8.5 aylık oğlum var bazen zor bir bebek olabiliyor ama genelde neşeli bir bebektir.
bu bakıcı da 9.30-17.30 arasında bebeğime bakıyor. ben de evdeyim. genelde mola verdikçe veya arada özledikçe çocuğu alırım. gün içinde 1-2 saat parka götürürüm. zaten gündüz uykusu da 2 saat desek pek bakıcıyla vakti olmuyor.
arada bir özellikle akşama doğru sanırım yorulunca sürekli sesli şekilde üfff öfff filan demeye başlıyor çocuk huysuzlanınca ben de rahatsız oluyorum ama bir şey desem terslik olacak alınacak veya ben yokken kötü davranacak diye demiyorum. bir yandan bakıcısı olan arkadaşlarım da çocuğa direk bir şey yapmadığı için normaldir sonuçta yoruluyordur akşama kadar diyorlar. bilmiyorum ben fiziksel iş yapmadığım için empati yapamıyorum normal mi yani üf püf demesi. bazen sesini yükselterek "X'CİM SENİN DERDİN NE YAAA" filan diye bağırması. sözleri kötü değil ama sesi azar gibi. bebeğim o anlarda güldüğü için direk müdehale de etmiyorum. sadece bir kez gidip kucağıma aldım böyle bir anda. hemen "şakalaşıyoruz biz onunla bak gülüyor zaten çok pimpiriklisin" filan dedi.
tabi bunların haricinde iyi yönleri de var. kendi çocuğuna davrandığı gibi davrandığını düşünüyorum yani kendisi de öyle büyüttü sanırım çocuklarını, öpüp sevdiği de çok oluyor. içten şekilde kötülük diye bir şey yapmadığına eminim ama çocuk bakma tarzı benden farklı. ben hiç üflemedim oğluma karşı. hiç yüzüm asık şekilde yüzüne bile bakmadım.
netice olarak bebeğim 1 yaşına gelince ofise gitmeye başlayacağım ve evde tek kalmaları konusunda endişelerim var.
gelmezler ki.
konum kadıköy.
