Bana işini yaptırıp vaktım yok yoğunum diyerek chatten tanıstıgı bir kadınla görüşmesi ağırıma gidiyor?

Z

Zomzom3535

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
7 Şubat 2017
761
518
103
40
Her ay yanına gidiyorum o masraftan kaçıyor. Sadece yakınımda oturan ablasına ziyarete geldiğinde yanıma uğradı o da ikikez. İlkinde uğramak istemedi bile ben kırılmıştım ben her ay sırf senin için geliyorum ama sen yakınıma gelip yanıma bile gelmeyi düşünmüyorsun dedim. Geldi... İkinci defada kendiliğinden gelmek istedi. Sınavı vardı o dönemde yetiştiremiyorum diye yakındı işini gördüm hemde kaç kez. Para istedi verdim borç (7.000 TL) ve parami ama geri verdi. Ve gecen tlf açık unutunca şeytan dürttü zaten de ruyamda yilan görmüştüm yatağımda ve baktığımda onun bana yoğunum diyip işini yaptırdığı gün başka bir kadinla chatten bulustugunu ögrendim. Benimkinden yana flörtlesme falan yok hep kadın arayıp sorunca yazmış. Yaşı da var. Bana o kadının psikolojisi bozulan ablasını hatırlattığını kadına acıdığını söyledi ayrıca 50 yaşında ben napım sokakta görsem dönüp bakmam dedi. Kizim seni sevmesem neden tayinimi senin oraya aldirayim ya cocuklarimin ikisi de bu sehirde kalacak (önceki evliliginden) düzenimi isimi birakip orada sifirdan baslayacagim dedi zaten de tayinini birlikte yaptik. Ben simdi bu adami ne yapayim. Biliyorum telefonuna bakmamaliydim o ayri konu ama bakinca da bir sey buldum zaten de yakaladi beni. Benim sorum su: Ben duygusal olarak asiri baglandim bu adama ve yas farki da var ama ne yapsam kopamiyorum. Diger iliskim bittikten sonraki duygusal boslukta onunla karsilastim daha sonra daha fazla karsi koyamadim öyle bagliyim ki karasevdaya tutuldum galiba. Bu cok kötü bir sey sözkonusu o olunca normalde mantikli bir insan olmama ragmen öyle duygusalim ki. Onu özleyip agliyorum. Mesajima hemen cevap veremese yine agliyorum. Allah belami verdi Yani böyle birinden ayrilmak bana dogru geliyor fakat yapamiyorum onun hatasi oldugunu bilsem dahi mesela tartismalarda ben kabulleniyorum özür diliyorum bile bile. Onun dogru ve iyi bir insan olmadigini bilyiorum ama kopamiyorum. Özgüvenimle alakali bir durum. Sanki ondan ayrilirsam bacagim kopmus gibi hissederim ayakta duramam. Yanlis anlamayin cok güzel alimli bir kizim ve isteyenim cok var ama benim gözüm ondan baskasini görmüyor. O chati yakaladigimda ise tüm gece agladim yani böyle Duygusal aptal bir insan olmak istemiyorum. Üstelik onu görmeye gittigim gün oldu bu. Tedavi mi alsam bilmyiorum ne yapmaliyim?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Ah canimcim uzuldum cidden. Bence siz de su Anki gucsuzlugunuzun farkindasiniz. Bazi iliskiler bizi boyle yapabiliyor. Psikolojik destek, terapi diyorum. Bir de haftada en Az bir kere size guc verecek bisey, spor, kurs, arkadaslar. Duygusal destek onemli. Bence bu kopamamanin altinda su Anki duygusal gucsuzlugunuz yatiyor. Cok yalniz misiniz, arkadaslarinin, aileniz var mi, hayatinizin diger alanlarindan memnun musunuz? Bence bunlar onemli. Yoksa insan iliskiye baglanir cikamaz olabilir. Onsuz da anlamli dolu bir hayat kurmaya calisin.
 
Ne yapsam kopamıyorum diye bir savunmayı ben anlamıyorum. Dünyaya geliş sebebin mi? Onu tanımadığın onca zaman eksikliğini hissediyor muydun? Ancak bu gidişata bir dur diyebildiğin zaman özsaygın yerine gelir, başka türlü mümkün görünmüyor.
Kendine bu davranışları layık görüyorsan devam et tabi.
 
