- Konu Sahibi OrganikHatun
- #1
Merhaba aslında neden yazıyorum bilmiyorum buraya ama sanırım hikayenin dışında birilerinden fikir almak istiyorum.. 2011 yılında 24 yaşımda ilk defa aşık oldum.. Hemde öyle böyle bir aşk değildi.. iliklerime kadar sevildiğimi hissettiren bir adamdı. Kuzenimin eşinin kardeşiydi. Kuzenim o sene evlenmişti bende onu bu sayede tanıdım.. Harika bir aşk yaşadık hiç kavga etmedik.. benden iki yaş küçüktü ve ben evlenip ayrılmış bir bayanım.. İki yaş küçük olmasına rağmen çok çok olgun biriydi. Düşünceleri konuşmaları sevmeleriyle.. Çok başkaydı.. Ailesi muhafazakar olduğu için bunları sorun yapabilirdi. Ama o bunların karşısında dimdik duracağını söyledi. Sevgime inandığı sürece yanımda olacağını.. Kimseye söylemden başladık bu aşka ama ne aşk.. tatil sonu ikimizde kendi şehirlerimize döndük herşey yine çok güzel devam ediyordu ben onun şehrine gittim orda parmağıma yüzük takıp senin olayım ben dedi sende benim.. kuzenimle konuşmuş oda ailesinin onay vermyeceğini söyleniş ama benim muhteşem sevgilim beni sevdiğini ve herkesin bigün bunu kabul edeceğini ve kimsenin düşüncesinin umrunda olmadığını benden vazgeçmeyeceğini söylemiş... Biz hiç kavga bile etmedik o kadar muhteşemdi ilişkimiz. Ama bigün abisi yani kuzenimin kocası öğrendi.. Ve karşı çıktı ona da bana da ben onun arkasında durdum ne derse desin hep savundum aşkımızı.. Oda aynısı yapmış olacak ki bu olaydan sonra arayıp sakın endişe etme ve benden vazgeçme bize bişey olmasına izin vermem asla dedi.. Nasıl güveniyorum ona bize hçbişey olmayacağına.. İki saat sonra aradı heyecanla açtım telefonu ve bana ''bitti'' dedi ve hiçbir açıklama yapmadan telefonu kapattı... Aradım aradım mesaj attım dönmedi.. Beni öylece bıraktı...sonrası berbat öyle bağlamışım ki hayatımı ona tamamen çöktüm.. işimi kaybettim evimi kaybettim arkadaşlarımdan uzaklaştım ilaçlar kullandım hatta hastaneye bile yattım.. Daha yeni yeni kendimi toparlıyorum.. Ama bir türlü aşamıyorum işte bu acıyı.. Kuzenime ayrılığımızda eşinin katkısını sordum.. Bana olmayacağını ona söyledi ama O inatla olacağını savundu dedi çok kararlı olduğunu söyledi.. O zamandan sonra onu hiç görmedim... Şimdi ilk defa 1 ay sonra göreceğim, karşı karşıya geleceğiz.. Çünkü verdiğim kayıplardan sonra ailemin yanına döndüm.. Oda bir ay sonra buraya geliyo.. Karşılaştığımızda nasıl davranmalıyım bilmiyorum.. Gözlerimin içine nasıl bakacak onuda bilmiyorum.. Hatta hangi yüzle bulunduğum ortamda bulunacak onuda bilmiyorum... yıllarca hayatımda var olan herşeyi onun bitti demesiyle kaybettim. Şimdi hesap mı sormalıyım.. susup yanından sesszice geçmelimiyim bilmiyorum... Aylardır bunu düşünüyorum... Bu kadar sevip aynı oranda nefret ettiğim bu adama nasıl davranmalıyım.. Bana nolur akıl verin...