ederdim nasıl dayanılır diye. 9 gündür görüyorum. Akciğer kanseriydi. Kemik ve beyine sicrayinca 3 buçuk ay dayandı. Hastanede inanmadık öldüğüne mecbur morgda gösterdiler. Gözleri açık. Sonra yıkandıktan sonra gördük. Sinir krizleri isyanlar .. 7 buçuk aylık oğlum var ve her zaman destek olan eşim. Ama ben 9 gün oldu aklımdan atamıyorum. Yani mezarlık evimden 20 dk uzaklıkta. Evimin balkonu o yönde balkonumdan görünmüyor ama sanki goruyormusum gibi balkona çıkamıyorum. Korkmuyorum ama o orda yatarken ben ne bileyim haksızlık ediyormusum gibi. Eşim istediğim zaman tasinabilecegimizi söylüyor. Mesele o da değil . Tam olarak unutamayacağım biliyorum ama hergun bu acıyı çekecek miyim içim hep yanacak mi ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?