Ablası gibi gördüğü kişinin flörtöz yazmalarını anlamıyor olamaz değil mi görüşmeyebilirdi ama görüşüyor üstelik sizin yanınıza bile gelmiyor siz masraf yapıp gidiyorsunuz kendini çeken o yani çokta önemsemiyor üstelik 2 çocuğu var ileride bunlar eski eşi sorun olmayacak mı sanıyorsunuz? Şu kopamıyorum falan olaylarını da anlamıyorum kim yani bu insan
 

Beni cözdün, evet sebebi yalnizlik. Ailem ben ayrildiktan sonra yaninda istemediler beni, kiz cocugu ayrildiktan sonra kefenle baba evine döner kiz evlat degersizdir kafasi var. Önceki evliligim esimin aile mahremiyetini koruyammasi sebebiyle bitmisti ve benim sucum yoktu. Yeni eve cikana kadar ailemde kalmak zorunda kaldim zindan gibiydi eve sigdirmadilar evde günah kecisi oldum. Suan ayri evdeyim ve bana öyle yapan aileme de mecbur kalmadikca ugramiyorum. Agir depresyon gecirdim ayrildiktan sonra ve kariyer sebebiyle karsima cikti bu sahis baglandim resmen istemeye istemeye bir anda hayatimin merkezine oturdu. Asik oldum kördügüm gibi baglandim. Arkadaslarim da var ama onlar bi yere kadar. O olmayinca hayatimin bir anlami kalmiyor. Hic böyle olmadim hatta eski esime ile bu kadar baglanmamistim. Cok kötü bagimli hissediyorum kendimi. Ama isin icinden de cikamiyorum. Evet gücsüzlügümün farkindayim...
 
Haklisiniz bu insan kim ki. Bir senedir hayatimda ondan öncesi yokmuydu sanki. Evet iki cocugu var 10 sene önce ayrilip bosanmis...Ama karismazlar benim buraya gelmesine yani kendi karari. Eski esi Alman iste özgürsün istedigini yap düsüncesinde. BIr daha yazmicam irtibati koparacagim falan dedi inanmiyorum da söylediklerine ama yapacak bir sey yok. istersen kadini ara dedi. Numarasini da aldim sanki arayacagim da. Yapmadim ne ise yarayacak sanki
 

Ya yasadiklariniz cok zor seyler yani Kim olsa boslukta hisseder.bosanma, aile tarafindan dislanma (yaziklar olsun onlara da), bunlar gercekten zor seyler. Bu yuzden bu iliskiye siginmanizi anliyorum. Ama bu iliski daha da uzebilir hatta iyice ozguveninizi dusurebilir bence... O yuzden en iyi yol gucu kendi icinizde aramak, surekli mesgul olmak, bir sekilde o icsel guce yeniden kavusmak. yasadiklariniz asla sizin sucunuz degil bence. Bunlari bir psikolog bence daha iyi analiz eder, size bas etme yontemleri onerir kanimca.

Umudunuzu kaybetmeyin, yasadigimiz her sey bizi daha da guclendiriyor, kendinize inanin. Siz cok degerlisiniz, sizinle iliski icinde olmak karsinizdaki icin bir sans bir kere. Kimseye surekli verici olmak zorunda da degilsiniz. Bence yakin zamanda aradiginiz gucu de bulacaksiniz cunku her seyin farkindasiniz zaten.
 
tesekkür ederim anlayisiniz icin. Bir anda her seyim oldu. eskiden bu her seyim oldun sözü o kadar sacma gelirdi ki bana ve anlamsiz. Yani eskiden hayatinda olmayan tanimadigin bir insan nasil merkezine oturabilir insanin diye düsünürdüm neyi sorgularsam basima gelmistir hep suan kendim de ayni durumun icindeyim.
Maalesef ailem yüzünden bu haldeyim. Kiz cocugu degersiz fikriyle büyüdüm. Arkadas yasakti kiz da olsa. Okul gezisine gitmem yasakti. Hicbir seyi yasayamadim.Özgüvenim de bu yüzden yok.
Ilk tanisdigim kisi esim oldu. Onunka da ayrilmak istedigimde babamgil karsi cikti sözlendin artik evleneceksin rezil olmayalim millete diye. Neymis kiz kismi sözlü olsa bir erkekle konusursa adi cikarmis. Evet evlerinde yasadigimda günah kecisi olup birbiriyle kavga ederken benimle alakasi olmasa bile keisn bunun yüzündendir denildi. Sonra da evden kovuldum iki erkek kardesim bilgisayari paylasamiyordu. Bunda bile bana suc bulundu evi kalabaliklastiriyormusum oysa ki kendi tabletim bilgisayarim var zaten. Kovuldugumun ertesi gün zaten ev buldum. Bir daha da pek öyle varip gelmedim aileme. Benden utaniyorlar cevrelerine karsi bosandim geldim diye. Oysa ki kendileri arkamda duruyormus gibi yaptilar ayril ondan dediler sonra da iste böyle oldu. Böyle olunca da o sahis bir anda ailem her seyim oluverdi zor olmadi onun icin...
 
Siz ona bagimli olmuşsunuz bu sevgi degil. Adam sizin icin tayin istedi diye her seye goz yummaniz gerekmiyor. Ayrilmaniz en dogrusu ama siz asla ayrilmazsiniz. Insallah adam ayrilir
 
Şimdi direk psikologa gidiyorsun. Bu parazit seni sömürmesin daha fazla
 
Azcik muge anli izleyin derim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…