bakıcı sorunu

Jalopi · 14 Temmuz 2019

eski konunuza baktim da neden vosaniyorsunuz ki. bosaninca hayat daha iyi olmayacak.

calisan anne olarak soyluyorum. esim cok destek oldugu halde bakicidan yana gozum arkada olmadigi halde oyle zor ki hem calismak hem cocuk bakmak hem ev geçindirmek.

tek basiniza maddi manevi ve aileden destek almadan nasil basa cikacaksiniz. cok ciddi problemler olsa bir de boyle deneyin mucadele edin derdim. ama sizin sorunlariniz terapist ve zamanla duzelecek seyler. en azindan kostur kostur yarin bosanmayi gerektirecek seyler degil. 1-2 yil erteleyebilirsiniz.

ilk cocukta ilk 1-2 yil hersey daha kotu gidebilir. 2. yıldan sonra cocuk kolaylamaya basladikca , ebeveynler uykusunu almaya basladiginda ve bebek de daha fazla iletisime gectiginde evliliğe de yansimasi iyi oluyor.

bebege anneniz baksa falan hadi neyse de.. yada ne bilim maasiniz 4-5 bin olsa falan.. zorlandiginiz yerde maddi gucunuzden destek alabileceginiz durumda olsaniz.. yada her turlu zorluga bile denemeye degecek kadar kotu bir evliliginiz olsa neyse...

bence daha cok mutsuz olabilirsiniz iyi dusunun. evlilik terapistini bir deneyin. illa barismak icin degil saglikli bir bosanma olsun diye de gitmek lazim bence..

darlyda · 14 Temmuz 2019

burcak86 .!.:
Bence eğer eşin saygılı bi adamsa evliliğini kurtar derim çünkü evliliğin idare edilebilir bi durumdaymış gibi geldi sanki. Bebeğin çok küçük ,gurur yapıyorsun sanki

ben evden ciktiktan sonra asla gelemezsin dedi oda bende gururluyuz ve böyle olması gerekti. Inanın bu durumda olmak istemezdim kimse istemezdi büyük bir aşkla evlendik biz. Ama aşkımız bitti saygımızıda yitiriyorz ikimizinde tahammülü kalmadı artık birbirimize.

Jalopi · 14 Temmuz 2019

asagiya ocakta açtığınız konuyu kopyaladim. sorununuz cocuktan sonra baslamis oncesinde iyiymissiniz. cocugun getirdigi zorluklar bosaninca gitmeyecek. tam tersi iki kati artacak. ben esinizde asiri bir sey goremedim. surekli konusan tipler var evet. cekilmez evet. ama oldugu gibi kabul etmek gerek. kusursuz insan yok.

Herkese hayırlı günler dilerim.

Nerde başlasam bilmiyorum ama bu bir iç dökme. Elbette tavsiyelerinize açığım benim de hatalarım varsa görmek isterim.

3 buçuk ay önce doğum yaptım. 2 yıllık evliyim. Doğuma kadar eşimle ufak tefek sorunlarımız olurdu ama hep konuşarak ve tatlıya bağlayarak çözerdik şiddetli kavgalarımız neredeyse olmadı. Ne zamanki doğum yaptım eşimde de bende de tahammül kalmadı birbirimize karşı. O kadar uzağız ki aynı evde yaşayan iki yabancı gibiyiz.Konuşarak halledemiyoruz direk ya kapılar çarpılıp odalar terk ediliyor ya da karşı taraf duymamazlıktan geliniyor. Ikimizde böyleyiz.

