Herkese merhaba.Başlıktanda anlaşılacağı gibi benim derdim bu onun bana mesaj atması .İlk aşklar unutulmaz bende unutmadım fakat tek farkla o benim platonik aşkımdı ve ilk kalp ağrımdı.Aynı okulda farklı bölümlerdeydik o oyunculukda.O zamanlar gözümde çok büyüktü çok üzülürdüm halime çünkü ben hiç kendime bakmazdım onun yanında kendimi hep ezik görürdüm.Çirkin olmayı kaderim gibi görürdüm.Bir süre ona olan ilgim devam etmişti taki okulda yanında sevgilisini görene kadar.Birgün kantinde karşılaştık sevgilisiyle el ele donup kaldım ama o beni tanımıyor ben onun için acı çekiyorum.Bu durum beni çok üzdü kendimi saçma durumlara düşürmem ve unuttum onu bir şekilde.Tam 4 yıl geçti ve birkaç gün önce onu gördüm instagram keşfimde anlayamadığım bir duygu hissettim hoşlantı mı o saf duyguları özlemek mi anlamadım o an.Dayanamadım isteği attım çünkü görünüş olarak ve özgüven olarak değiştiğimi kendime ispatlamak istiyordum ve birazda merak vardı.Kabul etti oda bana istek attı.O an çok mutlu oldum ve insanları gözümüzde bizim büyüttüğümüzü gayet net anladım.Hikayelerimi ilk açan o genel olarak resim attım beğendi .Biliyorum başka kızlarada yapıyordur ama ben onunla konuşmak istiyorum.Sadece mesaj atmaya cesaretim yok.Arkadaşlarımda istese şimdiye kadar atardı diyor.Benim yazabileceğim tek konu tiyatro oyunu olabilir tiyatroda oynuyor çünkü.Ama direk anlar o zamanda.Bazen diyorum takipleşmesek daha mı iyiydi.