Bana bir yol gösterir misiniz?

forevermorrenk

Mustafa Kemal Atatürk
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
31 Ağustos 2018
8.602
20.334
298
Günaydın sevgili kadınlar,
Uzun zamandır dışarıdan takip eden birisiyim, sürekli yorumları okurum çok nadir de olsa yorum yazarım.

Gün olur devran döner bizim de buraya yazmamız gereken bir konu olmuş olur. Benim akıl almak istediğim konu sizlerden şu;
Evin tek kızım 2 tane erkek kardeşim var benden küçükler. 6.5 ay önce severek evlendim, evliliğimde sorun yok çok şükür ki, eşimi seviyorum.

Sorun annem... Evlendiğimden beri her şeyime müdahale etmeye ve kendi istediği gibi olsun istiyor. Bende yapı itibariyle çok sabırlı bir insan değilimdir (bazen patlamalarım oluyor). Yani anlatmak istediğim annem çok çabuk kırılan, ağlayan ve olaylarda hep kendini haklı çıkaran bir kadın. Ne olursa olsun ağlar, hep beni suçlar ve her şeye kendi nasıl istiyorsa öyle olsun ister. Kırmak istemiyorum ama artık evlendim ve kendi düzenim, kendi hayatım, bir eşim ve farklı sorumluluklarım var. Anlatamıyorum ya da anlamak istemiyor. Çok yoruldum ve inanın şuan kendimi anlatamadım bile. Çocuk gibi onu idare etmek, sürekli alttan almak beni çok bunalttı. Zaten 6 gün çalışıyorum, yoğun bir işim var, geç çıkıyorum. Evin yemeği, temizliği derken aylar nasıl geçiyor anlamıyorum. Bide böyle olunca inanın günlerce yataktan çıkmak istemiyorum.

Siz benim yerimde olsanız nasıl bir yol izlersiniz?

Bu arada yakın oturuyoruz ama ona rağmen hem annemle hem de kv ile haftada 1 kez görüşüyorum. Annemi her gün arıyorum fakat bu aramalarda da takılacak bir şey sürekli buluyor artık aramamayı düşünüyorum.

Okuyan herkese teşekkürler, yorumlarınızı bekliyorum.:KK15:
 
kadının tek kızı, evlenmis olmana alışamamış gibi geldi bana. sende bi anda görüşmeyi haftada 1e düşürmeseydin. zamanla seyreltirdin. tamam yoruluyorsun ama empati yapalım. benim 1 kızım var. evlenene kadar beraber yaşıyoruz ve her gün onu görüyorum. evlenince bir anda (yakın oturmasına rağmen) haftada 1 görüyorum onu. annelere biraz daha ilgi verilebilir diye düsünüyorum
 
net ve keskin çizgiler
kırılması kaçınılmaz olacaktır bir müddet ama alışır


İnanın onu da denedim. Bu sefer de ben senin annen değil miyim, diğer kızlar annelerine böyle yapıyor sen niye yapmıyorsun. Sürekli sana gelmeseydim, onu öyle yapmasaydım ellerim kırılsaydı falan filan. Ben 2 tarafa da netim en başından beri bu seferde annem kendini kv ile kıyaslıyor. Sen benim kızımsın o kv bana daha yakın olman lazım. Yani anlatamıyorum, bir bataklık gibi bu durum beni sürekli içeri çekiyor.
 
kadının tek kızı, evlenmis olmana alışamamış gibi geldi bana. sende bi anda görüşmeyi haftada 1e düşürmeseydin. zamanla seyreltirdin. tamam yoruluyorsun ama empati yapalım. benim 1 kızım var. evlenene kadar beraber yaşıyoruz ve her gün onu görüyorum. evlenince bir anda (yakın oturmasına rağmen) haftada 1 görüyorum onu. annelere biraz daha ilgi verilebilir diye düsünüyorum


İlgi konusunda haklısın, elimden geldiğince de ilgilenmeye çalışıyorum ama hep daha fazlasını istiyor. Her gün gelin, yemeği bizde yersiniz gibi konular. Gidemiyorum çünkü yorgun oluyorum, evimin işi oluyor.
 