Birkaç örnek vereyim. Loğusalığı zor atlattım ya da henüz hala atlatamadım. Kaprisim hiç bitmedi eşime karşı. Sürekli herşeyden memnun olmayan biri haline dönüştüm. Sürekli eşime yakınıyorum midem ağrıyor diye. (3 aydır geçmek bilmeyen mide ağrım var. ) Doktor doktor geziyoruz ne hikmetse bir sorun bulamıyorlar. Psikologa gittim sorun sarınım benim. Çok nazlıyım. Oğlum çok zor sürekli ağlayan kucakta sakinleşen benden başkasında durmayan bir bebek. Çok yoruldum arkadaşlar tükendim resmen elim kolum kalkmıyor artık. Bende öfkemi eşimden çıkarmaya başladım. Yemek yetişmiyor, kıyafetler ya geç yıkanıyor ya da günlerce ütü bekliyor dayanamayıp eşim yapıyor. Ama öyle bir suratı var ki anlatamam size. Sanki ben zorla yap diyorum. Bir iş yapar kendi isteyerek sonra da başa kalkıyor. Evi süpürür şaka yaptığını sanarak ahh ahh ben de olmasan kim yapacak ki falan der. Veya alttan alttan annem 5 çocuğu ne güzel büyütmüş der. Oysa ben ondan iş beklemiyorum. Belki 4 4 lük değil ama herşeye yetişmeye çalışıyorum. Herkesin kapasiteside bebeğide bir degil ki. Ben de sinirlenip söyleniyorum. O da şaka yapıyorum der güler pişkin pişkin. Zoruma gidiyor sanki keyfimden işler birikiyor gibi davranıyor. Birbirimizi bir kaşık suda boğacak gibiyiz. Konuşmaya çalıştım ama sonu hep git odana istemiyorsan evden gidebilirsin ben buyum diyerek bitirdim. Artık sabredemiyorum. Sürekli eleştiriyor. Eskiden böylr değildi gerçekten ne oldu anlam veremiyorum. Siz eğer anladıysanız açıklar mısınız?

Dediğim gibi son zamanlar da iyice uzaklaştık. Eve gelir ya tv izler ya telefon oynar asla laf atmaz konuşmaz suratı beş karış bende laf atmam o yok gibi davranırım. Bazen ayna da kendime bakıyorum her yerim kusmuk, kokuyor bazen saçlarım yağlanmış ve birbirine girmiş oluyor. Oturup ağlıyorum geceleri ben eskiden bu değildim. Eşim eve gelir gelmez sarılır iltifatlar ederdi. Sürekli benimle ilgilenirdi. Ben daha bakımlıydım. Şimdi mecburiyetten yüzüme bakıyor sanki.

Acaba artık beni sevmiyor mu diyorum. Dırdırlarım, gereksiz yakınmalarım, sürekli hastayım deyişlerim onu da mi yordu ondan mı uzak davranıyor bana diyorum. Sürekli bi soğuk savaş halindeyiz. Birbirimizle pek konuşmayız konuşursak da tersleyerek soğuk bir şekilde. Evde herkes sessiz sedasız kendi görevini yapıyor. Yataklarıda ayırdık ben daha sıcak olduğu için ve oğlum her saat uyandığı için oğlumun odasında yatıyorum. Eşimin uykusu hassas uyanırsa da uyuyamaz sabah işe gidecek diye doğumdan beri ayrı yatıyoruz. Burda mı hata yaptım acaba?

Bi de utanarak söylüyorum birliktede olmuyoruz. Ben genelde hep bir bahane halindeyim. Aslında bahane değil ama o öyle sanıyor. Tüm gün yoruluyorum. Akşam olunca tek istediğim uyumak oluyor. Oğlum gece 12 buçuktan önce uyumuyor beş dakika da bir uyanır uyusada, 12 buçuktan sonra düzenli uyuyor. Eşim de o saatten sonra hiç olmazsa 1 saatimi ayırmamı istiyor yani benim uyumam 2 yi buluyor bu da beni yoruyor ve malesef reddediyorum. Şimdi çok pişmanım artik eşimde iyice soğudu belki de bundan kaynaklı.

Çok karışık yazmış olabilirim bebeğimle ilgileniyorum bir yandan. Bir de kafamı toplayamiyorum. 4 kez yazıp yazıp sildim bundan öncesi destan gibiydi kimseyi yormak istemiyorum en kısa hali bu. Ayrıntıya pek girmedim aslında.

darlyda · 14 Temmuz 2019

rak .!.:
eski konunuza baktim da neden vosaniyorsunuz ki. bosaninca hayat daha iyi olmayacak.

calisan anne olarak soyluyorum. esim cok destek oldugu halde bakicidan yana gozum arkada olmadigi halde oyle zor ki hem calismak hem cocuk bakmak hem ev geçindirmek.

