Merhaba hanımlar. Herkesin yaşadığı gibi benimde eş ailesi imtihanım var. 7 yıllık evliyiz.İlk sorun kız kardeşinin yaz tatilinde yanımıza gelmesiyle başladı. 8 aylık evliyiz o donem .Tavrı tarzı, abisini benden kıskanması, ev işlerine destek olmayıp ben görümceyim edası ile hizmet beklemesi, saygısız ve küfürlü konuşmaları, abisinden bitmek bilmeyen ihtiyaçlarını karşılanmasını istemesi gibi sebeplerle sevmedim ama misafir olarak ona yansıtmayıp iyi ev sahipliği yaptım. 2 hafta sonra eşimle konuştum. Kardeşin geldi seni gördü, tatil yapmış oldu, güzelde vakit geçirdiniz artık evine dönsün. Daha fazla kalmaya devam ederse ben misafirperverliğimi koruyamabilirim minvalinde konuşma. Ve sen benim kardeşimi nasıl istemezsin tepkisi. Bana emrivaki yaptı. Epey tartıştık. Kardeşi aramızda gerginliğe sebep olduğunu anladı ve ısrarla kalacağını söyledi. Bende artık gitsen iyi olur dedim ve orada kardeşi bana karşı hakaretler, küfürler, beddualar, tehditler etmeye başladı. Benden 12 yaş küçük ergenlik çağında ve hayatımda işitmedigim lafları duydum. Eşime kardeşin ağzını toplasın yoksa fena olacak dediğimde ise sen evden kovdun hak ettin bu lafları dedi. Annesini aradım böyle durum yaşandığı icin üzgünüm keşke olmasaydı ama siz üzerinize alınmayın konuşması yaptim ama o taraf tutmayı ve bana cephe almayı seçti. Ben eşimin bu tavrını hazmedemedim. Kardeşini ara ve benim yanımda konuş. Karıma saygılı olacaksın ondan sizde karşı beklediğim saygıyı sende ona göstereceksin demesini istedim sadece yapmadı. Ben onunla konuşuyorum söylüyorum dedi. Ben duymak istiyorum bunu dedim yapmadı. Neyse zaman geçti eşim beni biraz olsun onlara karşı saymaya başladı ama ben bu durumu atamıyorum içimden. Annesi ve kardeşine karşı olan öfkemi yenemiyorum. O kadar bağlı ki onlara benim haklı olma ihtimalim olmuyor. Boşanma aşamasına geldik kaç kez bu mesele yüzünden kendime yediremiyorum haksızlığa uğramayı. Zaten aramıyorum ve mümkün oldukça çok az görüşüyorum ailesiyle. Nasıl aşarım bu durumu kızlar?