İlgi konusunda haklısın, elimden geldiğince de ilgilenmeye çalışıyorum ama hep daha fazlasını istiyor. Her gün gelin, yemeği bizde yersiniz gibi konular. Gidemiyorum çünkü yorgun oluyorum, evimin işi oluyor.
yok canım her gün değil. evin yerin ayrı düzenin ayrı bir yemeye gerek yok. ama mesela bunda bile seni düsünüyor olabilir zaten yoğun çalışıyor bende yemek yapıyorum gelsinler burda yesinler gibi
 
İnanın onu da denedim. Bu sefer de ben senin annen değil miyim, diğer kızlar annelerine böyle yapıyor sen niye yapmıyorsun. Sürekli sana gelmeseydim, onu öyle yapmasaydım ellerim kırılsaydı falan filan. Ben 2 tarafa da netim en başından beri bu seferde annem kendini kv ile kıyaslıyor. Sen benim kızımsın o kv bana daha yakın olman lazım. Yani anlatamıyorum, bir bataklık gibi bu durum beni sürekli içeri çekiyor.
yapacak birşey yok kırılabilir ama onun iyiliği için bile bu şekilde bir ilişki iyi değil
annen psikolojisi zayıf biri dengede tutman lazım
 
yok canım her gün değil. evin yerin ayrı düzenin ayrı bir yemeye gerek yok. ama mesela bunda bile seni düsünüyor olabilir zaten yoğun çalışıyor bende yemek yapıyorum gelsinler burda yesinler gibi


Evet oda öyle diyor ama yoğun işten çıkıp her gün gitmek azap gibi geliyor. Karışık işte durumlar, annem çok hassas ve bu beni çok yoruyor :(
 
yapacak birşey yok kırılabilir ama onun iyiliği için bile bu şekilde bir ilişki iyi değil
annen psikolojisi zayıf biri dengede tutman lazım


İnanın bazen eşimi alıp şehir bile değiştirmeyi düşünüyorum :( Her şeyi kafasına takan, geceleri uykusunu kaçıran biri oluyor. Sonra da sürekli ağlamalar, sen bana böyle yaptın böyle oldu. Bende öyle olunca kendime kızıyorum işte arada kaldım :(
 
Örneğin; evime gelene gidene, yaptığım işe, yemeğime, insanlarla olan konuşma tarzıma, eşim benim kadar konuşkan değildir her seferinde bunu yüzüme vurur (çünkü benim gibi konuşkan olmasını istiyor), eşimin ailesi niye şöyle niye böyle vs vs daha bir çok şeye karışıyor.
 
Günaydın sevgili kadınlar,
Uzun zamandır dışarıdan takip eden birisiyim, sürekli yorumları okurum çok nadir de olsa yorum yazarım.

Gün olur devran döner bizim de buraya yazmamız gereken bir konu olmuş olur. Benim akıl almak istediğim konu sizlerden şu;
Evin tek kızım 2 tane erkek kardeşim var benden küçükler. 6.5 ay önce severek evlendim, evliliğimde sorun yok çok şükür ki, eşimi seviyorum.

Sorun annem... Evlendiğimden beri her şeyime müdahale etmeye ve kendi istediği gibi olsun istiyor. Bende yapı itibariyle çok sabırlı bir insan değilimdir (bazen patlamalarım oluyor). Yani anlatmak istediğim annem çok çabuk kırılan, ağlayan ve olaylarda hep kendini haklı çıkaran bir kadın. Ne olursa olsun ağlar, hep beni suçlar ve her şeye kendi nasıl istiyorsa öyle olsun ister. Kırmak istemiyorum ama artık evlendim ve kendi düzenim, kendi hayatım, bir eşim ve farklı sorumluluklarım var. Anlatamıyorum ya da anlamak istemiyor. Çok yoruldum ve inanın şuan kendimi anlatamadım bile. Çocuk gibi onu idare etmek, sürekli alttan almak beni çok bunalttı. Zaten 6 gün çalışıyorum, yoğun bir işim var, geç çıkıyorum. Evin yemeği, temizliği derken aylar nasıl geçiyor anlamıyorum. Bide böyle olunca inanın günlerce yataktan çıkmak istemiyorum.

Siz benim yerimde olsanız nasıl bir yol izlersiniz?

Bu arada yakın oturuyoruz ama ona rağmen hem annemle hem de kv ile haftada 1 kez görüşüyorum. Annemi her gün arıyorum fakat bu aramalarda da takılacak bir şey sürekli buluyor artık aramamayı düşünüyorum.