tek basiniza maddi manevi ve aileden destek almadan nasil basa cikacaksiniz. cok ciddi problemler olsa bir de boyle deneyin mucadele edin derdim. ama sizin sorunlariniz terapist ve zamanla duzelecek seyler. en azindan kostur kostur yarin bosanmayi gerektirecek seyler degil. 1-2 yil erteleyebilirsiniz.

ilk cocukta ilk 1-2 yil hersey daha kotu gidebilir. 2. yıldan sonra cocuk kolaylamaya basladikca , ebeveynler uykusunu almaya basladiginda ve bebek de daha fazla iletisime gectiginde evliliğe de yansimasi iyi oluyor.

bebege anneniz baksa falan hadi neyse de.. yada ne bilim maasiniz 4-5 bin olsa falan.. zorlandiginiz yerde maddi gucunuzden destek alabileceginiz durumda olsaniz.. yada her turlu zorluga bile denemeye degecek kadar kotu bir evliliginiz olsa neyse...

bence daha cok mutsuz olabilirsiniz iyi dusunun. evlilik terapistini bir deneyin. illa barismak icin degil saglikli bir bosanma olsun diye de gitmek lazim bence..

gittik daha öncede terapiste ama malesef olmuyor. Beni sevmiyormuş istemiyormuş. Benimde sevgim gün geçtikçe azalıyor. Beni anlamak istemedi. Çok zor hiç uyumayan üstelik kolik bir bebeğim var hala daha uykusuzdur sürekli ağlar çok huysuz bir bebek. Durum böyle olunce ben çok gerildim. Eşimde sağ olsun köstek oldu sürekli laf sokmalar. Yemek yetişmese kötü olsa sen kadınmısınlar havada uçuştu. Şimdi kendjne bir kadın bulsun ben madem değilim mutlu olsun. Dilerim allahtan bana yaptıklarını anlasın ve oda yaşamadan ölmesin. En zor anınızda destek beklediğinizde size destek olmak yerine sürekli açığınızı arayan bi adamla malesef olmuyor. Bende çok direndim çok istedim çok sevdim ama şu son 9 ay burnumuzdan geldi.

Feslegen Kokulu Nane · 14 Temmuz 2019

darlyda .!.:
Artık dayanamadım ve evi terk ettim. Bende oğlum kreş yaşına gelene kadar beklemek istedim ama olmadı. Bizde ki durum biraz karışık karşılıklı hatalarımız var belki ben durumu biraz abarttım oda hiç alttan alamadı. lohusalık depresyonundan bi türlü çıkamadım ve hergün tartışır olduk. Son gün ağzımı tutamadım ve içimdeki herşeyi saydım döktüm. Oda istemiyorsan gidebilirsin dedi o hışımla eşyalarımı tooladım bana giderken bir daha bu eve giremezsin dedi bende arkama bile bakmadım.

Şiddet, aldatma yok ama psikolojik şiddetin alasını yaşadım. Hep iyilik yaptı başıma kalktı çok kıskançtı hayatımı sürekli kısıtlamak istedi. Bunuda dedi evde kal ben gideyim kredinin yarısını ödeyeyim diye bu seferde yol parası derdi var ve o zaman nafaka veremeyebilirim yarısını nafakaya say dedi. Zaten bir kavgada onun hiçbirşeyine muhtaç olmadığımı gül gibi oğluma bakabileceģimi söyledim. Neyime güvendim bilmiyorum. Bu arada tüm eşyaları o almıştı. Şimdi ayrı ev konusunda eşyaları bölüşelim diyor. Elinde olduğunu bilsem bende daha fazlasını isteyeceğim ama gerçekten dükkan son dönem işlemez oldu bazen kirayı krediyi zor denkleştirdik. Bu sıralar işler de kötü olunca ve güzellikle yaklaşınca hır gür çıksrmak istemiyorum. Bir an önce bitsin istiyorum. Çünkü eminim dön diyecek aklı başına gelince ama benim tahammülüm kalmadı.

