ona sorsan kötü ayrılmışızdır ama ben bunda hiç bir kötülük göremiyorum:
ikinci bebeğim doğdu, bebek 20 günlükken eşim ameliyat oldu. yarım saat hastaneye gittim geldim, dönüşte ne yaptınız dedim, durmadı süt verdim dedi. verdiği süt 4 gündür dolapta duran kaynatılmış inek sütü. aradan 20 gün geçti bebek 40 günlük oldu, akşamüzeri odama gittim azcık uyumaya, onda da bana sormadan emzik vermiş. hadi dedim şimdi sinirle ters bişey demeyyim, yarın sabah konuşurum. ertesi gün sabah dedim ki ablacım senle bişey konuşucam ama konuşmaya da korkuyorum (çünkü daha önce çocuğa çok tv izlettiği için uyardığımda ağladı sızladı duygu sömürüsü yaptı kadının huyunu biliyorum). korkma korkma konuş dedi. dedim ki bebeğe emzik vermeni süt vermeni istemiyorum. sen işe başlayınca ne yapıcam dedi. işe başlayınca da emzik istemiyorum ben dedim. daha cümlemi bitirmeden (ki işe başlayana kadar daha 3 4 ay var bebek biraz daha kolaylar vs diyecektim. ya da ben niye diyeyeim o desin, o zamana kadar bakarız bir çaresi bulunur desin di mi?) BEN BU ŞARTLARDA ÇALIŞAMAM dedi. Ki dediğim gibi evden alıp eve bırakıyoruz arabayla, dünyanın parasını veriyoruz kalktı bana BEN BU ŞARTLARDA ÇALIŞAMAM dedi. Ben zaten sezeryanlıyım 40 günlük eşim 20 gün önce böbrekten ameliyat olmuş bebek yeni doğmuş 40 gündür abisi 4 yaşında neye uğradığını şaşırmış. Ben şok oldum. kadına dedim ki NE DEMEK BU ŞARTLARDA ÇALIŞAMAM BEN Mİ SENİN NAZINI ÇEKECEĞİM SEN Mİ BENİM? BEN SEZERYANLIYIM AMELİYAT YERİM AYRI AĞRIYOR MEMELERİM AYRI AĞRIYOR SABAHA KADAR UYUMUYORUM ÇOCUK SALLIYORUM EŞİM ZATEN AMELİYAT OLMUŞ. Kadın bunun üzerine BENDEN İYİSİNİ BULURSUN dedi kapıyı çarptı gitti. İşten kovsam yine dava açsa anlarım kendi bıraktı gitti....