Okuyan herkese teşekkürler, yorumlarınızı bekliyorum.:KK15:
Ben aynı şehirde yaşamıyorum ne ailemle ne de kv ile ama gelince evime her ikiside müdahale eder çok ileri giderlerse hemen müdahale ederim burası benim duzenim ben böyle olmasını istiyorum diye o zaman bi geri çekilirler ama genel anlamda ben işimi daha kolay yapayım diye müdahale ederler ama evde bir şeylerin yeri değiştirmelerine müsade etmiyorum . Zaman zaman temizligime laf gelir gelsin takmıyorum .ikisiyle de aram çok iyi ikisininde arası çok iyi hele ki bana muhalefette .
 
Örneğin; evime gelene gidene, yaptığım işe, yemeğime, insanlarla olan konuşma tarzıma, eşim benim kadar konuşkan değildir her seferinde bunu yüzüme vurur (çünkü benim gibi konuşkan olmasını istiyor), eşimin ailesi niye şöyle niye böyle vs vs daha bir çok şeye karışıyor.
Allah yardimciniz olsun.
Hic takmasaniz cevap vermeseniz yada lafi degistirseniz çünkü duzelecegini pek düşünmüyorum sanirim bu bir huy olmus
 
Ben aynı şehirde yaşamıyorum ne ailemle ne de kv ile ama gelince evime her ikiside müdahale eder çok ileri giderlerse hemen müdahale ederim burası benim duzenim ben böyle olmasını istiyorum diye o zaman bi geri çekilirler ama genel anlamda ben işimi daha kolay yapayım diye müdahale ederler ama evde bir şeylerin yeri değiştirmelerine müsade etmiyorum . Zaman zaman temizligime laf gelir gelsin takmıyorum .ikisiyle de aram çok iyi ikisininde arası çok iyi hele ki bana muhalefette .


Geçenlerde böyle bir konu yüzünden bana yine ağladı. Konu da ben temizlik yaparken onu hiç çağırmıyor muşum, el gibi kapıdan gelip kapıdan gidiyormuş. Anne diyorum seni düşünüyorum evde babam var kardeşlerim var seninde işlerin bitmiyor diyorum. Kadın bana mesafelisin diye ağladı. Bende çok savaşıyorum ikisiyle de ama bu savaş beni yoruyor, üzülüyorum. :(
 
Ben tası tarağı toplayıp uzak bir şehre yerleştim. Hiçbir zaman yaşadığım şehirli biriyle evlenmek istemedim. Yapı olarak akraba ilişkilerini sevmiyorum. Annemi çok severim ama o da çok alıngandir tartışır karışır. Çok kavga ederdik. Aynı şehirde otursam kafayı yerdim. Birde anne/kv atismalari o onu dedi bu bunu dedi hiç gelemem. Kv'm dünyanın en sessiz kadınıdır. Onun hakkında bile çekiştirecek şeyler buluyor ki birbirlerini sadece düğünde gördüler neredeyse.
 
Geçenlerde böyle bir konu yüzünden bana yine ağladı. Konu da ben temizlik yaparken onu hiç çağırmıyor muşum, el gibi kapıdan gelip kapıdan gidiyormuş. Anne diyorum seni düşünüyorum evde babam var kardeşlerim var seninde işlerin bitmiyor diyorum. Kadın bana mesafelisin diye ağladı. Bende çok savaşıyorum ikisiyle de ama bu savaş beni yoruyor, üzülüyorum. :KK43:
Ben şok temizliğe beni cagirmiyosun diye aglanir mi
Annenizin başka bi derdi var bence
 
Allah yardimciniz olsun.
Hic takmasaniz cevap vermeseniz yada lafi degistirseniz çünkü duzelecegini pek düşünmüyorum sanirim bu bir huy olmus

Gün içerisinde onu bir kere arıyorum, konu nasıl oluyorsa hep bir şikayet ve siteme dönüşüyor :) Yeri geliyor iş yerinde konuşuyorum ama o telefon hiç bitmiyor ve sonunda hep tartışıyor oluyoruz. Bundan sonra sadece nasılsın diye arayacağım. Kısa ve net konuşup kapatacağım yoksa işin içinden çıkamayacağım.
 
Ben şok temizliğe beni cagirmiyosun diye aglanir mi
Annenizin başka bi derdi var bence


Düğün öncesi biraz problem yaşadık maddi konularda, bende sonradan mesafe koydum. Ondan yediremiyor gibi hissediyorum. Sürekli önüme çıkması beni çok yoruyor :(
 
Back
X