Aşağı yukarı ben de ve bir çok kişi de aynı sıkıntı yaşadık ve yaşamıştır. Biz de ayrılık noktasına gelmiştik kızım 11 aylıktı ama ikimiz de psikolojik tedavi gördük.
Senin ohusalık depresyonu yüzünden eşinin de maddi kriz yüzünden aranızda kopukluk olmuş. Çözülemeyecek bir sıkıntı gibi gelmedi bana.

darlyda · 14 Temmuz 2019

rak .!.:
asagiya ocakta açtığınız konuyu kopyaladim. sorununuz cocuktan sonra baslamis oncesinde iyiymissiniz. cocugun getirdigi zorluklar bosaninca gitmeyecek. tam tersi iki kati artacak. ben esinizde asiri bir sey goremedim. surekli konusan tipler var evet. cekilmez evet. ama oldugu gibi kabul etmek gerek. kusursuz insan yok.

Herkese hayırlı günler dilerim.

Nerde başlasam bilmiyorum ama bu bir iç dökme. Elbette tavsiyelerinize açığım benim de hatalarım varsa görmek isterim.

3 buçuk ay önce doğum yaptım. 2 yıllık evliyim. Doğuma kadar eşimle ufak tefek sorunlarımız olurdu ama hep konuşarak ve tatlıya bağlayarak çözerdik şiddetli kavgalarımız neredeyse olmadı. Ne zamanki doğum yaptım eşimde de bende de tahammül kalmadı birbirimize karşı. O kadar uzağız ki aynı evde yaşayan iki yabancı gibiyiz.Konuşarak halledemiyoruz direk ya kapılar çarpılıp odalar terk ediliyor ya da karşı taraf duymamazlıktan geliniyor. Ikimizde böyleyiz.

Birkaç örnek vereyim. Loğusalığı zor atlattım ya da henüz hala atlatamadım. Kaprisim hiç bitmedi eşime karşı. Sürekli herşeyden memnun olmayan biri haline dönüştüm. Sürekli eşime yakınıyorum midem ağrıyor diye. (3 aydır geçmek bilmeyen mide ağrım var. ) Doktor doktor geziyoruz ne hikmetse bir sorun bulamıyorlar. Psikologa gittim sorun sarınım benim. Çok nazlıyım. Oğlum çok zor sürekli ağlayan kucakta sakinleşen benden başkasında durmayan bir bebek. Çok yoruldum arkadaşlar tükendim resmen elim kolum kalkmıyor artık. Bende öfkemi eşimden çıkarmaya başladım. Yemek yetişmiyor, kıyafetler ya geç yıkanıyor ya da günlerce ütü bekliyor dayanamayıp eşim yapıyor. Ama öyle bir suratı var ki anlatamam size. Sanki ben zorla yap diyorum. Bir iş yapar kendi isteyerek sonra da başa kalkıyor. Evi süpürür şaka yaptığını sanarak ahh ahh ben de olmasan kim yapacak ki falan der. Veya alttan alttan annem 5 çocuğu ne güzel büyütmüş der. Oysa ben ondan iş beklemiyorum. Belki 4 4 lük değil ama herşeye yetişmeye çalışıyorum. Herkesin kapasiteside bebeğide bir degil ki. Ben de sinirlenip söyleniyorum. O da şaka yapıyorum der güler pişkin pişkin. Zoruma gidiyor sanki keyfimden işler birikiyor gibi davranıyor. Birbirimizi bir kaşık suda boğacak gibiyiz. Konuşmaya çalıştım ama sonu hep git odana istemiyorsan evden gidebilirsin ben buyum diyerek bitirdim. Artık sabredemiyorum. Sürekli eleştiriyor. Eskiden böylr değildi gerçekten ne oldu anlam veremiyorum. Siz eğer anladıysanız açıklar mısınız?

Dediğim gibi son zamanlar da iyice uzaklaştık. Eve gelir ya tv izler ya telefon oynar asla laf atmaz konuşmaz suratı beş karış bende laf atmam o yok gibi davranırım. Bazen ayna da kendime bakıyorum her yerim kusmuk, kokuyor bazen saçlarım yağlanmış ve birbirine girmiş oluyor. Oturup ağlıyorum geceleri ben eskiden bu değildim. Eşim eve gelir gelmez sarılır iltifatlar ederdi. Sürekli benimle ilgilenirdi. Ben daha bakımlıydım. Şimdi mecburiyetten yüzüme bakıyor sanki.

