- 22 Temmuz 2024
- 654
- 552
- 23
Böyle hiçbir şey yapasım yok. Hayattan bıkmış gibi hissediyorum. Eşimi çok seviyorum ve yanımda olmayınca özlüyorum. Ama eve geldiğinde bir iki saat geçince (herhalde sürekli aynı şeyleri yapmaktan) duruluyorum. Basit bir durgunluk sessizlik anı değil bayağı bildiğiniz duvar gibi oluyormuşum. Gece beraber uyumaya geçiyoruz normalde içim kıpır kıpır olur sarılırdım eşime uykuya dalardım huzurla. Ama şimdi uyuyamıyorum bile. Sürekli bir iç sıkıntısı var. Kalkıp kendimi biraz oyalıyorum sonra yatağa geçince zar zor uyuyorum.
Zaten tv izlemek, beraber yemek yapmak dışında kapı önüne bile çıkabildiğimiz yok. Suratıma yansıyormuş ister istemez, eşim soruyor neyin var diye ama verecek bir cevabım yok esasen. Ne olduğunu bilmiyorum. Şu ara işe gitmiyorum 1 hafta tatil, bir sürü ev işi birikmişti ama kafamı kaldırıp hiçbir şey yapamıyorum. Memlekete gidecektim biraz kafam dağılsın diye ama annemle babam annemin memleketine gittiler cenaze oldu. Öyle olunca başka yere yalnız gitmemi de eşim istemedi. Bana ne oluyor sizce? Eşime yansıtmadan bu durumu kendi içimde nasıl çözebilirim?
Zaten tv izlemek, beraber yemek yapmak dışında kapı önüne bile çıkabildiğimiz yok. Suratıma yansıyormuş ister istemez, eşim soruyor neyin var diye ama verecek bir cevabım yok esasen. Ne olduğunu bilmiyorum. Şu ara işe gitmiyorum 1 hafta tatil, bir sürü ev işi birikmişti ama kafamı kaldırıp hiçbir şey yapamıyorum. Memlekete gidecektim biraz kafam dağılsın diye ama annemle babam annemin memleketine gittiler cenaze oldu. Öyle olunca başka yere yalnız gitmemi de eşim istemedi. Bana ne oluyor sizce? Eşime yansıtmadan bu durumu kendi içimde nasıl çözebilirim?
Son düzenleme:
