Üstü kapalı biraz bahsedeyim. Eşimle uzun süredir anlaşmazlıklar yaşıyorduk, sonra bir tartışmamız oldu ve evden gitti yasal sebeplerden ötürü mecburi olarak. Ben sinirliyim tabi kendisine bu arada eş dost herkes arıyor barışın pişman şöyle böyle diye. Bende tam vicdan yapıyorum üzülüyorum onun için hatta kendime kızıyorum, derken bir bakıyorum ki hepsi boş meğer adam vur patlasın çal oynasın zevk-i sefa sürüyormuş. Çok büyük hayal kırıklığım var. Bir kere daha haklı olduğumamı yanayım, Nası inanmışım ona mı?