Acaba artık beni sevmiyor mu diyorum. Dırdırlarım, gereksiz yakınmalarım, sürekli hastayım deyişlerim onu da mi yordu ondan mı uzak davranıyor bana diyorum. Sürekli bi soğuk savaş halindeyiz. Birbirimizle pek konuşmayız konuşursak da tersleyerek soğuk bir şekilde. Evde herkes sessiz sedasız kendi görevini yapıyor. Yataklarıda ayırdık ben daha sıcak olduğu için ve oğlum her saat uyandığı için oğlumun odasında yatıyorum. Eşimin uykusu hassas uyanırsa da uyuyamaz sabah işe gidecek diye doğumdan beri ayrı yatıyoruz. Burda mı hata yaptım acaba?

Bi de utanarak söylüyorum birliktede olmuyoruz. Ben genelde hep bir bahane halindeyim. Aslında bahane değil ama o öyle sanıyor. Tüm gün yoruluyorum. Akşam olunca tek istediğim uyumak oluyor. Oğlum gece 12 buçuktan önce uyumuyor beş dakika da bir uyanır uyusada, 12 buçuktan sonra düzenli uyuyor. Eşim de o saatten sonra hiç olmazsa 1 saatimi ayırmamı istiyor yani benim uyumam 2 yi buluyor bu da beni yoruyor ve malesef reddediyorum. Şimdi çok pişmanım artik eşimde iyice soğudu belki de bundan kaynaklı.

Çok karışık yazmış olabilirim bebeğimle ilgileniyorum bir yandan. Bir de kafamı toplayamiyorum. 4 kez yazıp yazıp sildim bundan öncesi destan gibiydi kimseyi yormak istemiyorum en kısa hali bu. Ayrıntıya pek girmedim aslında.

evet bu konudan sonra eşimin psikolojik savaşı başladı. Süreklj sen kadınmısın demeler bir çocuk doğurdun alt tarafı demeler. Kafasına göre gezmeye gitmeler haber vermeden kendi kendine hayatı yaşamaya başladı. Bu olaydan sonra sürekli ayağına gittim birlikte olmak istedkm ama her defasında reddedip kendi işini gördü artık nasıl bilmiyorum. Herkesin bir gruru var bir yere kadar doldum bende. Evet o beni ilk zaman alttan aldı sonra ben onu ama bitmedi bir türlü dırdırı sürekli sevmiyorum git demeleri. Artık iyice doldum. Son kavgada herşeyi kırdı döktü. Terapiye başladık yine olmadı sürekli iğnelemeler bana hizmetçi muamelesi yapmaya başladı.

darlyda · 14 Temmuz 2019

Babayani .!.:
Aşağı yukarı ben de ve bir çok kişi de aynı sıkıntı yaşadık ve yaşamıştır. Biz de ayrılık noktasına gelmiştik kızım 11 aylıktı ama ikimiz de psikolojik tedavi gördük.
Senin ohusalık depresyonu yüzünden eşinin de maddi kriz yüzünden aranızda kopukluk olmuş. Çözülemeyecek bir sıkıntı gibi gelmedi bana.

malesef artık istemiyormuş beni.

Jalopi · 14 Temmuz 2019

darlyda .!.:
gittik daha öncede terapiste ama malesef olmuyor. Beni sevmiyormuş istemiyormuş. Benimde sevgim gün geçtikçe azalıyor. Beni anlamak istemedi. Çok zor hiç uyumayan üstelik kolik bir bebeğim var hala daha uykusuzdur sürekli ağlar çok huysuz bir bebek. Durum böyle olunce ben çok gerildim. Eşimde sağ olsun köstek oldu sürekli laf sokmalar. Yemek yetişmese kötü olsa sen kadınmısınlar havada uçuştu. Şimdi kendjne bir kadın bulsun ben madem değilim mutlu olsun. Dilerim allahtan bana yaptıklarını anlasın ve oda yaşamadan ölmesin. En zor anınızda destek beklediğinizde size destek olmak yerine sürekli açığınızı arayan bi adamla malesef olmuyor. Bende çok direndim çok istedim çok sevdim ama şu son 9 ay burnumuzdan geldi.

ama ilk baslarda oyle degilmis kendiniz yazmissiniz. siz de cok trip atmissiniz cok tavir gostermissiniz. isten gelip sizin uyumanizi saglamaya calismis.

simdi bir gurur bosanirsiniz sonra pisman olursunuz. hatta oyle bir konu vardi. kadin eski esine tekrar açılmak istiyordu ama adam pek o modda degildi artik. bir sure ailenizde kalin ama ev acma iste calisma durumlari icin biraz daha bekleyin derim.

gece uyumaya bebekle 6 ay zor dayandim ucretsiz izne ayrildim. ki gece esimle ikimiz birlikte bakiyorduk. yani umarim bosaninca da mutlu olursunuz ama az cok tahmin edebiliyorum yasayacaklarinizi. su an gurur yapiyorsunuz ama insanlarla.ugrasmak da kolay degil. bakicisi is ortamindaki kisiler vs. sivri dilli her yerde cikabilir karsiniza.

darlyda · 14 Temmuz 2019

rak .!.:
ama ilk baslarda oyle degilmis kendiniz yazmissiniz. siz de cok trip atmissiniz cok tavir gostermissiniz. isten gelip sizin uyumanizi saglamaya calismis.

simdi bir gurur bosanirsiniz sonra pisman olursunuz. hatta oyle bir konu vardi. kadin eski esine tekrar açılmak istiyordu ama adam pek o modda degildi artik. bir sure ailenizde kalin ama ev acma iste calisma durumlari icin biraz daha bekleyin derim.

gece uyumaya bebekle 6 ay zor dayandim ucretsiz izne ayrildim. ki gece esimle ikimiz birlikte bakiyorduk. yani umarim bosaninca da mutlu olursunuz ama az cok tahmin edebiliyorum yasayacaklarinizi. su an gurur yapiyorsunuz ama insanlarla.ugrasmak da kolay degil. bakicisi is ortamindaki kisiler vs. sivri dilli her yerde cikabilir karsiniza.

o beni istemiyor kesim karariymis

Canan_mehtap · 14 Temmuz 2019

Bence bebeğiniz için mücadele edin ortada şiddet aldatma yoksa benim annem babam ayrı küçüklüğümden beri çok zor zamanlardan geçtim. Cok isterdim aile ortamında anne babam beraber olsun ama olmadı tek cocuk büyütmek cok zor

Dert bende derman sende · 14 Temmuz 2019

Acaba boşanmak için acele etmeseniz mi.
Birde bebise babaanne baksa.
Yada eşinizle arayı duzeltip eve yarım gün filan bir yardimci mi alsanız.
Bunlar aklıma gelen çözümler.
Ayrıca bu kadar medeni boşanan erkekler çok nadir. Genelde bosanirken insanliktan çıkan erkeklere alışık oldugumuz için eşini takdir ettim. Ayrıca kv nide sevdim. Anasının oğlu demekki helal olsun.

darlyda · 14 Temmuz 2019

Canan_mehtap .!.:
Bence bebeğiniz için mücadele edin ortada şiddet aldatma yoksa benim annem babam ayrı küçüklüğümden beri çok zor zamanlardan geçtim. Cok isterdim aile ortamında anne babam beraber olsun ama olmadı tek cocuk büyütmek cok zor

beenimde annem babam ayrı bende bilirim zorluğunu ama adam istemiyormuş beni yapacak birşey yok olan oldu yaşandı bitti işte keşke zamanı geri alabilsek ama olmuyor.

Feslegen Kokulu Nane · 14 Temmuz 2019

darlyda .!.:
malesef artık istemiyormuş beni.

Allah yardımcınız olsun o zaman. Çok enteresandır ki bu uvey anne ve babalar uvey torunları çok seviyor. Bende de var bir tane.

Eğer iyi bakacagindan eminsen oğlun derdini anlatacak büyüyene kadar baksın.

darlyda · 14 Temmuz 2019

Benkadir Deli Kadir .!.:
Acaba boşanmak için acele etmeseniz mi.
Birde bebise babaanne baksa.
Yada eşinizle arayı duzeltip eve yarım gün filan bir yardimci mi alsanız.
Bunlar aklıma gelen çözümler.
Ayrıca bu kadar medeni boşanan erkekler çok nadir. Genelde bosanirken insanliktan çıkan erkeklere alışık oldugumuz için eşini takdir ettim. Ayrıca kv nide sevdim. Anasının oğlu demekki helal olsun.

eşim medeni olsa kaç yazar burnumdan getirdi hayatı. Suan tek isteği benden kurtulmak onun için acele ediyor. Babanne malesef çalışıyor tek yaşıyor oda

Canan_mehtap · 14 Temmuz 2019

darlyda .!.:
beenimde annem babam ayrı bende bilirim zorluğunu ama adam istemiyormuş beni yapacak birşey yok olan oldu yaşandı bitti işte keşke zamanı geri alabilsek ama olmuyor.

İstememe nedeni nedir siz geri dönüş yaptınız mı ona?

darlyda · 14 Temmuz 2019

Babayani .!.:
Allah yardımcınız olsun o zaman. Çok enteresandır ki bu uvey anne ve babalar uvey torunları çok seviyor. Bende de var bir tane.
Eğer iyi bakacagindan eminsen oğlun derdini anlatacak büyüyene kadar baksın.

Emin olamıyorum. Beni hiç sevmez çocuğu çok seviyor gibi oğlumda onu seviyor bilmiyorum ki ne olacak allah yardimcim olsun.

darlyda · 14 Temmuz 2019

Canan_mehtap .!.:
İstememe nedeni nedir siz geri dönüş yaptınız mı ona?

Aslında geri dönüş yaptım. Oğlumuz çok küçük bence onun hatrına denemeliyiz dedim. Ama ben istemiyorum böyle daha mutluyum evden gitmicektin gidersen gelemezsin sana bunu söyledim dedi.

Kivii17 · 14 Temmuz 2019

darlyda .!.:
kayınvalidem melek gibi dün bile beni ziyarete geldi arkandayız dedi. O konuda şüphem zerre yok o adam değişir ama kayınvalidem değişmez asla. Bana sana destek bile olurum bende yanlızım gel istersen birlikte yaşayalım bile dedi.

Kayinvalideniz mi bakamaz mi?Nafakayı biraz daha fazla isteseniz ilerde pişman olursunuz bakıcı kreş çocuğun masrafları en az 1500 tl yi bulur.Onceki konunuzu okudum sizde de hata var anladığım kadarıyla şuan da fevri davraniyorsunuz ne kadar suredir ayrisiniz bir sure ayri yasaniz ona gore karar verseniz çünkü sizinde hatalarınız var şiddet aldatma yok bence biraz zaman tanıyın

bendimm · 14 Temmuz 2019

darlyda .!.:
kayınvalidem melek gibi dün bile beni ziyarete geldi arkandayız dedi. O konuda şüphem zerre yok o adam değişir ama kayınvalidem değişmez asla. Bana sana destek bile olurum bende yanlızım gel istersen birlikte yaşayalım bile dedi.

Babaannesi baksın o zaman, su durumda en uygun yol bu görünüyor..
Allah yardımcınız olsun..

Canan_mehtap · 14 Temmuz 2019

darlyda .!.:
Aslında geri dönüş yaptım. Oğlumuz çok küçük bence onun hatrına denemeliyiz dedim. Ama ben istemiyorum böyle daha mutluyum evden gitmicektin gidersen gelemezsin sana bunu söyledim dedi.

Bence senin burnunun sürtmesinide istiyor olabilir sen ne tepki verdin sen geri çekilip arayıp sorma kuyruğunu sıkıştırıp döner

bakıcı sorunu

başlangıç: 72.4 güncel: hedef: 60

Sevgiyumağı

başlangıç: 72.4 güncel: hedef: 60

Sevgiyumağı

Durmak, yıkılmaktan önceki son adımdır.

Sevgiyumağı

Sevgiyumağı

başlangıç: 72.4 güncel: hedef: 60

Sevgiyumağı

Üye

Popüler Üye

Sevgiyumağı

Durmak, yıkılmaktan önceki son adımdır.

Sevgiyumağı

Üye

Sevgiyumağı

Sevgiyumağı

Guru

Guru

Üye

Benzer Konular